Χθες το μεσημέρι ο δήμαρχος Αθηναίων Νικήτας Κακλαμάνης θα παρουσίαζε στους δημοσιογράφους τη νέα στρατηγική του δήμου για τον πολιτισμό στην Αθήνα. Ετσι κι έγινε. Ανεβήκαμε στον δεύτερο όροφο του Πνευματικού Κέντρου που, με την ευκαιρία, θυμίζει μία κάπως πιο εξευγενισμένη εκδοχή ενός κουρασμένου, βραδυκίνητου γραφειοκρατικού μηχανισμού παρά τα όσα… πνευματικά ανακαλεί το όνομά του.
Ο κ. Κακλαμάνης μίλησε για μετασχηματισμό του Πολιτισμικού Οργανισμού του Δήμου Αθηναίων. Αποστολή του Οργανισμού, τόνισε ο ίδιος, είναι να προσεγγίσει όλους εκείνους που για λόγους οικονομικούς, κοινωνικούς ή εκπαιδευτικούς, είναι αποκλεισμένοι από πολιτιστικές δραστηριότητες οποιασδήποτε μορφής, είτε πρόκειται για ψυχαγωγία είτε για εκπαίδευση είτε απλή επαφή με τις τέχνες. Οπωσδήποτε ευγενικός στόχος που, δυστυχώς όμως, δεν στοιχειοθετεί «νέα στρατηγική».
Το πρόβλημα του Πολιτισμικού Οργανισμού του Δήμου Αθηναίων δεν είναι ταξικό. Είναι δομικό. Κανείς δεν κατηγόρησε ποτέ τον δήμο ότι πραγματοποιεί εκδηλώσεις που απευθύνονται σε λίγους ή με ακριβό αντίτιμο. Το αντίθετο. Η συντριπτική τους πλειοψηφία δεν απαιτεί την έκδοση εισιτηρίου.
Το πρόβλημα του Πολιτισμικού Οργανισμού είναι ότι διοργανώνει σε ετήσια βάση εκατοντάδες (ή μήπως χιλιάδες;) εκδηλώσεις από τις οποίες στο τέλος του χρόνου θυμόμαστε ελάχιστες.
Στο πλαίσιο των χθεσινών ανακοινώσεων, ο κ. Κακλαμάνης εξήγγειλε τη διοργάνωση του 1ου Φεστιβάλ του Αττικού Αλσους. Αλλά από την Αθήνα δεν έλειπε άλλη μία μακεδονική σαλάτα με συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις.
Από τον Πολιτισμικό Οργανισμό απουσιάζει ακριβώς αυτό που εξήγγειλε χθες ο κ. Κακλαμάνης: η στρατηγική. Λείπει το όραμα, η φαντασία, ο συγχρονισμός με όσα συμβαίνουν γύρω μας. Ενα μεγάλο κομμάτι των εκδηλώσεων του Πολιτισμικού Οργανισμού μυρίζουν ναφθαλίνη.
Εχεις την αίσθηση ότι περισσότερο διεκπεραιώνονται υποχρεώσεις. Μια βαριά, σχεδόν επαρχιακή, αύρα τυλίγει τις περισσότερες εκθέσεις ή τις συναυλίες οι περισσότερες από τις οποίες δεν υποστηρίζονται καν επικοινωνιακά. Δεν είναι υποχρέωση του δήμου να διοργανώνει μεγάλα καλλιτεχνικά γεγονότα. Ας παραμείνει στην κλίμακα της γειτονιάς, αυτή είναι άλλωστε η αποστολή του. Χρειάζεται ολοκληρωτική αλλαγή αντίληψης. Ας εμπιστευθεί νέους ανθρώπους που διοργανώνουν δεκάδες μικρά και μεγάλα φεστιβάλ στην πόλη και έχουν πετύχει. Αρκεί να κάνει κάτι.