Εχουμε Πάπα! ***
ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΚΟΜΕΝΤΙ
Σκηνοθεσία: Νάνι Μορέτι
Ερμηνείες: Μισέλ Πικολί, Νάνι Μορέτι, Γέρζι Στιρ, Ρενάτο Σκάρπα, Μαργκερίτα Μπάι.
ΚΡΙΤΙΚΗ. Πριν από μερικά χρόνια, στην προηγούμενη ταινία του, ο Νάνι Μορέτι δανείστηκε τον τίτλο της από το όχι και τόσο κολακευτικό προσωνύμιο «αλιγάτορας», που είχε δοθεί στον Μπερλουσκόνι. Τον τίτλο της σημερινής τον δανείζεται από τη λατινική φράση «habemus Papam» με την οποία αναγγέλλεται χαρμόσυνα η εκλογή του νέου Πάπα στον εξώστη της βασιλικής του Αγίου Πέτρου από τον επικεφαλής του κονκλάβιου των καρδιναλίων. «Εχουμε Πάπα!»… ή μάλλον εκλέξαμε έναν Πάπα, που, αμέσως μετά την εκλογή του και πριν καν ανακοινωθεί δημόσια το όνομά του, έπαθε κρίση πανικού κι έτρεξε να κρυφτεί στα παρασκήνια. Φταίει το βάρος της θεϊκής ευθύνης που κλήθηκε να επωμιστεί ισοβίως ένας ταπεινός άνθρωπος, αλλά και η «υπερπαραγωγή» που έχει στηθεί στη μεγάλη πλατεία του Βατικανού και η οποία απαιτεί έναν σταρ κι όχι έναν κομπάρσο. Στην πραγματικότητα, δεν έχουμε Πάπα…
Τη νευρική κρίση του νεοεκλεγέντος Ποντίφικος, η οποία μπορεί να μετατραπεί σε σκάνδαλο εν ριπή οφθαλμού, αναλαμβάνει ελέω Θεού να τη διαχειριστεί ο υπεύθυνος Τύπου του Βατικανού. Επικοινωνιακά εννοείται… Βρίσκει μια δικαιολογία για τη φυγή του Πάπα στα διαμερίσματά του και κατόπιν καλεί επειγόντως έναν διακεκριμένο ψυχίατρο. Εναν άθεο, που ξεκαθαρίζει εξαρχής στην ομήγυρη ότι οι έννοιες της ψυχής και του υποσυνείδητου δεν μπορούν να συνυπάρξουν.
Λίγο μετά, ο Πάπας θα βρει την ευκαιρία να το σκάσει από το Βατικανό και να περιπλανηθεί στη Ρώμη αναζητώντας την αληθινή του ταυτότητα στο παρασκήνιο ενός θιάσου που κάνει πρόβες στον «Γλάρο» του Τσέχοφ. Παράλληλα, ο άθεος ψυχίατρος, ο οποίος βρίσκεται υπό περιορισμό στο Βατικανό για να μη διαδώσει την αλήθεια, ανακαλύπτει μιαν άλλη οπτική για τη ζωή προσπαθώντας να ξορκίσει την κατάθλιψη από την Καπέλα Σιξτίνα.
Ο Μορέτι ξιφουλκεί σαν Δον Κιχώτης κατά του παρασκηνίου και όλων εκείνων των δομών εξουσίας γύρω από τον Προκαθήμενο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, που δεν αφήνουν τον φρέσκο αέρα να μπει στο Βατικανό. Η ταινία του όμως είναι άνιση. Το δραματικό κομμάτι της με τον Μισέλ Πικολί στον ρόλο του φυγάδα Πάπα είναι πρωτότυπο. Το άλλο, το κωμικό με τον ψυχαναλυτή Μορέτι στο Βατικανό, χάνεται στη φλυαρία. Ο Μορέτι παρακάμπτει περίτεχνα την «κόντρα» θρησκείας και ψυχανάλυσης. Η σωτηρία της ψυχής, για αυτόν, είναι στην τέχνη.
Στο «Κρεβάτι στα τέσσερα» (**) ο Γάλλος σκηνοθέτης Αντονί Κορντιέ περιγράφει τα τολμηρά παιχνίδια δύο παντρεμένων ζευγαριών που αποφασίζουν ν’ αλλάξουν ερωτικούς συντρόφους μεταξύ τους. Λίγος αισθησιασμός κι αρκετή αερολογία σε μια καλογυρισμένη ταινία με κλισέ και ανύπαρκτους χαρακτήρες. Παίζουν: Ελοντί Μπουσέ, Ροσντί Ζεμ, Μαρινά Φουά, Νικολά Ντιβοσέλ.
«Κόναν ο Βάρβαρος». Ο άγνωστος ηθοποιός Τζέισον Μόμοα σε έναν ρόλο που ενσάρκωσε ο Σβαρτσενέγκερ το 1982, ομολογουμένως χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία. Η ταινία του Τζον Μίλιους ξαναγυρίστηκε από τον Μάρκους Νίσπελ λόγω της μόδας του 3D.
«Σκυλάκια στο Διάστημα». Καρτούν με δύο σκυλιά τα οποία ζουν περιπέτειες ταξιδεύοντας στο Διάστημα. Το σενάριο είναι εμπνευσμένο από την αληθινή ιστορία της Μπέλκα και της Στρέλκα που πήραν μέρος σε μια διαστημική αποστολή των Σοβιετικών στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Προβάλλεται και το «Green Lantern» του Μάρτιν Κάμπελ που βασίζεται σε ένα κόμικ. Με τον Ράιαν Ρένολντς.