ΑΠΩΛΕΙΑ. Δεν πρόλαβε να εγκαινιάσει την έκθεση για την οποία αγωνίστηκε ώς την τελευταία ώρα της ζωής του, να δει το προαύλιο του Βυζαντινού Μουσείο έτοιμο, ενοποιημένο σε πάρκο με την έκταση όπου σώζονται τα κατάλοιπα του Λυκείου του Αριστοτέλη στην οδό Ρηγίλλης, όλα όσα του έταξαν οι πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου Πολιτισμού τα τελευταία 11 χρόνια. Ο Δημήτρης Κωνστάντιος όμως, ο διευθυντής του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου και από τους πιο δημοφιλείς και ανοιχτούς αρχαιολόγους, που έφυγε το περασμένο Σάββατο στα 59 του χρόνια, είχε συμπαραστάτες στο έργο του τόσα χρόνια τους συναδέλφους του. Αρχαιολόγους, αρχιτέκτονες, συντηρητές, μουσειολόγους, εικαστικούς όλους όσοι πήγαν χθες το μεσημέρι στο Α΄ Νεκροταφείο για το τελευταίο αντίο.
Από τους πιο δραστήριους αρχαιολόγους, χαρισματικός, τολμηρός, γνώστης, έντιμος, επίμονος και πιστός στις ιδέες και στις αρχές του, ύψωσε το ανάστημά του σε πολιτικές ηγεσίες, ενώ για χρόνια ήταν μία από τις υπολογίσιμες φωνές του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου. Σε αυτόν οφείλεται η αναδιοργάνωση και η μεταμόρφωση του Βυζαντινού Μουσείου που είναι πλέον ανοιχτό στο ευρύ κοινό, με εκθέσεις, τολμηρούς συνδυασμούς (η συνύπαρξη των έργων του Αντι Γουόρχολ με τα κειμήλια του μεταβυζαντινά πολιτισμού) αλλά και γενικότερου ενδιαφέροντος δραστηριότητες.
Τη διεύθυνση του Βυζαντινού Μουσείου την ανέλαβε έπειτα από χρόνια υπηρεσίας στην 8η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, το Τμήμα Βυζαντινών Μουσείων της Διεύθυνσης Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων του ΥΠΠΟ. Κι απ’ αυτή τη θέση, όχι μόνο δεν πρόδωσε τους προκατόχους του και την επιστημονική κληρονομιά που του άφησαν, αλλά κατάφερε να προσελκύσει ένα ευρύτερο κοινό, να στηρίξει τα καλύτερα εκπαιδευτικά προγράμματα, ενώ η παρουσίαση της συλλογής Λοβέρδου στο παράρτημα του μουσείου, στο κτίριο Τσίλλερ στην οδό Μαυρομιχάλη, ήταν ένα από τα πολλά σχέδιά του.
Επί των ημερών του αναβαθμίστηκαν οι υποδομές του μουσείου (κτίρια διοίκησης, περιβάλλων χώρος, αρχαιολογικές αποθήκες), σχεδιάστηκε και ολοκληρώθηκε η επανέκθεση των Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Συλλογών, διοργανώθηκαν δεκάδες περιοδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για διεθνείς διεπιστημονικές συνεργασίες σχετικές με αρχαιολογικά και μουσειολογικά ζητήματα. Ηταν αυτός που οργάνωσε και άνοιξε τις περίφημες αποθήκες και τα εργαστήρια του μουσείου, από τους πρώτους που πίστεψε στο ρόλο των μουσειολόγων, ενέπνευσε και στήριξε τους νέους, άλλοτε ως συνεργάτες κι άλλοτε ως δάσκαλος (Πανεπιστήμιο Αιγαίου). Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, έλαβε τον τίτλο του διδάκτορα από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, υπήρξε αρχαιολόγος με μεγάλη πείρα στα ανασκαφικά και αναστηλωτικά, έργα, γ.γ. της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, μέλος της Αρχαιολογικής Εταιρίας, κ.ά.
