Εν αναμονή της αυτονόμησής της, η Οπερα Θεσσαλονίκης συνεχίζει απρόσκοπτα το έργο της. Η «Τραβιάτα» του Βέρντι (πέντε παραστάσεις στο «Αριστοτέλειον») μπορεί να αποτελεί «ένα πείραμα όπερας σε κινηματοθέατρο», σύμφωνα με την καλλιτεχνική διευθύντρια αρχιμουσικό Λίζα Ξανθοπούλου, ωστόσο δεν μειώνει τον ενθουσιασμό για τη μετεξέλιξη της Οπερας σ’ ένα αυτόνομο λυρικό Θέατρο. «Ο ενθουσιασμός και η προσπάθεια φανερώνουν έκρηξη, αλλά οι συνθήκες φρενάρουν. Αρκεί να σημειωθεί η ίδια η όπερα πρωτανέβηκε στη Βενετία το 1853 με τεχνικές συνθήκες καλύτερες από αυτές του 2008 στη Θεσσαλονίκη», παρατήρησε ο μαέστρος Λουκάς Καραντινός που έχει τη μουσική διεύθυνση. Παρομοίασε την Οπερα Θεσσαλονίκης με «αεροπλάνο που το αναγκάζουν να προσγειωθεί σε ελικοδρόμιο». Η αυτονομία της Οπερας (τμήμα του ΚΘΒΕ από το ’97) είναι απόλυτα συνυφασμένη με τη στέγαση, συμπλήρωσε η κ. Ξανθοπούλου. Η μελέτη για τη νομοθετική ρύθμιση έχει κατατεθεί στο ΥΠΠΟ.
Στη νέα παραγωγή (συνεργασία με τον Ενιαίο Φορέα Πολιτισμού Δήμου Βέροιας «Χώρος Τεχνών» και σύμπραξη της Συμφωνικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης) διευθυντής ορχήστρας είναι ο πρωτοεμφανιζόμενος στην Ελλάδα Σίμος Ιωαννίδης. «Η αισθητική του ’50 που επιτυγχάνεται τόσο με σκηνικά όσο και με τα κοστούμια παραπέμπει στην εποχή της Τραβιάτα, ενώ οι νέοι τραγουδιστές και η χορωδία της έδωσαν τη φρεσκάδα που επιθυμούσα», διευκρίνισε η Ισπανίδα Μαρία -Ελένα Μέξια (σκηνοθεσία – σκηνογραφία). Στο ρόλο της Τραβιάτα η υψίφωνος Φιορέλα Μπουράτο (5, 6, 9, 11, 13/4, Θεσσαλονίκη και 16/4, «Χώρος Τεχνών Βέροιας»).