Με χαρά πίσω στα Ολύμπια το Μπαλέτο της ΕΛΣ και με ζωντανή ορχήστρα μετά τόσα χρόνια. Ομως στην «Πακίτα» τα ακούσματα ήταν αναιμικά (όπως και το σκηνικό και τα κοστούμια), ενώ στα divertissements, υπό τον Α. Μπάρκερ πάντα, βιάζονταν – να τελειώνουν; Εδώ οι διαφάνειες του σκηνικού, μαύρες και άραχλες, θύμιζαν κλειστοφοβικό τοπίο μάλλον παρά την ηλιόλουστη Νάπολι. Γιατί κυρία Πρίτσα μας; Αντιθέτως στην «Παβάνα του Μαυριτανού» τα κοστούμια παραήταν πλούσια και φανταχτερά. Εδώ τα έγχορδα έπαιξαν δυναμικά και ρομαντικά τον Περσέλ (μαέστρος ο Β. Ορέσκιν) στηρίζοντας την εξπρεσιονιστική άποψη που ακολούθησε η αναβίωση. Χλωμός, σεμνός και αντιστάρ ο σταρ Ι. Μουχαμέντοφ (Οθέλλος), εξωστρεφής, δραματικός και… φωτογενής ο Σ. Παπανούσης (Ιάγος), πανέμορφες και λαμπερές η Β. Κούρκουλου (Δυσδαιμόνα) και η Χ. Μακρίδου (Αιμιλία). Ομως γι’ αυτό το «ειδικό» μπαλέτο δεν είναι οπωσδήποτε τούτη η γραμμή μιας «κλασικής» αναβίωσης που απαιτεί πολλά από χορευτές και υπευθύνους. Ας επαινέσουμε τις χορεύτριες του corps de ballet στην «Πακίτα». Οι περισσότερες μελέτησαν τα ports-de-tete, τα epaulements και τα ports-de bras. Για τα πόδια – αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Ας προσπεράσουμε αναφέροντας το γνωστό «η Σχολή του Μαριίνσκι φημίζεται για τον κορμό της, της Οπερας του Παρισιού για πόδια της»! Το ίδιο και στα divertissements, εδώ, όμως, κάποια αγόρια προσέθεσαν κέφι και… αυτοσχεδιασμούς που πήγαν να σώσουν μια μίζερη κατάσταση καθώς τόσο το ντουέτο του «Γκεντσάνο» όσο και το πανέμορφο -και δυσκολότατο- σεξτέτο/ταραντέλα («Νάπολι») εξελίσσονται μπροστά στο πλήθος που πανηγυρίζει γάμους. Ας προσέθεταν καμιά δεκαριά χορευτές, έστω και για ντεκόρ. Από τους χορευτές: πιο σταθερή και συνεπής η Σ. Καμπουράκη. Πιο εξωστρεφής και αστραφτερή η Ε. Ισαακίδου. Χαρήκαμε τις Δ. Λαούδη και Μ. Καραβασίλη που προσπάθησαν. Πάντα ικανοποιητικοί στα όριά τους οι Α. Νεσκόβ, Φ. Διαμαντόπουλος, Μ. Λατίφι και Γ. Μπενέτος (τόσο λίγο, όμως…). Ξεχωρίσαμε τις Κ. Κλουκίνα, Ζ. Σχοινοπλοκάκη και τους Ε. Μπολάνο, Ι. Σίπρι, Ε. Ντιμρότσι, Δ. Φέρρα. Πού χάθηκαν ο Γ. Βαρβαριώτης, ο Α. Κορούτης, η Α. Βαενά, η Β. Μπιζιντή; Κάποιος, κάτι θα ξέρει.
Κατά τα άλλα, ενδιαφέρον το δίγλωσσο έντυπο πρόγραμμα με το πανέξυπνο ένθετο διανομών κ.λπ., με επιλεγμένες φωτό και ενδιαφέροντα κείμενα. Σίγουρα για το αρχείο μας. (ΕΛΣ 4, 10, 11/11).