Ποια θα είναι η πιο σημαντική είδηση των επόμενων μηνών; Η κρίση στο ΠΑΣΟΚ; Το Ασφαλιστικό; Η αύξηση της τιμής του πετρελαίου και οι ενδεχόμενες ανατιμήσεις; Η αποκατάσταση των πυροπαθών; Η ίδρυση (ή η μη ίδρυση) υπουργείου Περιβάλλοντος; Η στρατιωτική επίθεση στο Ιράν;
Αν απαντήσατε «ναι» ή «ίσως» σε κάποιο από τα πιο πάνω, μάλλον ζείτε σε άλλο πλανήτη. Αν προχθές το μεσημέρι βλέπατε το «Super Star», θα μαθαίνατε από την παρουσιάστρια της εκπομπής ότι «η πιο σημαντική είδηση του χειμώνα» θα είναι ο πλειστηριασμός των 2.400 προσωπικών αντικειμένων της Αννας Βίσση, που κατασχέθηκαν από δικαστικούς επιμελητές το καλοκαίρι, στο πλαίσιο μιας δικαστικής διαμάχης της τραγουδίστριας με μια εταιρεία παραγωγής.
Ιερή αγανάκτηση είχε καταλάβει τους πανελίστες για το πλήγμα που δέχτηκε ο ελληνικός πολιτισμός. Τέτοιας έκτασης σοκ και δέος ούτε όταν κάηκε ο Κρόνιος Λόφος δεν είχαμε νιώσει.
Μα τα αντικείμενα αυτά (κυρίως ρούχα και αξεσουάρ) είναι εργαλεία της δουλειάς της καλλιτέχνιδος, έλεγε κάποιος. Σαν να παίρνει κανείς από έναν οικοδόμο της δεκαετίας του ’60 το πηλοφόρι και το μυστρί. «Μα δεν τα πήρανε όλα. Στη βίλα της Εκάλης αφήσανε άλλα τόσα ρούχα», εξήγησε ένας μεσεγγυητής κατασχέσεων, που δέχτηκε έναν καταιγισμό αμείλικτων ερωτήσεων.
«Στη βίλα κατοικούσε και η κόρη της Αννας. Πού ξέρετε ότι δεν πήρανε και τα ρούχα του παιδιού;»
«Ηταν παρούσα μια υπηρέτρια που υπέδειξε ποια ήταν τα ρούχα της κυρίας Βίσση. Εξάλλου, μητέρα και κόρη είχαν χωριστά δωμάτια, τα ρούχα βρίσκονταν σε διαφορετικές ντουλάπες».
«Και πού ξέρει η υπηρέτρια; Μάνα και κόρη έχουν το ίδιο σώμα. Μπορεί να φορούσε η μία τα ρούχα της άλλης…»
Επιπλέον, η γκαρνταρόμπα της τραγουδίστριας δέχτηκε μια θανάσιμη προσβολή, αφού τα αντικείμενα «υποτιμολογήθηκαν». Πώς είναι δυνατόν «ένα τσαντάκι των 3.000 ευρώ να βγαίνει στο σφυρί με τιμή εκκίνησης τα 100 ευρώ;» «Κοστολόγησαν 50.000 ευρώ τα 2.400 αντικείμενα της Αννας», έγραφε ο τίτλος, το «σούπερ». Δεν είναι ρούχα αγορασμένα από τους Κινέζους, αλλά κομμάτια που φέρουν την υπογραφή επώνυμων σχεδιαστών. «Και το ανώνυμο ρούχο, όταν το έχει φορέσει η Βίσση, γίνεται επώνυμο», όπως ειπώθηκε.
Μία είναι η λύση. Ο πλειστηριασμός να μεταδοθεί σε διακαναλική σύνδεση σαν Τηλεμαραθώνιος και, με τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν, να ανεγερθεί ένα Μουσείο Πίστας, όπου θα εκτίθενται όχι μόνον τα ρούχα της «απόλυτης Ελληνίδας σταρ», αλλά και άλλων αοιδών που υπηρετούν παρόμοια είδη τραγουδιού, π.χ., των Γιάννη Φλωρινιώτη, Αντζελας Δημητρίου, Σάκη Ρουβά. (Οι στολές του Γιώργου Μάγκα αξίζει να στεγαστούν σε άλλο μουσείο, στο Χρυσό Κλαρίνο.)
Η κατάσχεση είναι σκληρό πράγμα και μακάρι να αποκτήσει ξανά η Αννα Βίσση τα προσωπικά της αντικείμενα. Ομως είναι γελοίο και προκλητικό το να θρηνεί μια εκπομπή αυτή την απώλεια, όταν τον φετινό μαύρο Αύγουστο τόσοι συμπατριώτες μας έχασαν σπίτια, ρούχα, ζώα και σοδειά… και ας μη μιλήσουμε για άλλες, πολύ πιο τραγικές απώλειες.