ΑΠΩΛΕΙΑ. Εφυγε από τη ζωή μία εξέχουσα μορφή του ελληνικού έντεχνου χορού. Η Ηρώ Σισμάνη απεβίωσε σε ηλικία 94 ετών διατηρώντας ώς το τέλος την αγάπη για την τέχνη και τη ζωή. Η γνωστή χορογράφος και καθηγήτρια κλασικού μπαλέτου έφυγε όρθια, ψηλή και αδύνατη, ξερακιανή φιγούρα, με το σαρκαστικό χιούμορ, το λαμπερό μυαλό και την έντονη προσωπικότητα. Υπήρξε η δημιουργός της ομάδας χορού που παρουσίασε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, τις δεκαετίες του ’50 και ’60, έργα του κλασικού χορευτικού ρεπερτορίου με αυθεντικές χορογραφίες που δίδαξαν χορευτές και χορογράφοι από την Ευρώπη, ανταποκρινόμενοι στην πρόσκλησή της, στους Ελληνες χορευτέςκαι χορεύτριες από το φυτώριο της σχολής της. Χοροδράματα όπως η «Ζιζέλ», η «Λίμνη των κύκνων» οι «Συλφίδες», η «Ωραία Κοιμωμένη», ο «Δον Κιχώτης» και άλλα παρουσιάστηκαν στο Θέατρο Κοτοπούλη – REX, πολλά από αυτά με ζωντανή μουσική από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών και σκηνικά και κοστούμια του Γιάννη Τσαρούχη.
Σπούδασε ρυθμική και μπαλέτο στο Παρίσι (1927 – 30) και στην Αθήνα (1930 – 37, στη Σχολή της Raymond και 1937 – 39 στη Σχολή του Κ. Νίκολς). Πήρε δίπλωμα από τη Σχολή Egorova Παρισιού (1939 – 41). Το 1943 προσλήφθηκε στην ΕΛΣ ως πρώτη χορεύτρια. Το διάστημα 1945 – 50 έμεινε για ενημέρωση – εξάσκηση στο Παρίσι και το Λονδίνο, ενώ επισκέφθηκε επίσης για ενημέρωση το Θέατρο Μπολσόι της Μόσχας. Το 1949 ίδρυσε στην Αθήνα την ομώνυμη σχολή κλασικού μπαλέτου και ρυθμικής. Το 1953 συγκρότησε χορευτική ομάδα από 25 μέλη. Αφησε κληρονομιά και παρακαταθήκη την αγάπη για την τέχνη του χορού, σε όσους πίστεψαν στο όραμά της, συνεργάστηκαν μαζί της και μοιράστηκαν τις χαρές, τις αγωνίες και τη φλόγα της δημιουργίας. Συνέβαλε στην καλλιτεχνική μόρφωση και καλλιέργεια πολλών γενεών.