Η Οξφόρδη είναι το «σπίτι» του σερ Τζον Μπόρντμαν. Τον συνδέουν δεσμοί ζωής με το περίφημο Μουσείο Ashmolean και οι μελέτες του για τον αρχαίο κόσμο του έφεραν τη διεθνή αναγνώριση. Στις 26 Σεπτεμβρίου, οι παλιοί μαθητές του οργανώνουν προς τιμήν του πάρτι στο πανεπιστήμιο της Αθήνας για τα 80ά του γενέθλια και πρόσφατα κυκλοφόρησαν δύο ακόμη βιβλία του στα ελληνικά από τις εκδ. Πατάκη: «Η ιστορία των αρχαίων ελληνικών αγγείων» και «Η αρχαιολογία της νοσταλγίας», που φωτίζει τον τρόπο που οι Ελληνες αναπαρέστησαν τους μύθους τους.
– Πώς έβλεπαν οι Ελληνες το παρελθόν;
– Το μυθικό παρελθόν τους είχε πολύ σημαντική θέση. Αντιθέτως, το δικό μας παρελθόν είναι πολύ διαφορετικό καθώς διαμορφώνεται από τη λογοτεχνία και την ψυχολογία.
– Μπορούμε σήμερα να μιλάμε για ένα μεγαλύτερο κοινό για τα βιβλία αρχαιολογίας;
– Χωρίς αμφιβολία. Τα ταξίδια είναι πλέον μια εύκολη υπόθεση και ο κόσμος έχει εξοικειωθεί περισσότερο. Συνεπώς το ενδιαφέρον μεγαλώνει. Βοηθάει και ο κινηματογράφος.
– Πώς αλλάζει η δική σας ματιά στον κλασικό κόσμο;
– Η «δική μας» ματιά, δηλαδή των λογίων, έχει επηρεαστεί, καλώς ή κακώς, από τη στιγμή που η σύγχρονη εποχή εγείρει νέα ερωτήματα που δεν είχαν τεθεί παλαιότερα. Το κοινό με τη σειρά του εξοικειώνεται σταδιακά μέσα από τα τηλεοπτικά προγράμματα.
– Το Ashmolean στην Οξφόρδη επεκτείνεται και εκσυγχρονίζεται. Τι σημαίνει αυτό;
– Πολλά για την υγεία των κλασικών σπουδών, κυρίως στην Οξφόρδη, όπου η μελέτη της τέχνης και της αρχαιολογίας έχει αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο τα τελευταία χρόνια.
– Τι οφείλει να κάνει η Ελλάδα για την κληρονομιά της;
– Να την προστατεύει και να είναι πιο γενναιόδωρη απέναντί της. Υπάρχουν πολλά που παραμένουν κλειδωμένα σε υπόγεια, οι μελετητές δημοσιεύουν με πολύ αργούς ρυθμούς και είναι απρόθυμοι να αναγνωρίσουν ότι ο υπόλοιπος δυτικός κόσμος, από την Καλιφόρνια ως τη Ρωσία, είναι και εκείνοι κληρονόμοι της ίδιας κλασικής παράδοσης όπως και οι σύγχρονοι Ελληνες.
– Τι σας απασχολεί αυτή την περίοδο;
– Μελετάω μία συλλογή πολύτιμων λίθων του 18ου αιώνα στο Μπλένχαϊμ Πάλας. Κομμάτια από την αρχαιότητα, την Αναγέννηση και τη νεοκλασική περίοδο, που δείχνουν τη συνέχεια της κλασικής παράδοσης στην ευρωπαϊκή τέχνη.
– Νοσταλγείτε την «ελληνική» σας χρόνια του ’50;
– Πολύ. Η Ελλάδα ήταν τόσο διαφορετική, πιο δύσκολη αλλά περιέργως πιο ανοιχτή, δεν ήταν τόσο νευρωτικά μονομανής με ο,τιδήποτε μοντέρνο.
– Τι σας κάνει περισσότερο περήφανο;
– Το ότι άφησα τα μαθηματικά (που ήμουν πολύ δυνατός) για τις κλασικές σπουδές, με επιμονή της Σχολής μου. Σήμερα, ο κόσμος πιστεύει ότι τα παιδιά ξέρουν μόνα τους αυτό που τους ταιριάζει.