ΥΠΟΒΟΛΕΙΟ

Ο Αρης Σταθάκης, εξπέρ στην αυτοκίνηση (και βουλευτής Ν.Δ. αν δεν κάνω λάθος) διορίστηκε, έμαθα πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Οδικής Ασφάλειας. Αριστα. Αλλά παραιτήθηκε, ξαναέμαθα. Τι να έκανε o άνθρωπος; Εκανε υπομονή, αλλά δεν άντεχε άλλο στη μοναξιά. Διότι είχαν διορίσει μόνο πρόεδρο στην επιτροπή, οι άθλιοι. Μάειδε άλλα μέλη, μάειδε διοικητικό προσωπικό, πούποτα. Είχαν μια φαγούρα ΚΑΙ για την Οδική Ασφάλεια. Πόσους θρηνούμε -που λένε- κάθε χρόνο στους δρόμους; Η καλύτερη φετινή παράσταση του Εθνικού παίζεται από την περασμένη βδομάδα στο Κοτοπούλη. Εξαιρετικής ατμόσφαιρας παράσταση που αναδεικνύει το ποιητικό μέγεθος του «Πρίγκιπα του Χόμπουργκ» του Κλάιστ, σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή. Και δυνατές ερμηνείες από ένα καλώς συγκερασμένο σύνολο – Νίκος Κουρής, Δημήτρης Λιγνάδης, Λυδία Φωτοπούλου, Γιάννης Τσορτέκης, Νίκος Αρβανίτης, Εμιλυ Κολιανδρή, όλοι. Απίστευτο έμοιαζε ότι θα τολμούσε κυβέρνηση που σέβεται τη στοιχειώδη λογική να θέσει υπό το πέλμα των Δ.Σ. τους διευθυντές καλλιτεχνικών οργανισμών τους οποίους η ίδια επιλέγει και διορίζει – εδώ είναι το μπιτ παλαβό του πράγματος! Παύει δηλαδή ο διευθυντής να είναι ο κυρίως υπεύθυνος για τη δράση ενός πολιτιστικού οργανισμού και μεταβάλλεται σε εκτελεστικό όργανο του κάθε άσχετου ΟδυσΣΕΒ-κομματικού φίλου που διορίζει ο εκάστοτε υπουργός ως πρόεδρο Δ.Σ. σε καλλιτεχνικό, επαναλαμβάνω, οργανισμό. Αυτό δηλαδή που ζητούσε (και ζητάει ακόμα) το Τρίο Κακοφωνίξ και προσωπικά ο ΟδυσΣΕΒ Κυριακόπουλος για τη Λυρική (από εποχή Βουλγαράκη ήδη, όταν ξωπέταγαν τον Στέφανο Λαζαρίδη) το κάνει έργο ο μεσιέ Λιάπης, αρχής γενομένης από τα Μουσεία Σύγχρονης Τέχνης. Σειρά έχει τώρα η Λυρική, βεβαίως, κι απέ Εθνικό, ΚΘΒΕ, Πινακοθήκη κ.λπ. Τι συμβαίνει; Σκίζεται η κυβέρνηση να χαρίζει σε χαϊδεμένα της, βαριεστημένα από άλλους χώρους, κουβαδάκια για να παίζουν; Ή απλώς τα παιδάκια της αυτά ψωμολυσσάνε για οφίτσια και προβολή σε «λαμπερούς» καλλιτεχνικούς οργανισμούς; Αυτού του είδους «επανίδρυση» του υπουργείου Πολιτισμού εννοεί ο κ. Λιάπης; Θα πρέπει να έχει κουραστεί τους τελευταίους μήνες ο κ. Γιώργος Μυλωνάς να διαψεύδει ή και να μηνύει εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις που «σκηνοθέτη ταινιών τσόντας» τον ανεβάζουν, «κολλητό του Ζαχόπουλου που επιδοτήθηκε με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ» τον κατεβάζουν. Εγώ δεν θα τον κουράσω μπλιο. «Ψευδή και συκοφαντικά» είναι, μου γράφει, απειλώντας με με δικαστήρια, όσα έγραψα σε μια από σπόντα αναφορά μου στο θέμα – γιατί στόχος της στήλης δεν ήταν αυτός βέβαια (βεβαιότατα!), αλλά κάτι υπουργάρες που έχουν το θράσος να βγαίνουν ακόμα και να διαλαλούν ότι το Ζαχοπούλειο Επος είναι «απλώς κάτι ροζ». Εγώ, κανένα πρόβλημα, επανορθώνω πάραυτα: Δεν ισχύει ότι ο κ. Μυλωνάς είναι «σκηνοθέτης τσοντών» και «κολλητός που επιχορηγήθηκε με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ» από τον Ζαχόπουλο. Παραμένει φυσικά γεγονός ότι είναι δημιουργός βιντεοταινιών όπως Ο βιασμός μιας μοναχής, Εδώ και τώρα αγγούρια, Αγόρια σε πορνεία, Παρθενοκυνηγός, Παρθενοφάγος κ.ο.κ. Και βεβαίως γεγονός ότι ο οργανισμός ΑΘΗΝΑ του οποίου προΐσταται επιχορηγήθηκε -για ψηφιοποίηση του αρχείου του, αν δεν κάνω λάθος- με 650.000 ευρώ. B Οσο για «κολλητός του Ζαχόπουλου», αυτό δεν αμφισβητείται.