ΠεριπέτειαΣκηνοθεσία: Λεν Γουάισμαν
Πρωταγωνιστούν: Μπρους Γουίλις, Τζάστιν Λονγκ, Τίμοθι Ολιφαντ, Μάγκι Κιου, Μαίρη Ελίζαμπεθ Γουάινστεντ
Κάθε κινηματογραφική σειρά που έχει φτάσει στο τέταρτο επεισόδιο, αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να γίνει παρωδία του εαυτού της, με έναν γερασμένο σταρ να προσπαθεί να παραστήσει το παλικαράκι. Το τέταρτο μέρος του «Πολύ σκληρός για να πεθάνει» είναι μια ταινία που είχε ένα τέτοιο μεγάλο σήμα κινδύνου πάνω της, αφού το πρώτο «Πολύ σκληρός για να πεθάνει» βγήκε στις αίθουσες πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια, το 1988!
Στα 52 του, ο Μπρους Γουίλις, φυσικά δεν είναι όπως στα 32 του. Ομως έχει την εξυπνάδα να μην προσπαθεί να παραστήσει ό,τι δεν είναι και να γελοιοποιηθεί. Ο ντετέκτιβ Τζον Μακ Λέιν του 2007 είναι ένας άνθρωπος που έχει σχεδόν παραιτηθεί από κάθε διάθεση ηρωισμού, με ένα διαζύγιο και μια κόρη που δεν του μιλάει. Μέχρι που από έναν έλεγχο ρουτίνας, μπαίνει σε μια μεγάλη περιπέτεια.
Ελέγχοντας έναν χάκερ (Τζάστιν Λονγκ), μια ομάδα σκοπευτών θα επιτεθεί στο διαμέρισμα. Είναι η τελευταία σε μια σειρά δολοφονικών επιθέσεων σε χάκερ, οι οποίοι νομίζοντας ότι έπαιζαν ένα παιχνίδι για πλάκα, συμμετείχαν σε μια γιγαντιαία ηλεκτρονική επίθεση που δέχεται η Αμερική. Πίσω της βρίσκεται ένας ειδικός των ηλεκτρονικών συστημάτων, ο Τόμας Γκάμπριελ (Τίμοθι Ολιφαντ), που επιτίθεται στα συστήματα ελέγχου κυκλοφορίας, στο χρηματιστήριο, στις υποδομές, σε ό,τι λειτουργεί μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών. Δηλαδή στα πάντα.
Ο Μακ Λέιν δεν έχει πολλά όπλα στη διάθεσή του, εκτός από την επιμονή, την εφευρετικότητά του και τον παλιό του τσαμπουκά, που ξυπνά για ακόμη μια φορά. Οταν θα έρθει αντιμέτωπος με τον Γκάμπριελ, η σύγκρουση δεν θα είναι μόνο «καλού» και «κακού», αλλά μια σύγκρουση ανάμεσα σε αντιλήψεις και εποχές. «Είσαι ένα αναλογικό ρολόι στην ψηφιακή εποχή», λέει στον Μακ Λέιν ο αντίπαλός του. Ομως τα ηλεκτρονικά κυκλώματα, στο τέλος, φυσικά φαίνονται ανεπαρκή μπροστά στις παραδοσιακές αναλογικές μπουνιές που θα πέσουν.
Αυτό είναι και το προτέρημα της ταινίας, που σκηνοθέτησε με γρήγορο ρυθμό ο Λεν Γουάισμαν και με πολύ καλύτερα αποτελέσματα από τα γκόθικ θρίλερ «Underworld». Στην εποχή της απόλυτης κυριαρχίας των ψηφιακών εφέ, το franchise του «Πολύ σκληρός για να πεθάνει» επιμένει σε παραδοσιακές σκηνές δράσεις, όπου τον πρώτο λόγο έχουν οι κασκαντέρ σε εντυπωσιακές σκηνές. Η πλοκή και η δράση έχουν απίστευτες υπερβολές, που θυμίζουν Τζέιμς Μποντ πριν από την αναγέννησή του. Ομως όλα έχουν γίνει με κέφι, φτιάχνοντας ένα απολύτως διασκεδαστικό καλοκαιρινό θέαμα για τους φίλους της δράσης.