Είναι μάλλον ασυνήθιστο για μια συνέντευξη Τύπου λογοτεχνικού περιεχομένου –έστω κι αν την παρακολουθούν διαδικτυακά εκατό δημοσιογράφοι απ’ όλο τον κόσμο– να περιλαμβάνει δηλώσεις εκπροσώπων της διεθνούς πολιτικής και διπλωματίας. Εκτός και αν πρόκειται για τη συνέντευξη Τύπου του Ουαλλού συγγραφέα Κεν Φόλετ, ο οποίος, έπειτα από 36 βιβλία, κυρίως ιστορικά μυθιστορήματα και θρίλερ, που έχουν σημειώσει πωλήσεις 176 εκατομμυρίων αντιτύπων, παρουσίασε την προηγούμενη εβδομάδα το τελευταίο του πόνημα, με τίτλο «Ποτέ».
Τότε, ναι, στο εισαγωγικό βίντεο θα ακούσεις να μιλούν πρόσωπα όπως η βαρώνη Κάθριν Αστον, πρώην εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ενωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής, αλλά και ο Κιμ Ντάρεκ, σύμβουλος εθνικής ασφάλειας της βρετανικής κυβέρνησης του Ντέιβιντ Κάμερον, άνθρωποι που ο Κεν Φόλετ συμβουλεύτηκε μεταξύ άλλων (μαζί με έναν πρωθυπουργό, δύο πρέσβεις και ένα στρατηγό που δεν κατονομάζονται) προκειμένου να τον κατευθύνουν στη συγγραφική έρευνά του.
Το θέμα του βιβλίου, βέβαια, το είχε βρει ήδη και το συνόψιζε σε εκείνο το βίντεο ως εξής: «Οταν έκανα την έρευνα για την “Πτώση των γιγάντων” (σ.σ. ένα ιστορικό μυθιστόρημα για την πορεία πέντε οικογενειών στον 20ό αιώνα), διαπίστωσα με έκπληξη ότι ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ένας πόλεμος που κανείς δεν ήθελε. Κανένας Ευρωπαίος ηγέτης, από καμία πλευρά, δεν είχε πρόθεση να συμβεί. Ωστόσο, οι αυτοκράτορες και οι πρωθυπουργοί, ένας προς έναν, πήραν αποφάσεις –λογικές, μετριοπαθείς αποφάσεις–, καθεμία από τις οποίες μας οδήγησε ένα βήμα πιο κοντά στην πιο τρομακτική σύρραξη που έχει γνωρίσει ο κόσμος. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι όλα ήταν ένα τραγικό ατύχημα. Η φοβερή σκέψη που έκανα ήταν αν θα μπορούσε να συμβεί ξανά κάτι τέτοιο. Και έθεσα στον εαυτό μου το ερώτημα με το οποίο ξεκινώ να γράφω κάθε μυθιστόρημά μου: Θα μπορούσα να γράψω μια ιστορία για αυτό;»
Το «Ποτέ» θα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα στις 9 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Bell, ταυτόχρονα με την Αμερική, τη Βρετανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ο Κεν Φόλετ αφήνει για λίγο τα ευπώλητα ιστορικά μυθιστορήματα όπως τους «Στυλοβάτες της Γης» του 1989 και επιστρέφει στο είδος του θρίλερ (που επίσης του χάρισε διεθνή επιτυχία, όπως συνέβη λ.χ. με το «Μάτι της βελόνας» του 1978), με σκοπό να αφηγηθεί την ιστορία μιας παγκόσμιας κρίσης που απειλεί να οδηγήσει στο ξέσπασμα του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου. Εμπλέκονται εδώ τρομοκρατικές οργανώσεις από τη Βόρεια Αφρική, η δυτική πτέρυγα του Λευκού Οίκου, το διεθνές οργανωμένο έγκλημα, διπλωμάτες του Πεκίνου κ.ά. Βασικοί πρωταγωνιστές είναι μια πράκτορας της CIA, ένας Κινέζος κατάσκοπος, η πρώτη γυναίκα πρόεδρος των ΗΠΑ και ένας Γάλλος μυστικός πράκτορας.
Γιατί όμως ονόμασε το μυθιστόρημά του με τον ανησυχητικά απλό τίτλο «Ποτέ»; «Γιατί όταν το επεξεργαζόμουν, ευχόμουν να μη συμβούν ποτέ όλα αυτά που περιγράφει», απάντησε ο Κεν Φόλετ στη συνέντευξη Τύπου. Πιστεύει, δηλαδή, ότι κάτι τέτοιο είναι σήμερα πιθανό; «Νομίζουμε ότι ο Ψυχρός Πόλεμος έχει τελειώσει. Ετσι είναι, αλλά οι κίνδυνοι παραμένουν. Οπως μου είπε η βαρώνη Κάθριν Αστον, είναι πιθανόν ένα ασήμαντο επεισόδιο να οδηγήσει σε κάτι μεγάλο», αποκρίθηκε ο συγγραφέας.
Και αν όλα αυτά ακούγονται παρατραβηγμένα, άραγε θα μπορούσε κανείς να αποδώσει την προέλευσή τους στον διαρκή φόβο που έχει προκαλέσει η πανδημία; «Η πανδημία μού έδωσε απλώς περισσότερο χρόνο για γράψιμο», ήταν η απάντηση του Κεν Φόλετ. «Εχω γράψει για μια πανδημία στο “Ενας κόσμος χωρίς τέλος” και συγκεκριμένα για τον Μαύρο Θάνατο. Ηταν πολύ χειρότερο από αυτό που ζούμε. Αρκετά όμως από όσα κάνουμε σήμερα για να προστατευτούμε επινοήθηκαν από καλόγριες εκείνης της εποχής. Πάντως, η έμπνευσή μου για το “Ποτέ” δεν προήλθε από συγκεκριμένα σημερινά γεγονότα, αλλά από μια γενική ατμόσφαιρα κινδύνου και έντασης στον κόσμο. Την τελευταία φορά που είχα νιώσει έτσι ήταν το 1962, στην “κρίση των πυραύλων” στην Κούβα, αν και ήμουν πολύ νέος. Οι σημερινοί κίνδυνοι, λοιπόν, λειτούργησαν σαν έμπνευση για ένα βιβλίο σχετικά με το πώς ανά πάσα στιγμή μπορούν να συμβούν τα χειρότερα».