Λένε πως το Opa είναι χειρότερο και από το S. A. G. A. P. O. Το θέμα δεν είναι αν θα στείλουμε στα καλλιστεία της κακογουστιάς τον Γιώργο Αλκαίο και τον Μιχάλη Ρακιντζή, μαζί με όλα τα φαντάσματα του παρελθόντος, προκειμένου να τους βάλουμε να κονταροχτυπηθούν. Ή να τους βαθμολογήσουμε αυθαίρετα, όπως γίνεται στα παράθυρα πριν, στη διάρκεια και μετά. Ετσι κι αλλιώς, οι πρωταγωνιστές δεν αλλάζουν. Πέντε μαυροφορεμένοι που κοπανιούνται σε eighties χορογραφία. Μόνο το κλείσιμο του ματιού λείπει…
Πέρα από την πλάκα, όλα είναι θέμα timing. Και αισθητικής. Και αν ξεχάσουμε ότι η Εurovisioείναι ένα πανηγύρι, αν σκεφτούμε ότι θα μπορούσαμε να έχουμε μια αξιοπρεπή συμμετοχή, είναι λυπηρό να βλέπεις κιτς κλισέ και συνειρμούς της σύγχρονης Ελλάδας, να χορογραφούνται, να εκθειάζονται, να κλωνοποιούνται.
Και ναι, πάμε στο Οσλο με ελληνικό στίχο. Opa, opa, opa. Greek syrtaki, tzatziki, tsoliadaki, Zorba, τρία λεπτά ισοπέδωσης. Σε μια στιγμή που ο πλανήτης συνωμοτεί εναντίον μας -ή έτσι βολεύει να πιστεύουμε-, η Ελλάδα συμπυκνώνει σε ένα βιντεοκλίπ πρωινάδικα, μπουζούκια, σκουπίδια, παρατράγουδα για γέλια και για κλάματα.
Το φανταζόμαστε ήδη σε ρεμίξ το καλοκαίρι. Τι γράφουν τα μπλογκ και τα φόρουμ; «Αυτό αναγνωρίζουν οι Ευρωπαίοι ως Ελλάδα. Το opa το λατρεύουν». Το χαρακτηρίζουν από «γυφτοτράγουδο» μέχρι «κομμάτι για τα πανηγύρια». Αλλοι λένε ότι είμαστε στη 2η θέση στη στοιχήματα. Και άλλοι… «Πόσες χώρες είναι στην Ευρώπη; 24; E, 25οι θα βγούμε».
Το ανησυχητικό είναι ότι το συγκεκριμένο τραγούδι, μαζί με όλη τη σημειολογία του, το ψηφίσαμε όλοι εμείς. Γιατί το Οpa συμβολίζει τελικά τη σύγχρονη Ελλάδα και ο Γιώργος Αλκαίος είναι καθρέφτης του σημερινού Ελληνα. Share the moment, λοιπόν. Οπως λέει και αγανακτισμένος «γιουροβιζιονιστής»: «Εurovisioείναι. Τι θέλατε να στείλουμε; Τη Μαρία Κάλλας;»