Η ώρα είναι 7 και στην Πλατεία Βικτωρίας υπάρχει μια σχετική κίνηση παρά το γεγονός ότι είναι Αύγουστος. Η ζέστη απίστευτη… Ειδικά εδώ. Από τότε που μπήκε κι ο τελευταίος μήνας του καλοκαιριού έχω καθιερώσει μετά τη δουλειά να κάνω τη δική μου «αθηναϊκή» βόλτα σ’ αυτό το κομμάτι της Πατησίων, το αγαπημένο μου. Κάτι σαν θεραπεία/πεζοπορία. Με συγκεκριμένο προορισμό το Πεδίον του Αρεως. Μου αρέσει να το βλέπω, να το ζω σε όλες του τις εποχές. Το καλοκαίρι του είναι πολύ ιδιαίτερο.
Καθώς περνάω τα φανάρια της Πατησίων στη γωνία που είναι ο «Γρηγόρης» παρατηρώ ότι ανεβαίνοντας προς το πάρκο ο κόσμος πληθαίνει. Λίγοι Ελληνες, υπερβολικά πολλοί ξένοι οι οποίοι θα έλεγα πως τέτοια εποχή είναι και οι μοναδικοί θαμώνες του Πεδίου του Αρεως. Οι φύλακες μάλλον λείπουν και παρατηρώ μια παραμέληση, μια βρωμιά. Ειδικά στο ποτάμι (που όπως και το κανάλι δεν έχουν νερό, αλήθεια τέτοια εποχή βρήκαν να το κόψουν που ο κόσμος αναζητά λίγη δροσιά;) οι κάδοι είναι ξεχειλισμένοι και σκουπίδια είναι πεταμένα παντού στο γρασίδι… Στα παγκάκια αλλά και κάτω οι μετανάστες έχουν στρώσει και τρώνε, πίνουν, ξεκουράζονται, ολόκληρες οικογένειες και αρκετές αντροπαρέες.
Ξεφεύγω από τον κεντρικό δρόμο και περιπλανιέμαι στα διάφορα μονοπάτια για να βρω την ησυχία που αναζητώ. Παρέα με τα τζιτζίκια, τον ήλιο που βασιλεύει, τ’ άσπρα τριαντάφυλλα που αντέχουν στον ροδώνα. Είναι το «πράσινο» καταφύγιό μου, φαντάζομαι και όλων όσοι ζουν εδώ κοντά. Το αγαπάω ακόμη και τούτες τις στιγμές που αυτό όπως κι εγώ νιώθει ασφυκτικά ζεστό και ίσως μοναχικό, παρά τον κόσμο. Το νιώθω καθώς κοιτάζω το μεγάλο δέντρο στο κέντρο που είναι εδώ και δύο χρόνια στολισμένο χριστουγεννιάτικα και τα κλαδιά του γέρνουν, κουρασμένα πια να κρατούν αστέρια και μπάλες κόκκινες. Μια φωλιά πουλιών περίτεχνα φτιαγμένη έχει πέσει στο χώμα. Στο συντριβάνι με τους πίδακες νερού (το μοναδικό που λειτουργεί) παιδιά μεταναστών τρέχουν γυμνά. Ζηλεύω την ελευθερία τους και ξαφνικά φαντάζομαι μια ολόκληρη σκηνή. Σαν χορογραφία της Πίνα Μπάους. Ανοίγω κι εγώ τα χέρια μου και τρέχω. Μέσα στο νερό… Βράδυ Αυγούστου στην Αθήνα.