Βασιλεiα
Εκθεση
Fondation Beyeler
www. beyeler. com
«Henri Rousseau». Τιμώντας την επέτειο των 100 χρόνων από τον θάνατο του Ανρί Ρουσό (1844-1910), το Ιδρυμα Μπεγιελέ στη Βασιλεία διοργάνωσε μεγάλη έκθεση αφιερωμένη στον Γάλλο «ναΐφ» ζωγράφο, τον «τελώνη» που είχε αποσπάσει τον θαυμασμό του Πικάσο και του Απολινέρ. Τα περίπου 40 έργα που παρουσιάζονται -δανεισμένα από διάφορα μουσεία και ιδιωτικές συλλογές- περιλαμβάνουν πορτρέτα, αλληγορικούς πίνακες και τοπία, όπου απεικονίζονται περίχωρα του Παρισιού και η γύρω ύπαιθρος. Η έκθεση τελειώνει με τους περίφημους «πίνακες της ζούγκλας», έργα που ο άγριος εξωτισμός τους έρχεται σε αντίφαση με το γεγονός ότι ο Ρουσό δεν έφυγε ποτέ από το Παρίσι (εδώ το «Παρθένο δάσος το ηλιοβασίλεμα», 1907). Μαζί με τους πίνακες του Ρουσό παρουσιάζονται και έργα του Πικάσο, του Λεζέ και άλλων καλλιτεχνών, συμπληρώνοντας το καλλιτεχνικό τοπίο. Ως τις 9 Μαΐου.
Βieννη
Εκθεση
Αlbertina
www. albertina. at
«Andy Warhol: Cars». Τα αυτοκίνητα είναι οι βεντέτες της έκθεσης, η οποία περιλαμβάνει έργα του Αντι Γουόρχολ (1928-1987), του Ρόμπερτ Λόνγκο (γεν. 1953), της Συλβί Φλερί (γεν. 1961), του Βίνσεντ Ζάρεκ (γεν. 1973) και άλλων καλλιτεχνών. Στο επίκεντρο, βέβαια, βρίσκεται ο «πάπας της ποπ αρτ», ο οποίος συχνά είχε χρησιμοποιήσει αυτοκίνητα ως θέμα των έργων του, ενίοτε με τον ίδιο τρόπο που απαθανάτιζε διασημότητες του θεάματος και της πολιτικής. Εκτίθενται 35 μεταξοτυπίες του, που απεικονίζουν διάφορους τύπους αυτοκινήτων, μια σειρά έργων που έμεινε ανολοκλήρωτη. Εκτίθενται πίνακες του Λόνγκο ζωγραφισμένοι με σπρέι, βίντεο της Συλβί Φλερί (η οποία έχει στο παρελθόν εκθέσει επιχρωμιωμένες μηχανές παλιών αμερικανικών αυτοκινήτων), ψηφιακά σχεδιασμένα γλυπτά του Ζάρεκ, όλα εμπνευσμένα από προϊόντα της αυτοκινητοβιομηχανίας. Η έκθεση θα διαρκέσει ώς τις 16 Μαΐου.
Γενεyη
Εκθεση
Μusee Rath
www. ville-ge. ch/mah
«Alberto Giacometti». Η έκθεση ανατρέχει στην καλλιτεχνική διαδρομή του Αλμπέρτο Τζακομέτι (1901-1966) παρουσιάζοντας γλυπτά, πίνακες και σχέδια από την πρώιμη σουρεαλιστική του περίοδο μέχρι τα χρόνια της ωριμότητάς του, όταν δημιούργησε τις λεπτόκορμες, επιμήκεις ανθρώπινες φιγούρες από ορείχαλκο, που έγιναν το σήμα κατατεθέν του. Ο Τζακομέτι γεννήθηκε στην Ελβετία, αλλά από το 1922 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι (εδώ μια αυτοπροσωπογραφία του 1921). Η έκθεση εστιάζει ιδιαίτερα στην περίοδο 1942-1945, όταν ο καλλιτέχνης είχε επιστρέψει στη Γενεύη, όπου συνεργάστηκε με τον Αλμπερτ Σκίρα στο περιοδικό «Λαβύρινθος» και ασχολήθηκε με μια σειρά μικροσκοπικών αφαιρετικών γλυπτών ύψους λίγων εκατοστών. Ως τις 21 Φεβρουαρίου.
Παρiσι
Θέατρο
Οdeon-Τheatre de l’ Europe
www. theatre-odeon. fr
«Un tramway». Το έργο είναι διασκευή του φημισμένου «Λεωφορείον ο πόθος» του Τενεσί Ουίλιαμς, του δόθηκε όμως ο τίτλος «Ενα λεωφορείο», γιατί εκείνοι που διαχειρίζονται τα πνευματικά δικαιώματα του Αμερικανού συγγραφέα επιμένουν να γίνεται σεβαστό το κείμενο κατά γράμμα. Ο Πολωνός σκηνοθέτης Κριστόφ Βαρλινόφσκι έχει κάνει μια τολμηρή διασκευή του έργου, με πολλά ανατρεπτικά στοιχεία, σε μια ακριβή παραγωγή που έγινε εφικτή χάρη στην υποστήριξη της Ιζαμπέλ Ιπέρ. Η κορυφαία Γαλλίδα ηθοποιός ερμηνεύει την Μπλανς Ντιμπουά, για πρώτη φορά στην καριέρα της. Οπως είπε, «ένας μεγάλος ρόλος είναι ζωντανό υλικό, που μεταβάλλεται ανάλογα με τις εποχές και τις ερμηνείες». Μαζί της ο Πολωνός ηθοποιός Αντρέι Κίρα στον ρόλο του Στάνλεϊ Κοβάλσκι, η Φλοράνς Τομασέν (Στέλλα) και ο Γιαν Κολέτ (Μιτς). Οι παραστάσεις στο Οντεόν θα συνεχιστούν ώς τις 3 Απριλίου και κατόπιν ο θίασος θα ξεκινήσει για μια ευρωπαϊκή περιοδεία.
Τheatre La Bruyere
www. labruyere. com
«Les 39 marches». Τα «39 βήματα» έχουν διανύσει μια περιπετειώδη διαδρομή στη λογοτεχνία, στον κινηματογράφο και στο θέατρο. Το ομότιτλο κατασκοπικό μυθιστόρημα του Τζον Μπιούκαν, του 1915, με θέμα έναν αθώο που τον καταδιώκουν οι επίδοξοι δολοφόνοι του, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Χίτσκοκ το 1935 και διασκευάστηκε σε θεατρική εκδοχή το 1972 από τον Πάτρικ Μπάρλοου. Τώρα παρουσιάζεται σε μια νέα θεατρική διασκευή από τον Ζεράρ Σιλμπεϊράς, με έμφαση στα κωμικά στοιχεία του. Σκηνοθετημένο από τον Ερίκ Μετεγιέ, έχει μετατραπεί σε μια διασκεδαστική σουρεαλιστική φάρσα, με τέσσερις ηθοποιούς να ερμηνεύουν τα 150, περίπου, πρόσωπα του έργου. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης ερμηνεύει 70 ρόλους σε μια παράσταση που έχει κερδίσει πολύ καλή υποδοχή από την κριτική και το κοινό. Ως τις 31 Μαρτίου.
Εκθεση
Μusee Marmottan-Monet
www. marmottan. com
«Fauves et expressionistes, de Van Dongen a Otto Dix». Η έκθεση παρουσιάζει μια ανθολογία έργων της γερμανικής καλλιτεχνικής πρωτοπορίας, που καθιερώθηκε ν’ αποκαλείται «γερμανικός εξπρεσιονισμός», τίτλος ο οποίος καλύπτει καλλιτέχνες και κινήσεις με σημαντικές διαφορές μεταξύ τους. Τα έργα προέρχονται από το μουσείο του Βούπερταλ, όπου γίνεται αυτόν τον καιρό έκθεση πινάκων του Μονέ. Τρία σύνολα ξεχωρίζουν: τα έργα καλλιτεχνών της ομάδας «Η γέφυρα», με πρωταγωνιστή τον Ερνστ Λούντβιχ Κίρχνερ, οι καλλιτέχνες της κίνησης «Γαλάζιος καβαλάρης», όπου πρωτοστάτησαν ο Βασίλι Καντίνσκι και ο Φραντς Μαρκ (εδώ η «Γαλαζόμαυρη αλεπού», 1911), και, από τη δεκαετία του 1920, η «νέα αντικειμενικότητα», με κύριο εκπρόσωπο τον Οτο Ντιξ. Εκτός από τους προαναφερθέντες, στην έκθεση αντιπροσωπεύονται πολλοί καλλιτέχνες, ανάμεσά τους ο Κλέε, ο Κοκόσκα, ο Μπέκμαν, ο Γιαβλένσκι, ο Σμιτ-Ρότλουφ και ο Εριχ Χέκελ. Ως τις 20 Φεβρουαρίου.
Τορoντο
Εκθεση
Royal Ontario Museum
www. rom. on. ca
«Fakes & Forgeries: Yesterday and Today». Η έκθεση προκαλεί τους επισκέπτες της να διακρίνουν τις διαφορές ανάμεσα σε αυθεντικά και πλαστογραφημένα αντικείμενα, σε ένα ευρύτατο φάσμα που ξεκινάει από αρχαία έργα τέχνης και φτάνει έως τις «μαϊμούδες» επώνυμων ρούχων και αξεσουάρ. Επισκέπτες όλων των ηλικιών καλούνται να ξεχωρίσουν ποια από τα εκθέματα (ανάμεσά τους αγάλματα, ειδώλια και ανάγλυφα από την αρχαία Αίγυπτο και την Ελλάδα, προκολομβιανά κεραμικά, κινεζικές πορσελάνες και σύγχρονα καταναλωτικά προϊόντα) είναι αυθεντικά και ποια είναι έξυπνες απομιμήσεις. Δίνονται επίσης χρήσιμες πληροφορίες για το πειρατικό λογισμικό, με τη βοήθεια της Microsoft Canada, ενώ υπάρχει και τμήμα της έκθεσης αφιερωμένο στα πλαστογραφημένα νομίσματα, διοργανωμένο από την Τράπεζα του Καναδά. Ως τις 4 Απριλίου.
Ιμπρεσιονιστές
Τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα, ο ιμπρεσιονισμός έφερε μια ανατρεπτική αλλαγή στην τέχνη, χωρίς ωστόσο να έρθει σε πλήρη ρήξη με παλαιότερες τάσεις ή να πνίξει τις νεότερες (νεοκλασικισμός, συμβολισμός). Το ίδρυμα MAPFRE της Μαδρίτης κάνει αναδρομή στο θεμελιακό αυτό κίνημα του μοντερνισμού, παρουσιάζοντας έργα από το παρισινό Musee d’ Orsay, το οποίο ανακαινίζει τις αίθουσές του. Η έκθεση «Ιμπρεσιονισμός, μια νέα Αναγέννηση» (έως 22/4) περιλαμβάνει έργα των σημαντικότερων εκπροσώπων του ιμπρεσιονισμού, ενώ δίνει έμφαση στον ηγετικό ρόλο του Εντουάρ Μανέ, ο οποίος, αν και δεν θεωρείται ακραιφνής ιμπρεσιονιστής, συνέβαλε αποφασιστικά στη γέννηση του νέου κινήματος. Εργα του, καθώς και πίνακες του Κουρμπέ και άλλων ζωγράφων της εποχής, αντιπαραβάλλονται με έργα των μεγάλων του ιμπρεσιονισμού, όπως ο Μονέ (εδώ οι «Σημαίες στην οδό Μοντορκέιγ») και ο Ρενουάρ.