Μία εξαιρετικά γόνιμη χρονιά ήταν για την Αμαλία Μουτούση το 2006. Η εκλεκτή πρωταγωνίστρια, έπειτα από μια αρκετά μακρά ανάπαυλα, επανήλθε και ερμήνευσε απνευστί, και με μεγάλη επιτυχία, τρεις δυσκολότατους ρόλους σε ισάριθμα έργα του κλασικού ρεπερτορίου, ανεβασμένα από «ανήσυχες» σκηνοθετικές ματιές, όπως αυτές του Γιάννη Χουβαρδά ή του Λευτέρη Βογιατζή.
Η χρονιά άρχισε με τη «Βερενίκη» του Ρακίνα σε σκηνοθεσία Χουβαρδά στο Αμόρε. Οπου παρέα με τους Ακύλα Καραζήση και Νίκο Κουρή έδωσαν ένα ερωτικό τρίο, όσο ρωμαϊκό το ήθελαν και ο συγγραφέας και ο σκηνοθέτης του -κι ας απέχουν κάτι αιώνες οι εποχές τους. Τη σκυτάλη πήρε η κατά Λευτέρη Βογιατζή «Αντιγόνη» του Σοφοκλή όπου η Μουτούση μεταμορφώθηκε σε μια έφηβη Αντιγόνη με όλη την αθωότητα και τη φυσική αλαζονεία της ηλικίας -μορφή που δύσκολα θα ξεχαστεί.
Και από το φθινόπωρο, πάλι υπό την μπαγκέτα του Χουβαρδά στο Αμόρε, πρωταγωνιστεί στη «Σάρα» του Λέσινγκ, μαζί με Νίκο Κουρή, Μαρία Σκουλά κ.ά., όπου υποδύεται ένα πολύ διαφορετικό ρόλο – μια τσαλακωμένη αλλά κι αδίστακτη γυναίκα, ένα οιονεί «τσόκαρο» που ωστόσο υπερασπίζεται με σθένος τα δίκια του. Και σειρά έχει η «Ηλέκτρα» του Χόφμανσταλ τον Απρίλιο στο Μέγαρο, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου, ενώ το καλοκαίρι ξανά η «Αντιγόνη».