Η ταν η τρίτη από τις 17 συναυλίες των Spice Girls στην O2 Arena του Λονδίνου, και η τελευταία εμφάνισή τους για το 2007 («Αυτό είναι το ρεβεγιόν μας για την παραμονή της Πρωτοχρονιάς», μας πληροφόρησε ουρλιάζοντας η Mel B). Σκέφτηκα ότι δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα χειρότερο από μια ανάμιξη των «We Are Family», «That’s the Way I Like It» και «Celebration», ένα σύνολο που εκθέτει το εύρος του ρεπερτορίου τους. Κι όμως…
Καθώς τελειώνει το τραγούδι «Mama» -η ωδή τους στον ομφάλιο λώρο- οι Σπάις Μαμάδες φέρνουν επί σκηνής τα τέκνα τους. Η γλυκύτατη Phoenix Chi, η μεγαλύτερη κόρη της Mel B, χαμογελάει ντροπαλά. Οι χαριτωμένοι νεαροί Μπέκαμ ποζάρουν θαρραλέα. Τελικά, όμως, μικρότερος, ο Κρουζ, πάει να κρυφτεί πίσω από τον γοφό της μαμάς του, για να ανακαλύψει ότι δεν υπάρχει.
Οι γοφοί της Posh Spice, ως γνωστόν, είναι τεχνικά επιτεύγματα του Ρομπέρτο Καβάλι. Είναι ο σχεδιαστής των κοστουμιών της περιοδείας και η Βικτώρια αποκαλύπτει ότι απόψε ο μετρ βρίσκεται ανάμεσα στους θεατές.
Φοβισμένοι χορευτές
Η ώρα είναι περασμένη, αλλά ακόμα και τα πιο μικροσκοπικά Spice Babies έχουν αποσπαστεί από την αγκαλιά της νταντάς τους, παραδίδονται στα χέρια κάτι φοβισμένων χορευτών και εκτοξεύονται στο προσκήνιο. Ο κόσμος ουρλιάζει σάμπως να βλέπει λιοντάρια να επιτίθενται σε χριστιανούς σκλάβους.
Η Τζέρι Χάλιγουελ μας συστήνει τα πιτσιρίκια ως το «σπουδαιότερο επίτευγμά μας». Εχει δίκιο. Ο δισκογραφικός κατάλογος των Σπάις είναι ασήμαντος και οι τραγουδιστικές τους επιδόσεις μετριότατες. Ας ελπίσουμε όμως ότι τα παιδιά τους θα γίνουν μεγαλώνοντας ωραίοι και νορμάλ τύποι -πιλότοι ή κτηνίατροι ή ό,τι άλλο διαλέξουν- ανεπηρέαστοι από το τρελό αλαλούμ του επαγγέλματος των μαμάδων τους.
Γερασμένα σουξέ
Η «επιστροφή» των Spice Girls εκτυλίσσεται σε μια περιοδεία με 45 σταθμούς που ξεκίνησε στο Βανκούβερ στις αρχές Δεκεμβρίου. Οι Spice θα αποχαιρετούσαν το κοινό τους στο τέλος της περιοδείας, όμως η δημοσιότητα που ξεσήκωσαν σημαίνει ότι θα γράψουν επιπλέον ένα καινούργιο άλμπουμ. Δεν πρόκειται να γλιτώσουμε. Το σόου της επανόδου τους είναι ένα παράξενα μονότονο δίωρο με εκτυφλωτικά οπτικά εφέ, απανωτές αλλαγές κοστουμιών, παιδαριώδη χορευτικά και γερασμένα σουξέ. Το «Headlines», το τραγούδι της επιστροφής τους, είναι τόσο άνοστο που δεν το αγόρασαν ούτε οι φανατικοί θαυμαστές τους.
Σε αντίθεση με τους σκληροπυρηνικούς ιδεολόγους της ποπ, όπως η Μαντόνα, ή τις σπινθιροβόλες μαριονέτες, όπως η Κάιλι Μινόγκ, στην περίπτωση των Spice Girls δεν υπάρχει καμιά ένδειξη καλλιτεχνικής έμπνευσης και δεξιοτεχνίας. Τι γίνεται όμως με την περίφημη Girl Power, την «κοριτσίστικη δύναμη» που υποτίθεται ότι είχε εκφράσει το γκρουπ; Ηταν ένα απίθανα παραπλανητικό σλόγκαν. Το Girl Power ήταν μια απελπιστικά ελαστική φράση που δεν σήμαινε τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από τις μηχανορραφίες πέντε νεαρών γυναικών για να γίνουν -και να παραμείνουν- διάσημες.
Ποπ κλοπή
Ολα αρχίζουν με ένα μικρό φιλμ για πέντε κοριτσάκια που παίζουν σε μια κρεβατοκάμαρα και ονειρεύονται, όχι ροζ κουκλίτσες, αλλά να γίνουν διάσημες και ν’ αποκτήσουν διάσημους μπαμπάδες για τα μωρά τους. Υπάρχει μια μισοχωνεμένη απόπειρα να παρουσιαστούν οι Σπάις σαν ρομπότ επιφορτισμένα με μια σπουδαία ποπ αποστολή. Αυτό είναι στην πραγματικότητα κλεμμένο από το σόου της επανένωσης των Take That πέρυσι, όπου η ιδέα της κατασκευής των ποπ ειδώλων είχε παρουσιαστεί πολύ πιο έξυπνα.
Το πνεύμα και το στυλ τραγουδιστριών όπως η Γκουέν Στέφανι είναι άγνωστη χώρα για τις Σπάις Το μόνο καλλιτεχνικό κοστούμι τους είναι η περσόνα της κάθε μιας, που ανακαλείται στο τέλος της παράστασής τους, με το τραγούδι «Who Do You Think You Are». Η Τζέρι φοράει το φουστάνι με τα χρώματα της βρετανικής σημαίας, η Mel C τη φόρμα της που αφήνει γυμνή την κοιλιά, ενώ η αφρικανική φλέβα της Mel B αναδεικνύεται με τα animal print που φοράει και το κυνηγετικό μαστίγιο που κραδαίνει. Αντί για σόλο νούμερο, η Βικτώρια Μπέκαμ βαδίζει καμαρωτά σε μια πασαρέλα με ηχητική συνοδεία το «Like a Virgin» της Μαντόνας. Οι τύπου Γουόρχολ πολλαπλές εικόνες της στο φόντο, σε φανταχτερό ροζ, είναι το μόνο στοιχείο της παράστασης με κάποια καλλιτεχνική φιλοδοξία. Το να βγάζεις τα παιδιά σε παρέλαση είναι συζητήσιμη πράξη, όμως το πιο απογοητευτικό αυτής της συναυλίας ήταν οι ζητωκραυγές του κοινού, χωρίς καμιά διάθεση ειρωνείας, για κάθε κίνηση, κάθε λέξη, κάθε νεύμα της Posh Spice.
Υπεργολαβία
Καθώς οι Spice Girls είναι πλέον πλούσιες γυναίκες, έδωσαν υπεργολαβία τα περισσότερα χορευτικά σε 10 νεαρούς χορευτές. Δεν πληρώνουμε τις Σπάις για να χορεύουν αλλά ούτε και για να τραγουδούν. Τα Κορίτσια είναι πολύ μεταμοντέρνα για να κάνουν κάτι τέτοιο – είναι η ενσάρκωση της λύσσας για φήμη και της περιφρόνησης του παλιομοδίτικου ταλέντου. Είναι και οι ίδιες μετα-ταλαντούχες, αλλά τουλάχιστον έχουν κάμποση ψηφιακή ποπ μουσική για να τις στηρίζει. Τα λιγότερο ανόητα σουξέ τους – «Spice Up Your Life» «2 Become 1», «Wannabe»- δεν χρειάζεται να ξελαρυγγιστούν για να τα τραγουδήσουν. Και οι «θεατρικές» εκτελέσεις κακών τραγουδιών όπως το «Lady Is A Vamp», δεν τα βελτιώνουν – απλώς κάνουν τις Spice Girls να φαίνονται σαν να πήγαν σε ακρόαση για το μιούζικαλ «Chicago». Η κατασκευή ειδώλων είναι μια πολύ σημαντική δουλειά. Την έχουν χειριστεί πολύ κακόγουστα πέντε γυναίκες που η ασημαντότητά τους θεωρήθηκε λανθασμένα το μεγάλο ατού τους. Είναι απλώς ασήμαντες, τελεία και παύλα.