Αφεντικά για σκότωμα***
ΚΩΜΩΔΙΑ (2011)
Σκηνοθεσία: Σεθ Γκόρντον
Ερμηνείες: Τζέισον Μπέιτμαν, Τζέισον Σουντέικις, Τσάρλι Ντέι, Κέβιν Σπέισι, Τζένιφερ Ανιστον, Κόλιν Φάρελ, Τζέιμι Φοξ.
ΚΡΙΤΙΚΗ. Είναι πολλές οι κωμωδίες που παίρνουν αφορμές από τις εργασιακές σχέσεις, από το «9 με 5» μέχρι το «Office Space» και το τηλεοπτικό «Office». Τα «Αφεντικά για σκότωμα» δανείζονται ιδέες απ’ όλες αυτές, αλλά και από τον χιτσκοκικό «Αγνωστο του εξπρές» για μια κωμωδία που φτάνει στα άκρα και συχνά δεν έχει μέτρο και οργάνωση. Τελικά όμως έχει αποτέλεσμα. Είναι μία από τις σπάνιες, πια, κωμωδίες που καταφέρνουν να σε κάνουν να γελάσεις, ιδανική για ένα καλοκαιρινό βράδυ με κωμικές εκδικητικές σκέψεις.
Σταρ σε «δεύτερους» ρόλους
Ο Γκόρντον (με θητεία στο τηλεοπτικό «Office») έχει κάνει την έξυπνη επιλογή να δώσει τους δεύτερους, αλλά ιδιαίτερα αβανταδόρικους ρόλους σε διάσημους ηθοποιούς, ενώ οι πρωταγωνιστές δεν είναι σταρ πρώτης γραμμής. Ετσι, οι ηθοποιοί ταυτίζονται ευκολότερα με τους «καθημερινούς» χαρακτήρες που βασανίζονται από τα ιδιότροπα αφεντικά τους. Ενα συγκεντρωτικό τύραννο (Σπέισι), μια σεξομανή οδοντίατρο (Ανιστον), ένα ψυχοπαθή κοκαϊνομανή (Φάρελ).
Απηυδισμένοι, κάποια στιγμή θα αποφασίσουν να τους βγάλουν από τη μέση. Και ακολουθώντας τη χιτσκοκική λύση, προτείνουν να σκοτώσει ο ένας το αφεντικό του άλλου. Φυσικά, δεν πρόκειται για επαγγελματίες του εγκλήματος, έτσι η διαδικασία του σχεδιασμού θα προκαλέσει κωμικές καταστάσεις, καθώς θα βασιστεί στις γνώσεις τους για δολοφονίες από σειρές σαν το «Νόμος και τάξη» και στην αναζήτηση δολοφόνου μέσα από αγγελίες γκέι γνωριμιών. Ολόκληρο το πλάνο θα βγει εκτός ελέγχου και τα πάντα θα πάνε στραβά.
Το πρωταγωνιστικό τρίο πείθει για την απόγνωση και την αφέλεια με την οποία αντιμετωπίζει το εγχείρημα, ενώ εξαιρετικά είναι τα τρία «αφεντικά». Ο Σπέισι παίζει στα δάχτυλα τον χαρακτήρα του ενοχλητικού καθάρματος, η Ανιστον είναι πιο αστεία από οποιονδήποτε άλλο κινηματογραφικό της ρόλο, ενώ ο Φάρελ είναι ξεκαρδιστικός στον ρόλο του εκτός εαυτού ψυχοπαθούς.
Το κυριότερο ελάττωμα της ταινίας είναι ότι το σενάριο συχνά αφήνει την οργανωμένη γραφή και παρασύρεται στον χαβαλέ. Ακόμη κι έτσι, όμως, είναι ένας χαβαλές αστείος που παρασύρει τον θεατή στις εξωφρενικές καταστάσεις που διαδραματίζονται στην οθόνη.