Αμστερνταμ
Εκθεση
De Nieuwe Kerk
www.nieuwekerk.nl
«Rubens to Dumas: Black is Beautiful». Η έκθεση αποτίει φόρο τιμής στους ανθρώπους αφρικανικής καταγωγής όπως τους είδαν Ολλανδοί καλλιτέχνες σε έργα ζωγραφικής, σχέδια, λιθογραφίες και εικονογραφήσεις χειρογράφων, από τον 14ο αιώνα έως σήμερα (δεν περιλαμβάνονται, ωστόσο, σύγχρονα μέσα όπως οι φωτογραφίες και τα φιλμ). Η θεματική ανίχνευση καλύπτει σκηνές από την Αγία Γραφή (π.χ., ο μαύρος μάγος στη φάτνη του Ιησού), μυθολογικές πηγές (οι «Αιθίοπες»), εικόνες από τα χρόνια του δουλεμπορίου και της σκλαβιάς, σκηνές από τη σύγχρονη ζωή. Αντιπροσωπεύονται πολλοί καλλιτέχνες που απέχουν μεταξύ τους χρονολογικά όσο και από άποψη τεχνοτροπίας, ανάμεσά τους ο Ρούμπενς, ο Κάρελ Απελ και η Μαρλέν Ντυμάς. Ως τις 26 Οκτωβρίου.
ΒενετΙα
Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής
www.labiennale.org/en/architecture
Η 11η Διεθνής Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας έχει τον τίτλο «Εκεί έξω: Η Αρχιτεκτονική πέρα από την οικοδόμηση». Η Μπιενάλε, στην οποία η Ελλάδα συμμετέχει με το εθνικό της περίπτερο, θέτει φέτος το ερώτημα: «Πώς μπορούμε να νιώσουμε σαν στο σπίτι μας στον κόσμο;». Παρουσιάζονται εγκαταστάσεις από διεθνούς φήμης αρχιτέκτονες, όπως ο Φρανκ Γκέρι, ο Μάθιου Ρίτσι και η Ζάχα Χαντίντ, ενώ 25 αρχιτεκτονικά γραφεία συμμετέχουν στο τμήμα «Πειραματική Αρχιτεκτονική». Παρουσιάζεται επίσης η έκθεση «Upload City», μια ανθολογία βίντεο από το YouTube αφιερωμένη στους αρχιτέκτονες του αύριο. Ως τις 23 Νοεμβρίου.
ΒιΕννη
Εκθεση
Κunsthouswien
www.kunsthauswien.com
«Jean Tinguely: Retrospektive». Επιθυμώντας να αντικαταστήσει τις στατικές φόρμες στη ζωγραφική και τη γλυπτική, ο Ζαν Τινγκελί (1925 – 1991) δημιούργησε πολλά «κινούμενα» έργα, σαν μηχανήματα χωρίς λειτουργικό σκοπό. Τολμηρά και χιουμοριστικά, φτιαγμένα συχνά από αντικείμενα που έβρισκε στα σκουπίδια, τα έργα του έγιναν πολύ δημοφιλή στη μεταπολεμική περίοδο, όταν αναπτυσσόταν το ενδιαφέρον για την τέχνη που ενσωμάτωνε τεχνολογικές επινοήσεις. Αργότερα, ο Ελβετός καλλιτέχνης στράφηκε στις μεγάλες κατασκευές εξωτερικού χώρου, εγκαταστάσεις «πολυμέσων» στις οποίες ο θεατής καλούνταν να συμμετάσχει. Η έκθεση παρουσιάζει περίπου 160 έργα του – μηχανικές κατασκευές, μοντέλα, σχέδια, σκίτσα και πόστερ. Ως τις 9 Νοεμβρίου.
ΔουβλΙνο
Εκθεση
Ιrish Museum of Modern Art
www.imma.ie
«Miquel Barcelo: The African Years» Τα τελευταία 20 χρόνια η Αφρική είναι η κύρια πηγή έμπνευσης για τον Ισπανό καλλιτέχνη, ο οποίος μένει για μεγάλα διαστήματα κάθε χρόνο στο σπίτι που έχει στο Μάλι. Η έκθεση παρουσιάζει 90 πίνακες, σχέδια και χαρακτικά του Μπαρσελό από αυτή την περίοδο -πορτρέτα, σκηνές από την καθημερινή ζωή, τοπία, νεκρές φύσεις- τα οποία αναδεικνύουν τη σκληρή αλλά γεμάτη ζωντάνια πραγματικότητα της Μαύρης Ηπείρου, χωρίς καμιά παραχώρηση στον εξωτισμό. Ως τις 28 Σεπτεμβρίου.
ΛονδΙνο
Θέατρο
Shakespeare’s Globe
www.shakespearesglobe.org
«Τίμων ο Αθηναίος». Το σατιρικό έργο του Σαίξπηρ παρουσιάζεται στο Θέατρο Γκλόουμπ με πρωταγωνιστές τον Σάιμον Πέισλεϊ Ντέι (Τίμων) και τον Πάτρικ Γκόντφρεϊ (Φλάβιος). Η σκηνοθεσία της παράστασης, που έχει αποσπάσει ευνοϊκά σχόλια από την κριτική, είναι της Λούσι Μπέιλι. Ως τις 3 Οκτωβρίου
Εκθέσεις
Τhe British Museum
www.britishmuseum.org
«Hadrian: Empire and Conflict». Ο αυτοκράτορας Αδριανός, που κυβέρνησε τη Ρώμη από το 117 ώς το 138 μ.Χ., υπήρξε ένας ικανός στρατιωτικός ηγέτης και διοικητικός αναμορφωτής, τα χαρακτηριστικά όμως που κυρίως τον ξεχώρισαν ήταν το πάθος του για την αρχιτεκτονική και η λατρεία που έτρεφε για την ελληνική κουλτούρα. Η έκθεση ανατρέχει στην προσωπική και πολιτική διαδρομή του, παρουσιάζοντας εκθέματα από 28 μουσεία. Ως τις 26 Οκτωβρίου.
Τate Britain
www.tate.org.uk
«Francis Bacon». Αναδρομική έκθεση έργων του Φράνσις Μπέικον (1909 – 1992), του κορυφαίου Βρετανού ζωγράφου ο οποίος ανέτρεψε όλες τις συμβάσεις της προσωπογραφίας. Οι ανθρώπινες μορφές στα έργα του, βάναυσα αλλοιωμένες, εκφράζουν την απόγνωση της μοναξιάς, την κρυμμένη πίσω από την επιφάνεια αγωνία, την βαθύτερη επίγνωση της φθοράς και του θανάτου. Η έκθεση παρουσιάζει έργα που καλύπτουν το σύνολο της μακρόχρονης πορείας του, ανάμεσά τους μερικά από τα περίφημα τρίπτυχά του. Ως τις 4 Ιανουαρίου.
Νeα Υoρκη
Θέατρο
Soho Playhouse
www.lifeinamaritalinstitution.com
«Life in a marital institution». Γραμμένο και ερμηνευμένο από τον Τζέιμς Μπρέιλι, το μονόπρακτο (με υπότιτλο «Είκοσι χρόνια μονογαμίας μέσα σε μια τρομακτική ώρα») έχει αποσπάσει υμνητικές κριτικές για το αιχμηρό χιούμορ του. Ο Μπρέιλι αφηγείται το χρονικό μιας σχέσης, σχολιάζοντας με ξεκαρδιστική ευστοχία τις εμμονές των σύγχρονων Αμερικανών με την υγιεινή διαβίωση και την ψυχοθεραπεία, τα κλισέ περί συζυγικής πίστης και προσωπικής ελευθερίας, τους συμβιβασμούς και τις παγίδες της συμβίωσης. Η σκηνοθεσία είναι του Χαλ Μπρουκς.
Cort Theater
www.39stepsonbroadway.com
«Alfred Hitchcock’s The 39 Steps». Θεατρική διασκευή της ταινίας του Χίτσκοκ «Τα 39 σκαλοπάτια» από τον Πάτρικ Μπάρλοου. Το έργο έκανε ήδη λαμπρή καριέρα στο Λονδίνο (κέρδισε το βραβείο Ολίβιε 2007 για την καλύτερη κωμωδία) και τώρα μεταφέρθηκε στο Μπρόντγουεϊ σκηνοθετημένο από την Μαρία Αϊτκεν, κερδίζοντας ενθουσιώδη σχόλια από την κριτική. Τους πολυάριθμους ρόλους του έργου τους ερμηνεύουν τέσσερις εξαιρετικά ταλαντούχοι ηθοποιοί: Τσαρλς Εντουαρντς, Αρνι Μπάρτον, Κλιφ Σόντερς και Τζένιφερ Φέριν.
ΠαρΙσι
Θέατρο
Τheatre de la Porte-Saint-Martin
www.portestmartin.com
«Le malade imaginaire». Μετά τον περσινό θρίαμβό του στον «Φιλάργυρο», ο βετεράνος Γάλλος ηθοποιός Μισέλ Μπουκέ πρωταγωνιστεί στην κωμωδία του Μολιέρου «Ο κατά φαντασίαν ασθενής», γοητεύοντας και πάλι τους θεατές. Η κριτική εκθειάζει την ερμηνεία του 82χρονου ηθοποιού, αλλά και το σύνολο της παράστασης, που σκηνοθέτησε ο Ζαν-Κλοντ Καμύ. ΦλωρεντΙα
Εκθεση
Galleria delli Uffizi
www.ereditagiotto2008.it
«Το κληροδότημα του Τζιότο. Τέχνη στη Φλωρεντία, 1340 – 1375». Ο Τζιότο (Τζιότο ντι Μποντόνε, 1266 – 1337) έφερε επανάσταση στη ζωγραφική, καθώς ήταν ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες που απομακρύνθηκαν από τις στατικές, στερεότυπες συμβάσεις της εποχής του και απέδωσε με αληθοφάνεια την αίσθηση της συγκίνησης και του χώρου. Η έκθεση περιλαμβάνει 60 έργα του, τα οποία αντιπαραβάλλονται με έργα μεταγενέστερων Φλωρεντινών καλλιτεχνών που επηρεάστηκαν από εκείνον, όπως ο Αντρέα Πιζάνο και ο Μπερνάρντο Ντάντι. Ως τις 2 Νοεμβρίου.
Τζεφ Κουνς στις Βερσαλλίες
Από τις 10 Σεπτεμβρίου, ο Τζεφ Κουνς, o «βασιλιάς της κιτς-αρτ» όπως τον αποκαλούν, έχει θρονιαστεί στις Βερσαλλίες, όπου εκτίθενται 15 έργα του. Ο 53χρονος Αμερικανός καλλιτέχνης, χαϊδεμένο παιδί των εκατομμυριούχων συλλεκτών και πρωταθλητής των δημοπρασιών (τον περασμένο Ιούνιο, το έργο του Balloon Flower, ένα μπαλόνι σε σχήμα λουλουδιού, εκτιμήθηκε στα 16 εκατομμύρια ευρώ από τον οίκο Κρίστις) εγκατέστησε τα μνημειώδη «γλυπτά» του στις αίθουσες του ιστορικού ανακτόρου. Ο «Lobster», ο γιγαντιαίος αστακός από πολύχρωμο αλουμίνιο, κρεμάστηκε από το ταβάνι στην αίθουσα του Αρεως (φωτ.), ενώ το «Rabbit», το κουνέλι από χάλυβα, και ο «Pink Panther» από ροζ πορσελάνη, εκτίθενται στις αίθουσες Αφθονίας και Ειρήνης αντίστοιχα. Από τότε που ανακοινώθηκε ότι θα πραγματοποιηθεί η έκθεση, εκφράστηκαν έντονες αντιρρήσεις για την εισβολή του τέως συζύγου της Τσιτσιολίνας στο ανάκτορο-μουσείο, ενώ ο διευθυντής του, ο Ζαν-Ζακ Εγιαγκόν, επισήμανε τη συγγένεια που υπάρχει ανάμεσα στην μπαρόκ πολυτέλεια της βασιλικής κατοικίας και τις ευφάνταστες κατασκευές του Κουνς. Οι επισκέπτες του μουσείου, πάντως, δεν φαίνεται να εκπλήσσονται ιδιαίτερα και αρκούνται να φωτογραφίζονται μπροστά στην «Κόκκινη καρδιά» και στον «Ροζ πάνθηρα».
Ο Βαν Γκογκ και το σχέδιο
Το μουσείο Αλμπερτίνα της Βιέννης διοργάνωσε ένα μεγάλο αφιέρωμα στον Βίνσεντ Βαν Γκογκ (50 ελαιογραφίες και πάνω από 100 σχέδια και ακουαρέλες) εστιάζοντας στον εξαιρετικά σημαντικό ρόλο που έπαιξε το σχέδιο στη δημιουργική πορεία του. Ο Ολλανδός ζωγράφος ξεκίνησε το μοναχικό οδοιπορικό του στην τέχνη σχεδιάζοντας εικόνες από τη σκληρή ζωή των αγροτών και των ανθρακωρύχων του Μπορινάζ, κοντά στους οποίους βίωσε στα νεανικά του χρόνια την πιο καταλυτική εμπειρία της ζωής του. Η εκφραστική δύναμη αυτών των έργων συνδέεται άμεσα με τον τρόπο που χρησιμοποίησε αργότερα το χρώμα στον καμβά, όταν έφυγε από την Ολλανδία για το Παρίσι και κατόπιν για την Προβηγκία. Ενώ είχε ξεκινήσει με τη φιλοδοξία να γίνει σχεδιαστής και εικονογράφος, αναδείχθηκε σε έναν επαναστάτη του χρώματος, απελευθερώνοντας την ελαιογραφία από τους ακαδημαϊκούς κανόνες μίμησης της πραγματικότητας. Ποτέ όμως δεν εγκατέλειψε το σχέδιο, ακόμα κι όταν τον είχαν σαγηνεύσει τα φωτεινά χρώματα του μεσογειακού τοπίου (εδώ οι «Ψαρόβαρκες στην παραλία Σεντ-Μαρί», 1888).