ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ. Οι θεατές που έμπαιναν την περασμένη Παρασκευή στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου έβλεπαν στη θέση του σκηνικού κατεβασμένα ρολά, με γράφιτι και πάνω με γράμματα νέον – το μόνο φωτεινό σημείο ενός χώρου υπό εγκατάλειψη: «δίμος αthinαίων».
Ηταν το σκηνικό που είχε στήσει ο Μανόλης Παντελιδάκης για τους «Ιππής» του Αριστοφάνη, την παραγωγή του ΚΘΒΕ για το Φεστιβάλ Επιδαύρου, σε συνεργασία με το «Ακροπόλ». Ηταν ένα σκηνικό με πανωσήκωμα, με τα κουτιά του air condition να αποτελούν τη διακόσμηση αυτού του ερημωμένου κτιρίου, όπως ακριβώς στους δρόμους της πόλης γύρω μας.
Ο Σταμάτης Φασουλής που έκανε την απόδοση του κειμένου και τη σκηνοθεσία της παράστασης είχε στη διάθεσή του αρκετά «σίγουρα» χαρτιά: δύο δημοφιλείς πρωταγωνιστές (Πέτρος Φιλιππίδης, Γιάννης Ζουγανέλης), καλούς κωμικούς (Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Τάκης Παπαματθαίου), μια ευφρόσυνη μουσική που δανείστηκε μοτίβα από πολλές και διάφορες φάσεις της μουσικής (Γιώργος Χριστιανάκης) και τους στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου στα χορικά.
Οι «Ιππής» είναι οι νικητές μέχρι στιγμής από πλευράς προσέλευσης κόσμου στο θέατρο της Επιδαύρου. Περίπου 17 χιλ. θεατές γέμισαν το αρχαίο θέατρο την Παρασκευή και το Σάββατο (ανάμεσά τους και ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού Κων. Τζαβάρας) και φάνηκε να απολαμβάνουν τη διαρκή κίνηση του Αλλαντοπώλη (Πέτρος Φιλιππίδης), την αλαζονεία του Παφλαγόνα (Γιάννης Ζουγανέλης), τα «χλιμιντρίσματα» και τα «μαρσαρίσματα» των Ιππέων (ο χορός φορούσε κοστούμια που παρέπεμπαν σε μηχανόβιους και επέδειξε ιδιαίτερες ικανότητες στον ποντιακό ρυθμό!) Ο Σταμάτης Φασουλής επέλεξε να μην παρεκκλίνει καθόλου από το κείμενο και να προσπαθήσει μέσω του κειμένου του Αριστοφάνη να κινητοποιήσει το κοινό στις συγκρίσεις του τότε και του τώρα.
Ηταν μια «ασφαλής» παράσταση, χωρίς καθόλου ρίσκα, χωρίς αναζητήσεις, με σίγουρα «χαρτιά», προορισμένη να αρέσει στο ευρύ κοινό. Ηταν όμως μία παράσταση που επιδρούσε όσο ακριβώς ήταν η διάρκειά της.