«Σαν φίδι που δαγκώνει την ουρά του/ το ποίημα δαγκώνει την πραγματικότητα/ απ’ την κομμένη ουρά ξαναγεννιέται σαν το φίδι/ άλλη πραγματικότητα καταβροχθίζοντας το ποίημα». Είναι ένα από τα ποιήματα του Τίτου Πατρίκιου με τα οποία ανοίγει το 29ο τεύχος του περιοδικού «Ποίηση», δίνοντας για άλλη μια φορά χώρο στο στοχασμό για τη σχέση ποιήματος και πραγματικότητας. Σ’ αυτό το καλοκαιρινό τεύχος της «Ποίησης» η αρχαία ποιητική τέχνη συστεγάζεται με τις σύγχρονες ποιητικές δημιουργίες, και οι Ελληνες με τους ξένους ομοτέχνους τους.
Και στο ίδιο τεύχος, ο Δημήτρης Μαρωνίτης μεταφράζει την Α Ραψωδία από την «Ιλιάδα» του Ομήρου, δηλώνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο την πρόθεσή του να μεταφράσει και την «Ιλιάδα» μετά την «Οδύσσεια». Και στη συνέχεια, ο Θεόδωρος Παπαγγελής μεταφράζει Οβίδιο και ο Γιώργος Βαρθαλίτης, Βιργίλιο.
Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι και η ενότητα των δοκιμίων, πάντα με θέμα την ποίηση, όπου συναντούμε ένα κλασικό δοκίμιο του Ιταλού ποιητή Μάριο Λούτσι, με τίτλο «Το αδιόρατο πνεύμα της ποίησης».
Ενα τεύχος γεμάτο παλαιότερα και νέα ποιήματα, νέες μεταφράσεις, νέες προσεγγίσεις.