Αν το 3ο Παγκόσμιο Συνέδριο για την Τυπογραφία και την Οπτική Επικοινωνία που βρίσκεται σε εξέλιξη από τη Δευτέρα στη Θεσσαλονίκη αφορούσε περισσότερο δημοφιλείς τομείς, όπως η μουσική ή το σινεμά, θα έπρεπε έξω από το Πανεπιστήμιο Μακεδονία να είχαμε ορδές φαν με φωτογραφικές κάμερες στο χέρι έτοιμους να αποθεώσουν τους μεγάλους σταρ. Δεν υπερβάλλουμε: στη Θεσσαλονίκη αυτές τις ημέρες έχει συγκεντρωθεί η αφρόκρεμα της διεθνούς σκηνής της τυπογραφίας και της οπτικής επικοινωνίας. Ονόματα όπως ο μεγάλος Νέβιλ Μπρόντι, ο άνθρωπος που επανασχεδίασε τους «Τάιμς» του Λονδίνου, ο Γερμανός τυπογράφος Πέτερ Κάροου ή ο Ολλανδός Πετρ βαν Μπλόκλαντ δίνουν το μέτρο της απήχησης του συνεδρίου. Μοναδική απώλεια της τελευταίας στιγμής ο Ερικ Σπίκερμαν που δεν τα κατάφερε να είναι πιστός στο ραντεβού του.
Μικρό το κακό. Μέσα σε λίγα χρόνια, από το 2002, όταν έγινε το πρώτο βήμα με το πρώτο συνέδριο, η Θεσσαλονίκη κατόρθωσε να μπει στον χάρτη της διεθνούς τυπογραφικής σκηνής. Το οφείλει ουσιαστικά στη δουλειά ελάχιστων, αφοσιωμένων ανθρώπων, με επικεφαλής τον κ. Κλήμη Μαστορίδη και τις Εκδόσεις του Πανεπιστημίου Μακεδονίας που ο ίδιος διευθύνει. Εκτός από τα διεθνή συνέδρια και την ολοένα αυξανόμενη εκδοτική δραστηριότητα (εννέα νέοι τίτλοι μέσα στο 2007), σημειώστε εργαστήρια, εκπαιδευτικά προγράμματα, ημερίδες για το ντιζάιν, προγράμματα εξειδίκευσης, κ.ά. Ενας σχεδόν μοναχικός αγώνας, όπως άφησε να εννοηθεί στην εναρκτήρια ομιλία του ο Κλ. Μαστορίδης. Μαζί με τα επιτεύγματα και τον ενθουσιασμό, ο αναπόφευκτος πεσιμισμός για τα όρια της ελληνικής πραγματικότητας. Κανένας φορέας της πόλης (ή άλλος εξ Αθηνών) δεν συμπαραστάθηκε υλικά στη διοργάνωση του συνεδρίου. Κι όμως. Η Θεσσαλονίκη θα μπορούσε να επενδύσει στην ενίσχυση ενός δυναμικού, περιφερειακού κέντρου με άξονα την τυπογραφία, την οπτική επικοινωνία και το ντιζάιν. Κοντεύει να το πετύχει με ελάχιστη υποστήριξη. Πολύ μικρότερες πόλεις δίνουν πραγματικούς αγώνες για ανάλογους στόχους που έχουν εξασφαλισμένο ανταποδοτικό χαρακτήρα.
Αντίθετα με την παραπάνω ζοφερή εικόνα, οι δύο πρώτοι ομιλητές, ο Στέργιος Δελιαλής του άστεγου (ακόμα!!) Μουσείου Ντιζάιν και ο Μανόλης Σαββίδης, φρόντισαν να ανεβάσουν το ηθικό του πυκνού ακροατηρίου. Ο πρώτος, με μία ομιλία στα όρια της περφόρμανς, εξομολογήθηκε από σκηνής τον έρωτά του για τη γραμματοσειρά Helvetica. Ακολούθησε η απολαυστική αφήγηση του Μ. Σαββίδη για την καθιέρωση διεθνώς μιας ελληνοπρεπούς, υποτίθεται, γραμματοσειράς που βασίστηκε σ’ ένα (κακόγουστο) λάθος.
Το συνέδριο έχει πολλά να προσφέρει πέρα από τις διαλέξεις, τα master classes, τις παρουσιάσεις. Χθες έγινε στο «Ολύμπιον» η πρεμιέρα της ταινίας «The Helvetica Film» του Γκάρι Χάστγουιτ με αφορμή τα 50χρονα γενέθλια της διάσημης γραμματοσειράς. Και πολλές εκθέσεις. Σήμερα είναι τα εγκαίνια των τριών εκθέσεων στο Γαλλικό Ινστιτούτο: 42 αντικειμένων από τη Μόνιμη Συλλογή του Μουσείου Ντιζάιν, του Εργαστηρίου Γραφικών Τεχνών-Τυπογραφίας και Τέχνης του Βιβλίου της ΑΣΚΤ Αθήνας και του «altervision/solecism».