Λίγο πριν από τους «τίτλους τέλους» βρίσκονται τα δύο λατομεία του Μαρκοπούλου, ύστερα από μακρά παράδοση αυθαίρετης εξόρυξης και διαρκούς περιβαλλοντικής υποβάθμισης της περιοχής για πάνω από 45 χρόνια. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», η νέα δημοτική αρχή του Μαρκόπουλου υπό τον κ. Σωτήρη Μεθενίτη πρόκειται να ζητήσει τον πλειστηριασμό του λατομείου Σταύρου -καθώς σύμφωνα με πληροφορίες του επιτελείου του δημάρχου δεν είναι επιβαρυμένο με υποθήκες, σε αντίθεση με το άλλο (Μαλέα)-, προκειμένου να αποζημιωθεί ο τοπικός δήμος για οφειλές από το λατομικό τέλος. Οι οφειλές, σύμφωνα με τον κ. Μεθενίτη, προσεγγίζουν τα 4,7 εκατομμύρια ευρώ. Τα λατομικά τέλη υπολογίζονταν επί της αξίας του φορτίου του σκυροδέματος (3-5%).
Αξίζει να σημειωθεί ότι η δημοτική αρχή στο Μαρκόπουλο είχε αναθέσει προηγουμένως σε δικηγορικό γραφείο της Αθήνας να αναζητήσει και να εντοπίσει τις καταθέσεις των ιδιοκτητών του λατομείου Σταύρου στις τράπεζες και να προχωρήσει, έναντι των οφειλών στον δήμο, σε κατάσχεση εις χείρας τρίτων, ενέργεια που απέφερε -σε δύο τράπεζες- το ποσό των 500.000 ευρώ.
Το οριστικό τέλος στην παράνομη δραστηριότητα των λατομείων Μαρκοπούλου δόθηκε με την πρωτοβουλία του πρώην γ.γ. του υπουργείου Ανάπτυξης και νυν βουλευτή κ. Κώστα Μουσουρούλη, που είχε δώσει εντολή να γίνει αεροφωτογράφιση της περιοχής της Μερέντας ώστε να φανεί εάν η λατόμευση είχε επεκταθεί σε περιοχές όπου δεν έπρεπε να γίνεται. Τον Αύγουστο του 2008 τα λατομεία βρίσκονταν σε πλήρη λειτουργία, παρά τις αποφάσεις της διοίκησης και των δικαστηρίων. Οι εκπρόσωποί τους δήλωναν αδυναμία να παρέμβουν. Το «κόλπο» ήταν απλό.
Η ιδιοκτησία του λατομείου επικαλείτο νόμιμες εργασίες όπως «μπάζωμα» περιοχών παλαιότερων λατομεύσεων (αποκατάσταση), την ίδια ώρα που με σφυριά η λατόμευση συνεχιζόταν σε άλλες, μη ορατές συνήθως από τον δημόσιο δρόμο, περιοχές του αχανούς νταμαριού.
Τον Μάρτιο του 2008 είχε αποφασιστεί η δέσμευση των αδρανών υλικών που βρίσκονταν στα δύο λατομεία «Αδελφοί Σταύρου» και «Λατομεία Μαρκοπούλου ΑΒΕΕ». Αμέσως μετά την απόφαση, στελέχη των κρατικών υπηρεσιών είχαν μεταβεί επί τόπου και είχαν φύγει άπραγα, δηλώνοντας ότι δεν ήταν σε θέση να υπολογίσουν τον όγκο των υλικών και άρα να δεσμεύσουν συγκεκριμένες ποσότητες. Το Συμβούλιο της Επικρατείας είχε ζητήσει προηγουμένως τη σφράγιση των λατομείων που λειτουργούσαν από τα μέσα της δεκαετίας του 1960.
Τον Δεκέμβριο του 2006, το Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας επέβαλε την αναστολή εκτέλεσης μιας απόφασης με την οποία είχαν εγκριθεί οι όροι λειτουργίας των λατομείων. Λίγους μήνες αργότερα, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ επέβαλε πρόστιμα συνολικού ύψους 1 εκατ. ευρώ. Το πρόστιμο μειώθηκε στο μισό μετά προσφυγή των δύο εταιρειών κατά της υπουργικής απόφασης στα διοικητικά δικαστήρια. Λίγο πριν από τις εκλογές του 2007, ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, μιλώντας στην «Κ», είχε υποσχεθεί ότι θα εφαρμοστεί ο νόμος στο Μαρκόπουλο, αλλά ο μόνος νόμος που εφαρμόστηκε αμέσως μετά τις εκλογές ήταν να αντικατασταθεί η χρήση των εκρηκτικών, με την οποία δούλευαν τα «Λατομεία Μαρκοπούλου ΑΒΕΕ», με τη χρήση ειδικών σφυριών, τα οποία χρησιμοποιούνταν σε εξορύξεις μέχρι και το τέλος του 2009.
Η ποιότητα των αδρανών υλικών στο βουνό της Μερέντας, όπου βρίσκονται τα δύο λατομεία, είναι εξαιρετική και το μεταφορικό τους κόστος για έργα μέσα στον νομό Αττικής εξαιρετικά συμφέρον. Γι’ αυτό και σύμφωνα με μεγάλες τεχνικές εταιρείες δεν υπήρχε άλλη εναλλακτική λύση από τη συνέχιση της καταστροφής του βουνού. Το «πάγωμα» των μεγάλων τεχνικών έργων εξαιτίας της κρίσης έφερε και το τέλος της μεγάλης λατομικής δραστηριότητας -αν και στον Δήμο Μαρκοπούλου εξακολουθούν να επιμένουν ότι υπάρχει ακόμα λατομική δραστηριότητα στο λατομείο Σταύρου- και την επέκταση της κατοικημένης περιοχής στο βουνό της Μερέντας.
Η ειρωνεία της υπόθεσης πάντως είναι ότι ακόμα και αν ο Δήμος Μαρκοπούλου καταφέρει να κατάσχει το λατομείο Σταύρου, η αξία του κυρίως θα προέρχεται από τη συνέχιση της λατομικής δραστηριότητας στο πλαίσιο ενός σχεδίου ανάπλασής του.