Το 1978 ο Φίλιπ Κάουφμαν υπέγραψε μια από τις καλύτερες ταινίες τρόμου εκείνης της εποχής μεταφέροντας στην οθόνη το μυθιστόρημα του Τζακ Φίνεϊ «The Boby Snatchers». Η «Μακάβρια εισβολή» του (έτσι προβλήθηκε η ταινία στην Ελλάδα) ήταν μια αλληγορία γύρω από την κοινωνία που παραδιδόταν σε έναν μεγάλο ύπνο. Προσφάτως, ο σκηνοθέτης της γερμανικής «Πτώσης», Ολιβερ Χίρσμπιγκελ, γύρισε ένα ριμέικ δίνοντάς του τον τίτλο «Εισβολή» (**). Δυνατά χαρτιά στα χέρια του ήταν οι πρωταγωνιστές του, Ντάνιελ Κρεγκ (ο περυσινός Τζέιμς Μποντ) και Νικόλ Κίντμαν.
Μετά μια έκρηξη ενός διαστημικού λεωφορείου πάνω από τις ΗΠΑ μια εξωγήινη ουσία πέφτει στη γη μαζί με τα συντρίμμια του σκάφους. Στη συνέχεια μεταδίδεται σαν πανδημία στους ανθρώπους την ώρα του ύπνου και τους μετατρέπει σε ζωντανά ρομπότ. Οι μόνοι που αντιστέκονται είναι μια ψυχίατρος και δυο γιατροί.
Η «Ερωτευμένη Τζέιν» (**) είναι ένα βιογραφικό δράμα εποχής, προσεγμένο σε ό,τι αφορά τις ερμηνείες και το ντεκόρ, γύρω από έναν έρωτα που σημάδεψε τη ζωή της συγγραφέως Τζέιν Οστιν στα χρόνια της νιότης της. Στον ρόλο της η Αν Χάθαγουεϊ. Η σκηνοθεσία είναι του Τζούλιαν Τζαρολντ.
Ο Γιώργος Σταμπουλόπουλος υπογράφει με την «Πανδώρα» (**) την πέμπτη μεγάλου μήκους ταινία του, την οποία γύρισε 15 χρόνια μετά την τελευταία του («Δύο ήλιοι στον ουρανό», 1991). Δύσκολα η πολύχρονη απομάκρυνση ξαναβρίσκει τον (όποιο) σκηνοθέτη σε φόρμα και επαφή με τη σύγχρονη κινηματογραφική πραγματικότητα. Οπως είχαμε επισημάνει και από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (τον περασμένο Νοέμβριο), η επιστροφή του Γιώργου Σταμπουλόπουλου με μια ταινία που ξανακοιτάει τη μετεμφυλιακή ελληνική επαρχία μέσα από την αμερικανική «κατοχή» φέρει σε βάθος τα σημάδια μιας γραφής που ανήκει οριστικά στο παρελθόν. Η προσεγμένη παραγωγή και η καλή φωτογραφία (Κ. Γκίκας) δεν σώζει το τελικό αποτέλεσμα, που αδυνατεί να μας κάνει κοινωνούς της ιστορίας που περιγράφει.