ΦΕΣΤΙΒΑΛ. Επί δέκα ημέρες, το «Ολύμπιον» της Θεσσαλονίκης, ως κέντρο του 13ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, έγινε ο κεντρικός χώρος απ’ όπου πέρασαν εκατοντάδες ταινίες βασισμένες στην πραγματικότητα. Οπως ανακοίνωσε στην τελετή λήξης που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο, ο διευθυντής του φεστιβάλ Δημήτρης Εϊπίδης, η ανταπόκριση του κόσμου υπήρξε εντυπωσιακή. Η προσέλευση στις αίθουσες του φεστιβάλ αυξήθηκε κατά 20%, γεγονός που σύμφωνα με τον κ. Εϊπίδη «είναι η μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη επιβράβευση. Επιθυμούμε να γεμίσουμε τις αίθουσες γιατί σήμερα το ντοκιμαντέρ είναι ανάγκη περισσότερο από ποτέ. Τα γεγονότα τρέχουν, οι εικόνες συγκλονίζουν τον κόσμο και το φεστιβάλ ανταποκρίνεται σε αυτές τις ανησυχίες. Αποτελεί μια ελπίδα ότι ο κόσμος θα ευαισθητοποιηθεί και θα κινητοποιηθεί».
Στη φετινή διοργάνωση του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ προβλήθηκαν συνολικά 233 ταινίες από 52 χώρες, ενώ για πρώτη φορά, το κοινό τεσσάρων ακόμη πόλεων, της Κέρκυρας, του Ρεθύμνου, της Πάτρας και της Λευκωσίας, μπόρεσε να παρακολουθήσει τμήμα του φεστιβάλ ταυτόχρονα, μέσω live streaming.
Η πλειοψηφία των βραβείων αυτή τη χρονιά ήταν απλώς τιμητικά, καθώς εξαιτίας του χαμηλότερου προϋπολογισμού της διοργάνωσης παραλείφθηκε το χρηματικό έπαθλο. Το βραβείο κοινού για την καλύτερη ξένη παραγωγή διάρκειας κάτω των 45΄ απονεμήθηκε στην ταινία «Η άλλη πόλη» της Νέφιν Ντιτς, ενώ καλύτερη ξένη παραγωγή άνω των 45΄ αναδείχτηκε η ταινία «Δάκρυα για τη Γάζα» σε σκηνοθεσία Βίμπεκε Λέκεμπεργκ.
Σε ό,τι αφορά τις ελληνικές παραγωγές, τη διάκριση στην κατηγορία κάτω των 45΄ απέσπασε η ταινία «Satsang, συντροφιά με την αλήθεια», των Μαριάννας Αστρακά και Γιώργου Φωτιάδη. Ως καλύτερη ελληνική παραγωγή κάτω των 45΄ βραβεύτηκε η ταινία «Το μωρό μου φτάνει» των Αλέξη Πόνσε και Βιβής Ζωγράφου.
Μια δυνατή ιστορία κινηματογραφημένη με συναρπαστικό τρόπο, κέρδισε το βραβείο της Διεθνούς Αμνηστίας και προβλήθηκε μετά την απονομή. Το «Ατελείωτη θλίψη, η ζωή μετά τη θανατική ποινή» του Νταβίντ Αντρέ, ήταν από τις ταινίες που συζητήθηκαν πολύ σε όλη τη διάρκεια του φεστιβάλ και μόνο με θετικά σχόλια. Ακόμη και στην τελευταία προβολή της απονομής, όπου συνήθως η ταινία αποτελεί μάλλον δευτερεύον γεγονός, σχεδόν κανείς δεν σηκώθηκε από τη θέση του.
Το βραβείο της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF για την καλύτερη ταινία της ενότητας «Κοινωνία και Περιβάλλον» απέσπασε η ταινία «Κοντά στον ουρανό», σε σκηνοθεσία Τίτους Φασίνα. Βραβεία απονεμήθηκαν και από την Ενωση Κριτικών Fipresci και την ΕΡΤ (αυτά και χρηματικά). Τέλος, τμήμα του προγράμματος του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ έχει ήδη αρχίσει να ταξιδεύει σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Μέχρι τις αρχές Απριλίου, ένα ενδεικτικό πρόγραμμα ταινιών από τη φετινή διοργάνωση θα προβληθεί στην Αλεξανδρούπολη, την Καβάλα, τη Φλώρινα, την Εδεσσα, την Καστοριά, το Κιλκίς, την Κοζάνη, τη Δράμα, το Ρέθυμνο, τη Βέροια, τα Χανιά, τον Βόλο, την Κέρκυρα, το Ηράκλειο, την Πτολεμαΐδα, τη Χίο, την Αριδαία και τα Ιωάννινα.