ΚΡΙΤΙΚΗ. Τα δύο πρώτα βραβεία του Διαγωνισμού Χορογραφίας Αννοβέρου 2008, που οι φιναλίστες του παρουσιάστηκαν στις «Χορευτικές Μέρες» της πόλης, έλαβαν δύο Σλοβένοι, το δεύτερο, και ένας Ιταλός το πρώτο. Οι Σλοβένοι δήλωσαν ζευγάρι στη ζωή και στη σκηνή, ζουν μαζί 10 χρόνια και τιτλοφορούν το 10λεπτο ντουέτο τους… «10 χρόνια». Χωρίς μουσική, μόνο με εκπνοές, άναρθρες κραυγές και κάποια χτυπήματα σε γυμνό σώμα, αυτή η… «Βιρτζίνια Γουλφ» μας έκανε να απορήσουμε πώς το ζεύγος εξακολουθεί να συμβιώνει. Αγριο, υπερενεργητικό, άσπλαχνο, ένα αλλιώτικο βγάλσιμο χορευτικής ψυχής – και όχι μόνο.
Το πρώτο βραβείο δόθηκε σε ένα ακόμη μη αναμενόμενο ντουέτο: Δύο αγόρια-κλάουν επιδίδονται σε απολαυστικά slap-sticks με μουσική Μπρέγκοβιτς και στοματικούς θορύβους. Κομέντια ντελ΄Αρτε, βωβός κινηματογράφος, Καμπίρια και τσίρκο αλλά και νύξεις gay σχέσης, έφεραν τη Μικρή Σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου κάτω από τις επευφημίες (όπως ακριβώς πέρσι, στο Φεστιβάλ του Δήμου της Αθήνας στο Γκάζι). Τι νεανικό ταλέντο πια! Εγώ, βούρκωσα.
Ελληνική συμμετοχή υπήρξε η ομάδα smack της Στέλλας Ζάννα. Για το ντουέτο «Σάλι&Γκάρι» (…σαλιγκάρι) έγραφα πέρσι (18/4/08): «εξαιρετικό, με ιδιαίτερη κινησιολογική προώθηση… μεταμοντέρνα άποψη». Το «στατέσσερα», με μεγάλο αριθμό χορευτριών και δύο περφόρμερ δεν με κάλυψε. Ομως δημιούργησε μεγάλη αίσθηση στους θεατές, όπως αποδείχτηκε στη συζήτηση που ακολούθησε στο Μπιστρό της Μικρής Σκηνής του Δημοτικού Θεάτρου του Μπράουνσβαϊχ (10/3). Κι έτσι αναχώρησα την επομένη, πάντα με την ξανθιά ταξιτζού από το Κιργιζιστάν που με είχε μεταφέρει από το αεροδρόμιο του Αννοβέρου (βλέπετε σημείωμα 10/4) στην πανέμορφη αυτή ιστορική πόλη και τις Διεθνείς Ημέρες Χορού της.