ΧΟΡΟΣ. Χτίζοντας και γκρεμίζοντας αόρατους πύργους μέσα στο ευρηματικό σκηνικό του Βρετανού γλύπτη Αντονι Γκόρμλεϊ: μια παλλόμενη ανθρωπότητα, σκληρή, τρυφερή, ολοζώντανη. Σ’ αυτήν την παράξενη χώρα, μιας αντεστραμμένης Βαβέλ όπου την ασυνεννοησία καταργεί η παρέμβαση της μουσικής, κινείται το έργο «Babel (words)» των Σίντι Λάρμπι Τσερκάουι και Νταμιάν Ζαλέ, με το οποίο ξεκινάει απόψε στο Αμφιθέατρο του Κάστρου της Καλαμάτας το 17ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού. Με περικοπές στις παραστάσεις και στις μέρες που διαρκεί, όμως με ένα εκλεκτό πρόγραμμα που διοργάνωσε η καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Βίκυ Μαραγκοπούλου μαζί με τους συνεργάτες της.
Αμέσως μετά την παρουσίαση της «Βαβέλ» ακολουθεί η εμφάνιση για πρώτη φορά στην Ελλάδα της πρωτοπόρου χορογράφου Ιβάνα Μίλερ με το έργο «Playing Ensemble Again and Again» («Παίζοντας μαζί, ξανά και ξανά») της ομάδας της «I’m Company» (15, 16/7). Με καταγωγή από την Κροατία, η Μίλερ ζει και εργάζεται στο Παρίσι και στο Αμστερνταμ. Την τελευταία δεκαετία παρουσιάζει έργα που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα των παραστατικών και των εικαστικών τεχνών. Η ευρηματική, αστεία και συγχρόνως μελαγχολική παράσταση «Παίζοντας μαζί, ξανά και ξανά» παρουσιάζει μια ομάδα θεάτρου την ώρα που υποκλίνεται. Κι ενώ αυτή η υπόκλιση μοιάζει να διασχίζει τον χωροχρόνο και να διαστέλλεται, οι κοινές εμπειρίες μεταμορφώνονται σε αναμνήσεις.
www. kalamatadancefestival. gr