ΒΕΡΟΛΙΝΟ
ΕΚΘΕΣΗ
C/Ο Berlin
www. co-berlin. com
«Peter Lindbergh. On Street». Ο Πέτερ Λίντμπεργκ είναι ένας από τους πρωτοπόρους φωτογράφους που άλλαξαν τη φωτογραφία μόδας, γυρίζοντας την πλάτη στην τεχνητή θεατρικότητα των μανεκέν και δίνοντας στις εικόνες του ζωντάνια, κίνηση, φυσικότητα, συνδυασμένες με υψηλή καλλιτεχνική αισθητική. Λάτρης του ασπρόμαυρου («το εκπληκτικό με την ασπρόμαυρη φωτογραφία είναι ότι βοηθάει να βγει μια εντονότερη αίσθηση πραγματικότητας», έχει πει), ο Γερμανός φωτογράφος καταφέρνει να αποδώσει, πίσω από το στάιλινγκ και το μακιγιάζ, κάτι από την εσωτερική ουσία των μοντέλων του (εδώ, η φωτογραφία «Ματίλντ, Παρίσι, 1989»). Μπροστά στον φακό του έχουν σταθεί πολλές διάσημες της πασαρέλας, του τραγουδιού και του κινηματογράφου, από τη Ναόμι Κάμπελ και τη Μαντόνα μέχρι τη Σάρον Στόουν, τη Ζαν Μορό και την Κατρίν Ντενέβ. Η έκθεση παρουσιάζει 120 φωτογραφίες του, καθώς και φιλμ από τη δουλειά του. Εως τις 9 Ιανουαρίου.
ΛΟΝΔΙΝΟ
ΕΚΘΕΣΗ
Τate Modern
www. tate. org. uk
«Gauguin. Maker of Myth». Ο Πολ Γκογκέν ανήκει στους καλλιτέχνες εκείνους που η ζωή τους μπορεί να προσφέρει την πρώτη ύλη για μυθιστόρημα, εικονογραφημένο από τα έργα τους. Το πιο συναρπαστικό κεφάλαιο είναι η φυγή του από τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, το ταξίδι στην Πολυνησία όπου ο Γάλλος ζωγράφος έζησε τα τελευταία χρόνια του, εκθειάζοντας την απλότητα, τον αισθησιασμό, την ανεπιτήδευτη σοφία των ανθρώπων εκεί. Η έκθεση ιχνηλατεί τον ρόλο του μύθου στο σύνολο της διαδρομής του -από τη Βρετάνη και το Παρίσι έως την Ταϊτή-, τον τρόπο που ο ίδιος αφηγήθηκε, ζωγραφίζοντας, την περιπέτεια της ζωής και των πνευματικών του αναζητήσεων. Στα εκθέματα περιλαμβάνονται πολλοί από τους φημισμένους πίνακές του, ανάμεσά τους αυτοπροσωπογραφίες (εδώ, μία του 1893), τοπία της Βρετάνης και, βέβαια, οι εμβληματικές εικόνες γυναικών της Ταϊτής. Εως τις 16 Φεβρουαρίου.
ΘΕΑΤΡΟ
Τricycle Theatre
www. tricycle. co. uk
«Broken Glass». Πρωταγωνιστές στο έργο του Αρθουρ Μίλερ «Σπασμένο γυαλί» (1994) είναι ένα ζευγάρι Εβραίων στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’30. Ο Φίλιπ, απορροφημένος από τη δουλειά του και την προσπάθειά του να αφομοιωθεί, δεν έχει πολύ χρόνο για τη γυναίκα του. Οταν όμως η Σύλβια μένει ξαφνικά παράλυτη, αφού έχει διαβάσει στην εφημερίδα για τη «Νύχτα των κρυστάλλων» και την αντισημιτική εκστρατεία στη Γερμανία, καλείται σε βοήθεια ένας γιατρός, ο δρ Χάρι Χάιμαν. Καθώς πλησιάζει στην πηγή της πάθησής της, αναπτύσσεται μια σχέση που μπορεί να έχει μοιραίες συνέπειες στην οικογένεια. Το έργο, που θίγει διαχρονικά θέματα προσωπικής ευθύνης, αφοσίωσης και ενοχής, έχει αποσπάσει ιδιαίτερα ευνοϊκές κριτικές τόσο για τη σκηνοθεσία (Ικμπαλ Καν) όσο και για τις ερμηνείες (Αντονι Σερ, Λούσι Κόχιου, Νίγκελ Λίντσεϊ).
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
ΕΚΘΕΣΗ
Μuseum of Modern Art
www. moma. org
«Underground Gallery: London Transport Posters 1920s – 1940s». Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, πλήθος από αφίσες μοντέρνας τεχνοτροπίας άρχισαν να μεταμορφώνουν τις αποβάθρες και τους συρμούς του μετρό του Λονδίνου σε δημόσιες γκαλερί τέχνης. Σχεδιασμένες από σημαντικούς καλλιτέχνες, όπως ο Λάζλο Μοχόλι – Νάγκι, ο Zero (κατά κόσμον Χανς Σλέγκερ) και ο Αμπραμ Γκέιτς, οι αφίσες αποτελούσαν μέρος μιας πρωτοποριακής εκστρατείας για τον εκσυγχρονισμό και την αποτελεσματικότητα των δημοσίων μεταφορών, που περιελάμβανε επίσης την ανανέωση της αρχιτεκτονικής των σταθμών και του εσωτερικού των βαγονιών, τον σχεδιασμό του περίφημου χάρτη των διαδρομών του μετρό από τον Χάρι Μπεκ, καθώς και την προώθηση πολιτιστικών εκδηλώσεων. Η έκθεση παρουσιάζει μια ανθολογία από αυτά τα πόστερ που αντανακλούν μια σημαντική περίοδο στην ιστορία του σύγχρονου Λονδίνου, από την αναβάθμιση της αξίας των δημοσίων αγαθών μέχρι τις αγωνίες της καθημερινότητας στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (εδώ, ένα πόστερ του Zero που συμβουλεύει τους επιβάτες να φορούν ή να κρατούν «κάτι λευκό στη συσκότιση»). Εως τις 10 Ιανουαρίου.
ΘΕΑΤΡΟ
Lincoln Center Theater
www. lct. org
«Women on the Verge of Nervous Breakdown». Η πρώτη μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία του Πέδρο Αλμοδόβαρ, οι «Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης», διασκευάστηκε σε μιούζικαλ και παρουσιάζεται στο Μπρόντγουεϊ. Ο Ισπανός σκηνοθέτης έχει κατά καιρούς συζητήσει το αμερικανικό ριμέικ της ταινίας του (με προτεινόμενη πρωταγωνίστρια την Τζέιν Φόντα), καθώς και τη μετατροπή του σε τηλεοπτική σειρά, τελικά όμως συγκατατέθηκε στη θεατρική διασκευή. Συντελεστές της φιλόδοξης και πολυδάπανης αυτής παράστασης είναι ο συνθέτης και στιχουργός Ντέιβιντ Γιάζμπεκ, ο λιμπρετίστας Τζέφρεϊ Λέιν, ο σκηνοθέτης Μπάρτλετ Σερ, αλλά και ο ίδιος ο Αλμοδόβαρ (φωτ.), που παρακολούθησε από κοντά τις πρόβες δίνοντας τις συμβουλές του. Κορυφαία στον χορό των «γυναικών στα πρόθυρα» είναι η σταρ των αμερικανικών μιούζικαλ Πάτι Λουπόουν, βραβευμένη δύο φορές με Τόνι για τις ερμηνείες της στα έργα «Εβίτα» και «Gypsy», ενώ συμμετέχουν επίσης η Σέρι Ρενέ Σκοτ, η Λάουρα Μπενάντι, η Τζένιφερ Σάντσεζ, η Νίνα Λαφάργκα και ο Μπράιαν Στόουκς Μίτσελ.
ΠΑΡΙΣΙ
ΘΕΑΤΡΟ
Τheatre Nanterre – Amandiers
www. nanterre-amandiers. com
«Les chaises». Ενα γέρικο ζευγάρι ζει σ’ ένα νησί, σε σπίτι κοντά στη θάλασσα. Για να αντιμετωπίσουν τη μοναξιά τους αναμασούν συνεχώς τις ίδιες ιστορίες. Ο γέροντας, όμως, πιστεύει πως κατέχει ένα οικουμενικό μήνυμα που θέλει να το αποκαλύψει στην ανθρωπότητα. Καλεί προσωπικότητες απ’ όλο τον κόσμο και έναν επαγγελματία ρήτορα που θα παρουσιάσει τις σκέψεις του. Οι προσκαλεσμένοι, αόρατοι στο κοινό, έρχονται σαν φαντάσματα και παίρνουν θέση στις καρέκλες, καταλαμβάνοντας σιγά σιγά όλο τον χώρο. Το ζευγάρι αποσύρεται και ο ρήτορας που θα έριχνε φως στη σκέψη του γέροντα σοφού αποδεικνύεται πως είναι κωφάλαλος… Ο Λικ Μποντί έχει σκηνοθετήσει το έργο του Ιονέσκο, δίνοντας λιγότερη έμφαση στο θέμα της ματαιότητας και του παραλόγου και μεγαλύτερη στην ανθρώπινη οδύσσεια των γηρατειών, τη συνενοχή και τα αιώνια αινίγματα της ζωής. Η κριτική εκθειάζει αυτή τη νέα θεατρική παραγωγή, ιδιαίτερα τις ερμηνείες του Μίσα Λεσκό και της Ντομινίκ Ραϊμόν.