Εμπειροι δάσκαλοι και άξιοι μαθητές

Εμπειροι δάσκαλοι και άξιοι μαθητές

1' 58" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ανάλαφρη διάθεση και υψηλή ποιότητα χαρακτήρισαν τη συναυλία που διοργάνωσε το κέντρο εκπαίδευσης νέων μουσικών «Μουσικό Ιδρυμα Βασίλισσα Ελισάβετ» του Βελγίου. Η εκδήλωση φιλοξενήθηκε στο Ηρώδειο στις 23 Σεπτεμβρίου, όπου ο Κρίστοφερ Ουόρεν Γκριν, γνωστός στην Αθήνα ως αρχιμουσικός της Καμεράτας, διηύθυνε τη «Σινφόνια Βαρσόβια» σε έργα Μότσαρτ, Μέντελσον και Ροσίνι.

Μετά την αέρινη, συντονισμένη, ακριβή απόδοση της Εισαγωγής των «Γάμων του Φίγκαρο», η 21χρονη Λία Πέτροβα από τη Βουλγαρία ερμήνευσε το Κοντσέρτο για βιολί του Μέντελσον. Ξάφνιασε ευχάριστα με τον γεμάτο ήχο της, τη σιγουριά, τη δεξιοτεχνική της ασφάλεια όπως επίσης τον πλήρη έλεγχο των εκφραστικών της μέσων.

Το αργό μεσαίο μέρος ξεχώρισε για την πλαστικότητά του, ενώ στο ζωηρό τρίτο η Πέτροβα έπαιζε με τις αντιθέσεις: φράσεις φωτεινές, που ακουμπούσαν στις χορδές ανάλαφρα, σαν τα ξωτικά που τόσο συχνά αποδίδει στη μουσική του Μέντελσον, εναλλάσσονταν με άλλες, ρωμαλέου ρομαντικού συναισθήματος. Η ορχήστρα, με τα θερμά τσέλα τοποθετημένα στο κέντρο, παρακολουθούσε επιτυχημένα την ελαστικότητα με την οποία η Πέτροβα χειριζόταν την ταχύτητα.

Σπινθηροβόλος Ροσίνι

Ακολούθησαν αποσπάσματα από όπερες του Ροσίνι και πρώτα πρώτα η σπινθηροβόλα Εισαγωγή στην «Ιταλίδα στο Αλγέρι», όπου τα ξύλινα πνευστά της ορχήστρας έλαμψαν με την ακρίβεια και τον ωραίο ήχο τους.

Συνέχισε η νεαρή μεσόφωνος Οντρι Κεσεντζιάν, που ερμήνευσε το «Τραγούδι της ιτιάς» από τον «Οθέλλο»: το σκούρο ηχόχρωμά της ταίριαξε στη μελαγχολική διάθεση της μουσικής. Ακολούθησε η Τζουν Αντερσον, υψίφωνος, που πριν περίπου δύο δεκαετίες συνέβαλε αποφασιστικά στην αναγέννηση των σοβαρών έργων του Ροσίνι.

Τι κι αν η άνεσή της στη φωνητική στρατόσφαιρα ανήκει πλέον στο παρελθόν: η Αντερσον τραγούδησε με υποδειγματικό τρόπο και απόλυτη φυσικότητα την απαιτητική άρια της Σεμιράμιδος από την ομότιτλη όπερα. Επεισε ακόμα μια φορά για την αξία αυτής της μουσικής, αρκεί να σέβεται κανείς τους κανόνες που τη διέπουν και την αισθητική της.

Τη σκυτάλη παρέλαβε ο Ζοζέ βαν Νταμ, Βέλγος μπασοβαρύτονος από τους αγαπημένους του Κάραγιαν και βαγκνέριος Ολλανδός στο Μέγαρο Μουσικής το 1992/3. Ο Ροσίνι δεν ήταν ποτέ το δυνατό του χαρτί. Ωστόσο, στα 71 του χρόνια ο Βαν Νταμ τραγουδά ακόμα αξιοπρεπώς την άρια του Γουλιέλμου Τέλου από την ομώνυμη όπερα και ερμηνεύει εξαιρετικά, με φωνή, κινήσεις και βλέμμα, την «άρια της συκοφαντίας» από τον «Κουρέα της Σεβίλλης».

Η βραδιά ολοκληρώθηκε με το ζωηρό φινάλε της ίδιας όπερας, στο οποίο συνεισέφεραν η υψίφωνος Αμάλια Αβιλάν, η Οντρι Κεσεντζιάν, ο τενόρος Τζοβάνι Τριστάτσι, ο βαρύτονος Σεμπάστιαν Παρότ και ο Βαν Νταμ. Απολαυστικό!

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή