ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΣΑΘΑΝΑΣ, Αξιοσημείωτες συναντήσεις, εκδ. Ινδικτος, σελ. 120
Ριψοκινδυνεύω κάτι που ίσως δεν έχει ξαναγίνει. Παραμερίζοντας καταδυναστευτικά και υποκριτικά ψευτοδιλήμματα σάς προτρέπω ευθέως να διαβάσετε το πρόσφατο βιβλίο μου «Αξιοσημείωτες συναντήσεις». «Κ’ είν’ η συνείδησίς μου ήσυχη για το αψήφιστο της εκλογής», αφού όλοι οι γραφιάδες βλάπτομε -αν όχι το ίδιο, πάντως βλάπτομε- την αποικία των αναγνωστών. Το προτείνω ευθαρσώς, διότι σ’ αυτό: «βλέποντας και γράφοντας υπό γωνίαν, αποδίδονται στα πράγματα οι αδιάγνωστες διαστάσεις τους, παρόν και παρελθόν γίνονται μια συνεχής μαντική εικόνα ή άλλως μια αδιάπτωτη λεξιμαγεία, μια εκρηκτική γλωσσική άβυσσο που εντυπωσιάζει με την αρτιμέλειά της, το πραγματικό ανασκηνοθετείται ως διαδοχή-υπαινιγμός, ένας παράξενος, όχι όμως και ανεξιχνίαστος, χορός των σημασιών…». Δεν είμαι θρασύς, παιγνιώδης προσπαθώ να γίνω, γι’ αυτό και μίλησα για το βιβλίο μου με λόγια άλλων. Νίπτοντας τα χέρια τώρα, λέω «πάπαλα!», και αμαρτίαν ουκ έχω.