Είχε χρόνια να γνωρίσει τέτοιες δόξες το Παλαιό Ελαιουργείο στην παραλία της Ελευσίνας. Για την «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Πίτερ Στάιν, ταξίδεψαν μέχρι την Ελευσίνα πολλοί κάτοικοι του Λεκανοπεδίου. Αρκετοί βρίσκονταν στο χώρο για πρώτη φορά και είχαν στο νου τους την εικόνα της πόλης, έτσι όπως φαίνεται από το βιαστικό πέρασμα στην Εθνική Οδό. Πράγματι δεν βλέπει κανείς συχνά παλιούς βιομηχανικούς χώρους να συνδέουν με τόση επιτυχία το χθες με το σήμερα. Εκεί στήθηκαν φέτος οι εγκαταστάσεις για τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του Δήμου Ελευσίνας, τα «Αισχύλεια». Φέτος. Γιατί, μόνιμο χώρο για πολιτιστικές εκδηλώσεις δεν έχει ο δήμος. Οπως δεν έχει και πρόσβαση στην παραλία, τυπικά! Είναι, δηλαδή ένας παράκτιος δήμος, αλλά δεν είναι παραλιακός! Τι σημαίνει αυτό; Οτι όλοι οι παραλιακοί χώροι ανήκουν στον Οργανισμό Λιμένος και μόλις φέτος ο Δήμος Ελευσίνας κατάφερε να αποκτήσει 300 μέτρα στην παραλιακή ζώνη από ένα μήκος ακτογραμμής 12 χιλιομέτρων!
Οι πολλές αργούσες βιομηχανίες με μέτωπο στην παραλία, ανήκουν σε διάφορους. Οπως το εξαιρετικό συγκρότημα του Παλαιού Ελαιουργείου, που ανήκει στην Εθνική Τράπεζα και το παραχωρεί ευγενικά στα «Αισχύλεια».
Είκοσι επτά στρέμματα έκταση έχει το Παλαιό Ελαιουργείο και άλλα δεκαπέντε το διπλανό παλιό εργοστάσιο «Βότρυς». Μια έκταση 40 στρεμμάτων, που είναι χαρακτηρισμένη από το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του 1990 και του 2005 ως πολιτιστικό κέντρο του δήμου. Σ’ αυτό τον χώρο είχε υποσχεθεί ο πρωθυπουργός ότι θα ανεγερθεί το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης, μια που είναι συνέχεια του αρχαιολογικού χώρου. Ο δήμαρχος Ελευσίνας, Γιώργος Αμπατζόγλου, λέει διαρκώς μια λέξη: πολεοδόμηση. Μια διαδικασία, μέσω της οποίας παίρνει ο δήμος, νόμιμα, τη μισή έκταση που πολεοδομείται. Η πράξη της πολεοδόμησης όμως, κι ενώ η μελέτη είναι έτοιμη, καθυστερεί. Αν προχωρήσει, ο δήμος θα αποκτήσει μόνιμη πολιτιστική στέγη και το κράτος ένα σύγχρονο αρχαιολογικό μουσείο.
Στη διπλανή μας Ελευσίνα υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν ιστορία τους όχι μόνο τα σπουδαία αρχαιολογικά ευρήματα, αλλά και τις σύγχρονες αργούσες βιομηχανίες. Και έχουν σχέδια και προτάσεις για την αξιοποίησή τους και την ένταξή τους στην τοπική κοινωνία. Δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο…