Στο παρασκήνιο της επίσκεψης του προέδρου Δημοκρατίας στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, το θέμα Ζαχόπουλου ήταν κεντρικό σε κάθε συντροφιά, όμως επίσημα τίποτε δεν σχολιάστηκε. Κι ας περίμεναν οι εργαζόμενοι με το πεσμένο ηθικό, οι αρχαιολόγοι, που αυτό τον καιρό διασύρθηκαν περισσότερο από ποτέ, μια εξήγηση. Μια κουβέντα στήριξης από τον υπουργό Πολιτισμού, τον Μιχάλη Λιάπη. Εκείνος ήρθε, μίλησε με τον Κάρολο Παπούλια, παρακολούθησε για άλλη μια φορά την ξενάγηση του προέδρου του Οργανισμού Ανέγερσης Νέου Μουσείου, Δημήτρη Παντερμαλή, και του εφόρου Ακροπόλεως Αλέξανδρου Μάντη, έτρεξε για λίγο μέχρι τη Βουλή και επέστρεψε με την ίδια ταχύτητα, θριαμβολογώντας: «με την ψήφο μου πέρασε».
«Είχε ονομαστική ψηφοφορία», εξήγησε το περιβάλλον του υπουργού, αλλά τίποτε περισσότερο. «Θα απαντήσω θεσμικά τη Δευτέρα στη Βουλή», απάντησε εκείνος στο τέλος για όσα συμβαίνουν στο υπουργείο του. Εκεί βέβαια άρχισαν οι συσκέψεις. Χθες, με τους προϊσταμένους των Εφορειών Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, αύριο με τους συναδέλφους των Βυζαντινών. «Επανέρχονται και οι ρυθμοί σιγά σιγά στο υπουργείο Πολιτισμού», είπε φεύγοντας. «Εχουμε πολλά πράγματα ακόμη να κάνουμε και κυρίως να φέρουμε τον πολιτισμό κοντά στην καθημερινή ζωή των πολιτών». Η επίσκεψη του Προέδρου Δημοκρατίας στο νέο Μουσείο διήρκεσε περισσότερο από μία ώρα. Οπως συνηθίζει, ήθελε να μάθει λεπτομέρειες για τον τρόπο της λειτουργίας του, των εκθέσεων που θα δούμε εκεί, τις δυνατότητες που θα έχει το κοινό. Ακόμη και για την ένταση του σεισμού που αντέχει το κτίριο. Αστειεύθηκε με την άνεση της παλιάς γνωριμίας με τον Παντελή Βούλγαρη, πληροφορήθηκε ότι σε μία εβδομάδα θα ολοκληρωθεί η βασική μετακόμιση και θα ακολουθήσουν τα μικροαντικείμενα και στάθηκε για αρκετά λεπτά, κοιτώντας την πίσω πλευρά των δυο κτιρίων της Δ. Αρεοπαγίτου.
Οι Καρυάτιδες φαίνεται πως τον εντυπωσίασαν με την ομορφιά τους, ελεύθερες χωρίς τα πανιά που τυλίγουν όλα τα γλυπτά, όπως και τα γυάλινα δάπεδα του μουσείου.
Στον τελευταίο όροφο είδε τα αντίγραφα της ζωφόρου του Παρθενώνα, ζήτησε να μάθει για τις θέσεις που θα τοποθετηθούν τα πρωτότυπα και εκείνες που θα δούμε τις μετόπες. Συγκινήθηκε όταν του δώρησε ο Αλ. Μάντης λίγες ελιές από το λιοστάσι της Ακρόπολης -κι ας απαγορεύεται η συλλογή τους- αλλά και με το αντίγραφο που του πρόσφερε ο Δ. Παντερμαλής. Οταν μάλιστα χαριτολογώντας του πρότειναν να ζητήσει από τον Σαρκοζί (όταν έρθει στη χώρα μας) τη λίθο και τη μετόπη από την ανατολική ζωφόρο που βρίσκεται στο Λούβρο, αντί για τα εκμαγεία, δεν είπε όχι. Φεύγοντας ευχαρίστησε όσους εργάστηκαν γι’ αυτό «το μουσείο – διδασκαλείο» κι έστειλε με τον τρόπο του το μήνυμα για την επιστροφή των γλυπτών από το Βρετανικό.