Η είδηση σαφής: η Ακαδημία Αθηνών δεν θα απονείμει φέτος Αριστείο Γραμμάτων. Η διαδικασία κηρύχθηκε άγονη (και δεν ανακοινώθηκε ποτέ). Οσο για τους υποψήφιους ήταν ο κριτικός και ιστορικός λογοτεχνίας, Αλέκος Αργυρίου, και ο κριτικός θεάτρου, φιλόλογος και μεταφραστής, Κώστας Γεωργουσόπουλος.
Η υποψηφιότητα του Κ. Γεωργουσόπουλου κατατέθηκε πρώτη, από ακαδημαϊκούς της Τάξης Γραμμάτων και Καλών Τεχνών. Λίγο αργότερα, ένας άλλος ακαδημαϊκός, ο Θανάσης Βαλτινός, κατέθεσε την υποψηφιότητα του Αλέκου Αργυρίου. Η εισήγηση της Τάξης Γραμμάτων και Καλών Τεχνών προς την Ολομέλεια της Ακαδημίας επέλεξε τελικά τον Κ. Γεωργουσόπουλο (παρότι διατύπωνε ότι το έργο του Αλέκου Αργυρίου «θα αποτελεί επί γενεές το έγκυρο λαμπρό ευρετήριο των αξιών που κόσμησαν τα ελληνικά γράμματα από το 1957 έως και σήμερα, τεκμηριωμένο προπάντων από την άτεγκτη σοφή κρίση του»). Θεώρησε όμως ότι στο έργο του Κ. Γεωργουσόπουλου «προστίθεται η καθημερινή δρώσα καθοδηγητική παρέμβασή του στα πολλά, πολύμορφα ακατάστατα συμπτώματα της πνευματικής μας ζωής…»!
Τους τιμούμε τους ακαδημαϊκούς, αλλά δεν ξέραμε ότι επαινούν την πολιτιστική… καθοδήγηση στη διαδικασία απονομής ενός Αριστείου Γραμμάτων. Νομίζαμε ότι κρίνεται το έργο των κρινόμενων. «Πολέμησε την αυθάδεια, τη χλεύη, την υποτίμηση των δημοκρατικών ιδεών, τη σύγχυση και τη νοθεία των αισθητικών κεκτημένων της ανθρωπότητας» έλεγε η υποστηρικτική έκθεση για τον Κ. Γεωργουσόπουλο, υπογεγραμμένη από τον επίσης ακαδημαϊκό Σπύρο Ευαγγελάτο.
Μα συγγνώμη, μια πορεία στα γράμματα κρινόταν ή οι ικανότητες ενός ινστρούχτορα και τιμητή; Στη λογοτεχνική κοινότητα, έκπληκτοι και σοκαρισμένοι, θεωρούν ότι τελικά αυτό που μετράει, και στην Ακαδημία Αθηνών, δεν είναι η αξία των κρινόμενων, αλλά η δύναμη των Μέσων με την οποία συνδέεται ο καθένας.
Δυστυχώς, ο κ. Αργυρίου υπογράφει μόνο τα βιβλία του…