ΕΚΘΕΣΗ. Μία από τις πιο κλασικές φωτογραφίες του Παναγιώτη Τέτση είναι τραβηγμένη στην ταράτσα του Ιστορικού Αρχείου και Μουσείου Υδρας. Ενα κτίριο, ακροβολισμένο στην αριστερή μεριά του λιμανιού, με προνομιακή θέα στον προφυλαγμένο κόλπο. Ο ζωγράφος, με ένα μαύρο παντελόνι, γυμνός από τη μέση και πάνω, έχει στήσει το καβαλέτο και αναμετριέται με το τοπίο. «Καθόταν ώρες κάτω από τον καυτό ήλιο του Αυγούστου, χωρίς να τον πτοεί τίποτα. Ούτε η ζέστη ούτε η κόπωση» μας λέει η διευθύντρια Ντίνα Αδαμοπούλου. «Με μόνη συντροφιά ένα φλιτζάνι καφέ, εργαζόταν πυρετικά από τις 11 το πρωί μέχρι που βράδιαζε. Καμιά φορά τον ρωτούσαμε αν θέλει νερό και μας απαντούσε -με το γνωστό του χιούμορ -ότι το νερό είναι μόνο για τους αρρώστους!».
Γέννημα-θρέμμα Υδραίος ο Τέτσης, δεν μπορούσε παρά να συμφωνήσει στην πρόταση του Ιστορικού Αρχείου, να οργανωθεί φέτος το καλοκαίρι μια έκθεση στον χώρο όπου έχει αγαπήσει και ταυτιστεί. Ετσι εγκαινιάστηκε το Σάββατο από τον υπουργό Παιδείας, Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο, μια λαμπρή ατομική με έργα του, που έχουν θέμα το νησί. Είναι η δεύτερη φορά από το 2007 που έχουμε την ευκαιρία να δούμε τη δουλειά του στη γενέτειρά του. Τότε οι πίνακές του είχαν φιλοξενηθεί στο αρχοντικό Κουντουριώτη. Σε τούτη την έκθεση έχει συμπεριλάβει και τρία φρεσκοζωγραφισμένα λάδια καθώς και δύο ακουαρέλες. Ανάμεσά τους είναι ένας πίνακας με θέμα τον πεύκο -όπως αυτοί που παρουσίασε φέτος στο Μέγαρο Μουσικής- καθώς και δύο θαλασσινά τοπία της Υδρας. Ξεχωρίζει μια άποψη από το ακρωτήρι Τσελεμπίνια, το τοπόσημο της άφιξης στο νησί. Ακαταπόνητος, αειθαλής, δεν σταματά να δουλεύει ακόμα και έργα μεγάλων διαστάσεων. Δεν λογαριάζει τίποτα, ούτε το άρτι εγχειρισμένο του γόνατο.
«Θεωρώ σπάνια τύχη που τον έχω δει να ζωγραφίζει εδώ στην ταράτσα μας.
Σε κάθε πινελιά έβγαζε ήχους, σαν το άγριο θηρίο, σαν ετοιμόγεννη γυναίκα. Μόνο που στη δική του περίπτωση, ο τοκετός ήταν το έργο» λέει η Ντίνα Αδαμοπούλου, που έχει παρακολουθήσει τον δάσκαλο πολλά αυγουστιάτικα πρωινά. Οπως αντιλαμβάνεται κανείς, τα εγκαίνια ήταν σαν μια παλιά καλή υδραίικη σύναξη, με γνωστούς και φίλους να αγκαλιάζουν τον ευθυτενή και θαλερό Παναγιώτη Τέτση. Ο ίδιος πάντα προσηνής, μιλά σε μικρούς και μεγάλους με ενθουσιασμό και ταπεινότητα.
Πώς όμως ζωγραφίζει τα τοπία; Σε μια συνέντευξη που παραχώρησε στην «Κ» τον χειμώνα, εξηγεί: «Μερικοί πιστεύουν ότι είμαι υπαιθριστής. Αλλοι, νομίζουν ότι κάθομαι με τον καμβά στην εξοχή και ζωγραφίζω. Ναι, το αρχικό ερέθισμα έρχεται από τη φύση. Ομως ο πίνακας τελειώνει στο εργαστήριο, ώστε να έχει περάσει πρώτα από το φίλτρο του μυαλού, να έχεις πετάξει όλα τα περιττά, να έχεις διώξει τη φλυαρία. Το μόνο που πρέπει να κρατήσεις με μεγάλη ακρίβεια είναι η αίσθηση του φωτός. Ετσι, μένει μια εικόνα καθαρή και ατόφια. Κανένας ζωγράφος δεν ζωγραφίζει αβασάνιστα». Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και τις 15 Οκτωβρίου.