Στην ακύρωση της απόφασης του Υπουργείου Πολιτισμού για τις εγκαταστάσεις της Columbia στον Περισσό προχώρησε το Συμβούλιο της Επικρατείας, αμφισβητώντας τη σχετική γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεοτέρων Μνημείων υπό τον Χρήστο Ζαχόπουλο. Η κρίση του ΣτΕ δεν αλλάζει πολλά πράγματα στην ουσία της υπόθεσης (τον Φεβρουάριο του 2006 το ΚΣΝΜ κήρυξε διατηρητέο ένα από τα οκτώ κτίρια της Columbia, ανοίγοντας τον δρόμο για την κατεδάφιση των υπολοίπων επτά), αλλά έρχεται σε μία εποχή που η αξιοπιστία των δύο βασικών γνωμοδοτικών οργάνων του ΥΠΠΟ (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και ΚΣΝΜ) κλονίζεται όπως ποτέ στο παρελθόν.
Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας έκρινε ότι η σχετική απόφαση είναι πλημμελώς αιτιολογημένη, καθώς δεν διατυπώθηκε καμία κρίση για το αν συνέτρεχαν τα νόμιμα κριτήρια προκειμένου να χαρακτηριστεί ως ιστορικός τόπος όλος ο χώρος, με το σύνολο των κτιρίων. Το Ε΄ τμήμα του ΣτΕ δέχθηκε ότι παρά τις κατεδαφίσεις που μεσολάβησαν πρέπει να συνεχιστεί η δίκη και να κριθεί η νομιμότητα των πράξεων του υπουργείου.
Η «επιστροφή» της απόφασης στο υπουργείο Πολιτισμού ήρθε μετά την προσφυγή μεμονωμένων μουσικοσυνθετών (Λεοντής, Μαυρουδής, Ρασούλης, κ.ά) και κατοίκων της περιοχής. Υποστήριζαν ότι οι εγκαταστάσεις της Columbia είναι άμεσα συνδεδεμένες με την ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας, αφού στους χώρους της ηχογραφήθηκαν τουλάχιστον 200.000 ελληνικά τραγούδια. Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος της ιδιοκτήτριας τεχνικής εταιρείας Marmin Σαμουήλ Μάτσας, είχε δεσμευθεί ότι θα διατηρήσει το ένα κτίριο για προσωπικούς και συναισθηματικούς λόγους, ενώ στα νεόδμητα κτίσματα θα φιλοξενούνταν χρήσεις συμβατές με την ιστορία του χώρου.