Με θριαμβευτικό τόνο, ο Alpha μάς πληροφορεί ότι την ημέρα και τη νύχτα των εκλογών, οι περισσότεροι τηλεθεατές ήταν συντονισμένοι στη συχνότητά του. Μάλιστα, στην οθόνη εμφανίζονται και διαγράμματα που απεικονίζουν τα μικρότερα αλλά αξιοπρεπή μερίδια των άλλων καναλιών.
Επιτυχία; Με κριτήρια «εϊτζιμπίστικα», ναι. Σε τι οφείλεται; Ασφαλώς το κυριακάτικο προβάδισμα αυτό έχει σχέση με τη δημοτικότητα και τις ικανότητες της Ελλης Στάη, αλλά και με τον Λάκη Λαζόπουλο που, πέρα από το νεανικό εκλογικό «τσαντίρι» του, έπαιξε τον ρόλο του πολιτικού σχολιαστή και όχι απλώς του διασκεδαστή. Ομως, εφόσον ο Alpha μάς αναγγέλλει με τόσες τυμπανοκρουσίες την πρωτιά του, θα πρέπει να μας ενημερώνει και για τις θέσεις που κατά καιρούς καταλαμβάνουν τα δελτία ειδήσεων και οι άλλες εκπομπές του, προσθέτοντας την ανάλογη μουσική επένδυση: από το Πένθιμο Εμβατήριο μέχρι το «Είμαστε πια πρωταθλητές».
Πέρυσι ο Κώστας Βαξεβάνης («Κουτί της Πανδώρας») παρουσίασε στον Alpha μια προσεγμένη έρευνα σε δύο συνέχειες που αμφισβητούσε πολλές πλευρές της πρακτικής της AGB. Φαίνεται όμως ότι άλλο πράγμα είναι το να αμφισβητεί κανείς την αξιοπιστία μιας εταιρείας και άλλο την παντοδυναμία της αρχής της μετρησιμότητας.
Είναι αυτονόητο ότι η παρατήρηση αυτή αφορά τα περισσότερα ιδιωτικά κανάλια, που ξεχνούν ότι είναι αρχοντοχωριατισμός το να ανεμίζουν τα ίδια το λάβαρο μιας εφήμερης επιτυχίας.
Οι ψηφοφόροι αδιαφόρησαν για τους «λαμπερούς». Το γεγονός ότι αρκετοί «επώνυμοι», που ήταν υποψήφιοι, δεν κατόρθωσαν να εκλεγούν βουλευτές απασχόλησε χθες αρκετές ενημερωτικές εκπομπές – και μερικές φορές με κάποια δόση χαιρεκακίας. Ισως η αδιαφορία αυτή να μην οφείλεται μόνο στο ξεθώριασμα της λάμψης των σταρ, αλλά και στο γεγονός ότι και αρκετοί πολιτικοί αντιγράφουν αυτή τη λάμψη και ασκούνται στην τέχνη της υποκριτικής. Ο «Ανθρωπος για όλες τις εποχές» (και για όλους τους αρχηγούς), το «Λεβεντόπαιδο», η «Μουσίτσα», ο «Αχόρταγος», ο «Ζητείται ψεύτης» δεν είναι μόνον κινηματογραφικοί ήρωες, αλλά αναγνωρίσιμοι τύποι και της πολιτικής μας σκηνής.
Πάντως, ανάμεσα στους υποψήφιους σταρ και τηλεστάρ υπήρχαν και κάποιοι που χρωστούν τη λάμψη τους στην τηλεόραση και άλλοι που έλαμψαν και πριν από τον ερχομό της στην Ελλάδα, όπως συμβαίνει με τη Μάρω Κοντού. Υπήρχαν και κάποιοι που και πριν από τις εκλογές είχαν κάποια μεγάλη ή μικρή συμμετοχή στα κοινά, που δεν έπεσαν σαν αλεξιπτωτιστές στον πολιτικό στίβο και, είτε συμφωνούμε πολιτικά μαζί τους είτε όχι, αξίζει να τους σεβόμαστε για τη συνέπειά τους.
Τέλος, υπήρχαν και αρκετοί νέοι ή σχετικά νέοι που έχουν δικαίωμα να κάνουν λάθη, αλλά κυρίως να αλλάζουν. Δεν είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς ποιοι είναι σούργελα με περικεφαλαία και ποιοι έχουν μέσα τους μια φλόγα, έστω και μικρή. Μια φλογίτσα που κάποτε πάλεψε να εκφραστεί και στις επαγγελματικές ή τις καλλιτεχνικές επιλογές τους, ασχέτως αν την έπνιξε το δέλεαρ του χρήματος ή της «αναγνωρισιμότητας». Ας είμαστε απαιτητικοί απέναντί τους, αλλά όχι είρωνες και μάλιστα κατόπιν εορτής.