Εγκώμιον υπέρτατης αντι-αισθητικής και εξαίρετου κάλλους

Εγκώμιον υπέρτατης αντι-αισθητικής και εξαίρετου κάλλους

1' 29" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΚΡΙΤΙΚΗ. Βιάστηκα να γράψω ότι η παράσταση της C. de la B. και του Α. Πλατέλ ήταν «το πιο άσχημο στην όψη χοροθέαμα που έχω δει στη ζωή μου» (28/8/09). Το θέαμα που πρότεινε ο Τζόζεφ Νατζ στο 15ο Φεστιβάλ Καλαμάτας ξεπέρασε κατά πολύ το άσχημο και το αντιαισθητικό του ομολόγου του. «Βόυτσεκ ή Προσχέδιο ιλίγγου» ο τίτλος αυτής της «πιο κοντά στο «σωματικό θέατρο» παρά στον χορό» σκηνοθεσίας μιας «χορογραφικής εκδοχής τόσο του ομοτίτλου έργου του Μπύχνερ όσο και της… προέκτασής του» (από το έντυπο πρόγραμμα). Γνωρίζω πολύ καλά και το πρωτότυπο (σε μια από τις πολλές ημιτελείς έτσι κι αλλιώς εκδόσεις του) αλλά και την υπέροχη όπερα του Αλμπαν Μπεργκ. Τίποτε από τα φριχτά στην όψη τεκταινόμενα -τελείως αντιχορευτικά, βέβαια- δεν μου τα θύμισε. Εκτός από ένα περιφερόμενο μαχαίρι. Εμετοί, βρωμερά αυγά, πίτουρα και σκόνες, λάσπες με απορρίμματα, ούρα, παραμορφωμένα, μουχλιασμένα πρόσωπα και σώματα, ένας ύμνος στην απόλυτη μιζέρια, τερατομορφία, κλειστοφοβία… Και, όμως, τελικά, όλη αυτή η αισθητική της αντιαισθητικής δημιουργούσε μια αποτρόπαια γοητεία. Απεδείκνυε μια φρικιαστική έλξη στο κακάσχημο, το τερατώδες – κάποιους πίνακες Φλαμανδών, Γερμανών ή και Ισπανών. Η μουσική πάλι έφερνε προς το κεντροευρωπαϊκό τσίτερ και τους βαλκανικούς «Underground» απόηχους του Μπρέγκοβιτς. Κάτι για πολλή συζήτηση (Πνευματικό Κέντρο 18/7).

Οι Iraquis Bodies και «Ο σπαραγμός της μητέρας μου» του Μουχανάντ Ρασίντ υπήρξαν ΤΟ αναμενόμενο γεγονός του Φεστιβάλ Καλαμάτας. Εισερχόμενοι αντιμετωπίζουμε τρία αγόρια με κελεμπίες που έχουν αρχίσει ιεροτελεστικά μια σειρά από tableaux vivants. Πανέμορφα πλέγματα φωτισμού ζωγραφίζουν μνήμες γαλήνης, τρυφερότητας… η μινιμαλιστική μουσική συναινεί. Αλλά δυναμώνει, όπως και οι κινήσεις, τώρα παρεισφρέουν επιφωνήματα -και από τα τρία αγόρια- άναρθρες κραυγές, ορυμαγδός, βία, οργή, φρίκη, θάνατος. Εμφύλιος. Οι τρεις γδύνονται. Οχι ολοκληρωτικά. Οι μουσουλμάνοι δεν επιδέχονται τα απελευθερωμένα δυτικά πρότυπα. Εμείς τους καταχειροκροτούμε και αναχωρούμε ξέχειλοι από συναισθηματικά φορτίσματα. Σιωπηλοί. (Πνευματικό Κέντρο 23/7).

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή