Η βράβευση του Ορχάν Παμούκ με το Νομπέλ Λογοτεχνίας τον περασμένο Οκτώβριο συνέβη εν μέσω της αναστάτωσης που προκαλούσε στην Τουρκία η προώθηση πρότασης στη Γαλλική Βουλή ώστε να θεωρείται παράνομη η μη αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων. Η πολιτική συγκυρία, φορτισμένη ήδη από τη διεθνή δημοσιότητα που είχε πάρει το 2005 η παραπομπή σε δίκη του ίδιου του Παμούκ για «αντιτουρκικές» δηλώσεις, ήταν επόμενο να επισκιάσει στα ΜΜΕ τη λογοτεχνική αξία του έργου του. Ωστόσο, το λογοτεχνικό έργο του Ορχάν Παμούκ, του πιο διάσημου σύγχρονου Τούρκου, ανακαλεί το μεταίχμιο της τουρκικής διανόησης, ανάμεσα στο εθνικό και το οικουμενικό, μέσα από την μετακεμαλική ανανέωση. Ο Παμούκ κρατώντας αποστάσεις από την πολιτική ερμηνεία της βράβευσής του, εκφώνησε ένα βιωματικό λόγο στη Σουηδική Ακαδημία, σαν να ήθελε να υπενθυμίσει στο διεθνές κοινό ότι βραβεύτηκε για τη λογοτεχνική του παραγωγή και όχι για την πολιτική του, σχεδόν «ακούσια», στράτευση.
Νομπέλ Λογοτεχνίας/Ορχάν Παμούκ
44" χρόνος ανάγνωσης
