Το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης αναλαμβάνει τον ρόλο παιδονόμου για να προστατέψει ποιον από ποιους; Αναρωτιέμαι… Το πρόστιμο που επέβαλε στο Star γιατί η ηθοποιός Μπέττυ Βακαλίδου έδωσε συνέντευξη στην εκπομπή «του Φώτη και της Μαρίας» είναι η απάντηση που μας δίνει από μόνο του το ΕΣΡ για το αν έχει λόγο ύπαρξης (και αν πρέπει εμείς να το υφιστάμεθα για να καταπατά τα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών). Η Μπέττυ Βακαλίδου είναι τρανσέξουαλ και πρωταγωνίστρια στην ταινία «Στρέλλα» του Πάνου Χ. Κούτρα, από τις ελάχιστες ελληνικές ταινίες που διακρίθηκαν πρόσφατα διεθνώς και που κέρδισαν το κοινό.
Το θέμα, όμως, δεν είναι αν η «Στρέλλα» είναι ή δεν είναι καλή ταινία. Αυτό δεν μας αφορά εν προκειμένω. Αυτό που μας αφορά είναι ότι στην Ελλάδα του 2010 (όπως πολύ σωστά αναλύει με ψυχραιμία και συγκρότηση που θαύμασα ο ίδιος ο Πάνος Χ. Κούτρας), το ΕΣΡ παραμένει «ανοιχτή πληγή στην ευρύτερη καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα». Σωστά και άριστα πράττει ο Πάνος Χ. Κούτρας και λέει τα πράγματα με το όνομά τους γιατί είμαστε σε τροχιά να πούμε τις αλήθειες που κρύβουμε σε αυτήν τη χώρα. Και μία από τις αλήθειες είναι ότι η δήθεν σεμνοτυφία του ΕΣΡ που αναλαμβάνει χρέη προστάστη χρηστών ηθών και προσποιείται ότι γνωρίζει από εφηβική ψυχολογία δεν είναι τίποτε άλλο από μία καταπάτηση συνταγματικά κατοχυρωμένων ελευθεριών. Η καταπάτηση αυτή και η προσβολή που επιχειρεί το ΕΣΡ στους ελεύθερα σκεπτόμενους Ελληνες φορολογουμένους γίνεται σε μία -υποτίθεται- ευρωπαϊκή χώρα. Μία ακόμη μικρή-μεγάλη αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα ανήκει στη Μέση Ανατολή σε θέματα που αφορούν ζητήματα σεξουαλικής ταυτότητας και προστασίας του πολίτη. Επιπλέον, σε αυτή τη χώρα όπου η τηλεόραση επί δεκαετίες εκβάλλει χυδαίο χυλό ανενόχλητη, έρχεται το ΕΣΡ να «τιμωρήσει» και να προσβάλει έναν Ελληνα δημιουργό που συνέβαλε στο να ακουστεί η Ελλάδα για κάτι θετικό στη διεθνή σκηνή. Είναι ντροπή και κάποιος πρέπει να πει ένα μεγάλο «όχι» σε όσους πιστεύουν ότι οι Ελληνες χρειάζονται μια τέτοιου είδους χειραγώγηση.