Δεν λένε να περάσουν οι φετινές «αλκυονίδες». Μας τσάκισαν στις ιώσεις πια. Με τέτοια αλλαγή στο κλίμα της υδρογείου, και πιγκουίνος στο νότιο πόλο να είσαι, καθαρή δεν τη βγάζεις. Λιώνουν κι εκεί οι πάγοι. Μια Ινδία μέσα στην ομίχλη, σκέτο Λονδίνο, γνώρισα πρόσφατα. Δεν το είχα ακούσει ότι έχει τόση ομίχλη η αχανής. Και ούτε ανάσα ανέμου. Δεν αφήνουν τα Ιμαλάια Τείχη να πνεύσει βοριαδάκι… Κατά τα άλλα, τι χώρα! Του ονείρου και του εφιάλτη. Της μέθης των αισθήσεων (όλων) και της γροθιάς στο στομάχι, εναλλάξ και κατ’ εξακολούθηση. Γνώρισα και το φτωχούλι το Νεπάλ, με τη μεγαλειώδη φύση του, στην αγκαλιά των Ιμαλαΐων, και με τους ταλαιπωρημένους κι ωστόσο ευγενέστατους ανθρώπους του. Το ξεχασμένο στους μύθους του Κατμαντού και το πανέμορφο, το γλυκύτατο Μπαχταπούρ. (Τι βλέπουμε οι τουρίστες εκεί και τι ζουν εκείνοι – που ελπίζουν τώρα σε μια καινούργια αρχή, αφού για πρώτη φορά θα μετάσχουν στην κυβέρνηση και εκπρόσωποι των πολυχρονεμένων πια ανταρτών…). Αχός βαρύς ακούγεται / πολλά ντουφέκια πέφτουν / στη γειτονιά του Μέγαρου / και της καψοπρεσβείας. Μήνα και Βάγκνερ γίνεται / ή μήνα τρομοκράτες; Νο, no!
Ο Χρήστος Megaron δείχνει το Plus / και τρέξαν υπουργάρες / εφτά για την ακρίβεια / και δύο πασοκάρες. (Ο Ευθυμίου και ο Βενιζέλος φυσικά -τα σα εκ των σων). Για την ανακοίνωση του φετινού προγράμματος του Megaron Plus, χριστιανοί! Τόση δουλειά οι εφτά υπουργοί. Διότι για τους υπουργούς πρόκειται, όχι για τον κύριο Λαμπράκη. Ούτε για το καλλιτεχνικό του πρόγραμμα, που είτε το επικροτείς είτε έχεις επιφυλάξεις, είναι πάντα άξιο σεβασμού. Ποτέ δεν ρίξαμε μπουλντόζα, ποτέ δεν επιχειρήσαμε κατεδαφίσεις – άλλο όμως αυτό, άλλο η επτακέφαλος κυβερνητική εκπροσώπηση στη… συνέντευξη Τύπου για το Megaron Plus. Χώρια η εκλαμπροτάτη Ψαρούδα, Πρόεδρος του Κοινοβουλίου. Και μια και η κουβέντα για το Μέγαρο: Δεν δίνει, λέει, στη δημοσιότητα στοιχεία για τη δραστηριότητά του – εισιτήρια, εισπράξεις κ.λπ. Ποτέ δεν έδωσε. Αλλά μόνο το Μέγαρο; Μήπως δίνει το Εθνικό Θέατρο; Μήπως έδωσε -σωστά και ολοκληρωμένα- το Ελληνικό Φεστιβάλ;
Μόνο η Λυρική έδινε επί Καρυτινού (θα δούμε τι θα πράξει ο Λαζαρίδης) και το ΚΘΒΕ πληρέστατα κάθε χρόνο. Ολοι οι άλλοι, καπετανάτα. Ετσι θέλουν!
Με δημόσιο χρήμα ε; Και δεν τους κουνιέται κανείς. (Ποιος άλλωστε; Οι Επτά… Χαμουράι;)
Το ΚΘΒΕ, λοιπόν, που έδωσε πρόσφατα τον Απολογισμό του, εκτός των άλλων (πολύ συζητήσιμων ορισμένων, ιδίως από καλλιτεχνική σκοπιά) αναμασά πάλι ως «πρόθεση» τη δημιουργία Πειραματικής Σκηνής και Εργαστηρίου για το Αρχαίο Δράμα. Ανεξήγητο γιατί δεν κάνει την Πειραματική του τουλάχιστον, σε μια από τις τόσες σκηνές που διαθέτει – τη μικρή της Μονής Λαζαριστών λ.χ. Μήπως στην πραγματικότητα δεν σηκώνει και πολύ το «πειραματικό» η ιδιοσυγκρασία του Τσακίρογλου; Ή φοβάται την έξωση από τη Μονή Λαζαριστών με την οποία απειλεί το ΚΘΒΕ ο Ψωμιάδης;