ΛΟΝΔΙΝΟ
ΕΚΘΕΣΗ
Μarlborough Gallery
www.marlboroughfineart.com
«Paula Rego: The Dame with the Goat’s Foot». Η Πορτογαλίδα ζωγράφος Πάουλα Ρέγκο είναι μια συναρπαστική αφηγήτρια, που συνδυάζει τη χάρη με την ασχήμια, το μυστήριο με την κοινοτοπία του κακού. Εγκατεστημένη εδώ και πολύ καιρό στην Αγγλία, η 77χρονη καλλιτέχνις έχει επανειλημμένως επιστρέψει στις πηγές έμπνευσης της γενέτειράς της. Η σειρά έργων που παρουσιάζονται στην έκθεση αντιπροσωπεύει μια νέα ιχνηλασία στον κόσμο των μύθων και της ιστορίας της Πορτογαλίας: τα μεγάλων διαστάσεων παστέλ, τα σχέδια και τα χρωματισμένα με το χέρι χαρακτικά είναι εμπνευσμένα από ένα μεσαιωνικό παραμύθι, την «Κυρία με το κατσικίσιο πόδι» (A Dama pe-de-cabra»), όπως το αφηγήθηκε ο Πορτογάλος λογοτέχνης και λαογράφος του 19ου αιώνα Αλεξάντρ Ερκουλάνο. Στα έργα αυτά, η Ρέγκο εγκαταλείπει τον αφαιρετικό δρόμο που είχε πάρει τα τελευταία χρόνια για να δώσει εικόνες πυκνές, έντονα αφηγηματικές, γεμάτες πάθος. Οι σκηνές περιλαμβάνουν πλάσματα των φανταστικών τοπίων της Ρέγκο – αλλόκοτα, βασανισμένα παιδιά, απειλητικές κούκλες και μαριονέτες, παράξενα ζώα, καθώς και αλληγορικές συνθέσεις όπως η «Φιλαργυρία». Είναι ένα σύνολο έργων που έρχεται να προσθέσει μια σημαντική νέα σελίδα στη δημιουργική διαδρομή αυτής της τόσο ξεχωριστής ζωγράφου. Εως την 1η Μαΐου.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
ΘΕΑΤΡΟ
Second Stage Theatre
www.2st.com
«Water by the Spoonful». Το έργο της Κιάρα Αλεγκρία Χαντς, που τιμήθηκε με το βραβείο Πούλιτζερ θεατρικού έργου το 2012, είναι το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας που εστιάζεται στην οικογένεια Ορτίζ. Ο Ελιοτ Ορτίζ, πρώην πεζοναύτης που τραυματίστηκε στον πόλεμο στο Ιράκ, επιστρέφει στο σπίτι του στη Φιλαδέλφεια, όπου έρχεται αντιμέτωπος με την απώλεια της αγαπημένης θείας του που τον μεγάλωσε και τη δύσκολη επανασύνδεση με την πρώην τοξικομανή μητέρα του, που τον είχε εγκαταλείψει. Οι δυνατότητες επαγγελματικής αποκατάστασης του νεαρού Πορτορικανού «βετεράνου» είναι περιορισμένες, ο προβληματισμός για τη συμμετοχή του στον πόλεμο τον βασανίζει, ενώ η είσοδός του σε μια διαδικτυακή ομάδα υποστήριξης έρχεται να περιπλέξει ακόμα περισσότερο τα πράγματα, καθώς ο πραγματικός και ο ψηφιακός κόσμος συγκρούονται στην καθημερινότητά του. Το έργο, σκηνοθετημένο από τον Ντέιβιντ Μακ Κάλουμ, έχει κερδίσει πολύ ευνοϊκές κριτικές, ιδιαίτερα για την ερμηνεία του Αρμάντο Ριέσκο στον ρόλο του Ελιοτ.
ΠΡΑΓΑ
ΕΚΘΕΣΗ
Salma Palace
www.ngprague.cz
«Frantisek Kupka: Path to Amorpha». Από τους πρωτεργάτες της αφαίρεσης, ο Τσέχος καλλιτέχνης Φράντισεκ Κούπκα (1871-1957) εγκαταστάθηκε στο Παρίσι το 1895 και κέρδιζε τα προς το ζην ως σχεδιαστής και εικονογράφος. Τέσσερα χρόνια αργότερα άρχισε να εκθέτει έργα του στα παρισινά «σαλόν», τις περιοδικές εκθέσεις που συγκέντρωναν νέα έργα διάσημων και λιγότερο γνωστών καλλιτεχνών, προσελκύοντας πλήθη φιλότεχνων και κοσμικών. Η έκθεση στην Πράγα παρακολουθεί τον δρόμο του προς την άρνηση της παραστατικότητας, με σταθμούς δύο ιστορικά αφαιρετικά έργα: τους πίνακες «Αμορφα: Φούγκα σε δύο χρώματα» και «Αμορφα: Θερμές χρωματικές», τους οποίους παρουσίασε στο Salon d’ Automne του 1912, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις. Την ίδια χρονιά είχαν παρουσιάσει επίσης αφαιρετικά έργα τους ο Καντίνσκι, ο Ντελονέ και ο Πικαμπιά. Η αφαίρεση είχε γεννηθεί. Χρόνια αργότερα, μιλώντας για τα προκλητικά εκείνα έργα, ο Κούπκα τα υπερασπίστηκε λέγοντας ότι κάθε χρώμα ήταν «μια ξεχωριστή νότα μέσα σε μια ολόκληρη ορχηστρική σύνθεση». Εως τις 3 Μαρτίου.
ΣΑΝ ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ
ΕΚΘΕΣΗ
San Francisco Museum of Modern Art
www.sfmoma.org
«South Africa in Apartheid and After: David Goldblatt, Ernest Cole, Billy Monk». Στην τελευταία Μπιενάλε της Βενετίας, μια σειρά ασπρόμαυρες φωτογραφίες του Ντέιβιντ Γκόλντμπλατ (γενν. 1930), με τίτλο «Πρώην ένοχοι στη σκηνή του εγκλήματος», εκτέθηκαν στο περίπτερο της Νότιας Αφρικής. Οι φωτογραφίες αυτές, μαζί με άλλες, έγχρωμες, που τράβηξε στην πατρίδα του μετά το απαρτχάιντ, συνοδεύονται στην έκθεση από έργα δύο άλλων Νοτιοαφρικανών φωτογράφων που επέλεξε ο ίδιος ο Γκόλντμπλατ. Ο Ερνεστ Κόουλ (1940-90) τεκμηρίωσε την καθημερινότητα των μαύρων Νοτιοαφρικανών μέχρι την αναχώρησή του από τη γενέτειρά του το 1960. Ο Μπίλι Μονκ (1937-1982), ο οποίος σκοτώθηκε από πυροβολισμό σε ένα βίαιο περιστατικό, εστίασε τον φακό του στον φυλετικά μεικτό πληθυσμό του Κέιπ Τάουν, απαθανατίζοντας στιγμιότυπα από την καθημερινή ζωή των συμπατριωτών του. Εως τις 15 Μαρτίου.
ΧΙΟΥΣΤΟΝ
ΕΚΘΕΣΗ
Μuseum of Fine Arts Houston
www.mfah.org
«Portrait of Spain. Masterpieces from the Prado». Εκατό έργα ζωγραφικής, προερχόμενα από το μουσείο του Πράδο, αντιπροσωπεύουν τρεις περιόδους της ισπανικής ιστορίας στην έκθεση «Πορτρέτο της Ισπανίας». Η αποκαλούμενη «χρυσή εποχή», μετά τις κατακτήσεις του ισπανικού στέμματος στην αμερικανική ήπειρο, όταν βασίλευαν μονάρχες της δυναστείας των Αψβούργων και των Βουρβώνων (1550-1770), εικονογραφείται από πορτρέτα και έργα θρησκευτικής ή μυθολογικής θεματολογίας, Ισπανών και άλλων Ευρωπαίων καλλιτεχνών που έζησαν στην Ισπανία, όπως ο Ελ Γκρέκο, ο Βελάσκεθ και ο Θουρμπαράν. Ο Γκόγια, με μια σειρά πίνακες και χαρακτικά, είναι ο κύριος εκπρόσωπος της δεύτερης εποχής, των ταραγμένων χρόνων μεταξύ 1770 και 1850, που σημαδεύτηκαν από την αιματοβαμμένη εισβολή των στρατευμάτων του Ναπολέοντα στην Ισπανία. Το πιο ήρεμο και ρομαντικό δεύτερο μισό του 19ου αιώνα αντανακλάται στη γεμάτη ηλιόφως ζωγραφική του Χοακίν Σορόλια και σε έργα λιγότερο γνωστών καλλιτεχνών που εκφράζουν την άνοδο στο προσκήνιο της μεσαίας τάξης. Εως τις 31 Μαρτίου.
Πίντερ στο θέατρο Πίντερ
Στο έργο του Χάρολντ Πίντερ «Παλιοί καιροί», το οποίο ανέβηκε πρόσφατα στο λονδρέζικο θέατρο που φέρει το όνομα του συγγραφέα, ένα παιχνίδι κυριαρχίας και ερωτικού ανταγωνισμού εκτυλίσσεται ανάμεσα σε τρία πρόσωπα: ένα παντρεμένο ζευγάρι και μια παλιά φίλη, πρώην συγκάτοικο της συζύγου. Κλεισμένοι σ’ ένα απομονωμένο εξοχικό σπίτι, η Κέιτ, ο Ντίλεϊ και η Αννα θυμούνται τις μέρες που πέρασαν μαζί στο Λονδίνο πριν από χρόνια. Ωστόσο, καθώς αναδύονται αλληλοσυγκρουόμενες αναμνήσεις και κρυμμένες σεξουαλικές εντάσεις, το παρελθόν έρχεται να διεισδύσει απειλητικά στο παρόν. Η παράσταση, που σκηνοθέτησε ο Ιαν Ρίκσον, έχει μία πρωτοτυπία: η Κριστίν Σκοτ–Τόμας και η Λία Ουίλιαμς εναλλάσσονται στους ρόλους της Κέιτ και της Αννας, δίνοντας διαφορετικές εκδοχές των δύο ηρωίδων και ενθουσιάζοντας τους κριτικούς με τον δυναμισμό, το χιούμορ και την ευελιξία των ερμηνειών τους.