Ισως όλα να οφείλονται στην κινητικότητα που συνήθως ακολουθεί την επιβεβλημένη αδράνεια. Ισως πάλι να μιλάμε για εκδηλώσεις που σχεδιάζονταν από καιρό, αλλά τώρα έγινε εφικτή η υλοποίησή τους. Δηλαδή, αποκλείεται να έχουμε μπροστά μας την απτή απόδειξη ότι κάτι έχει αρχίσει και πάλι να αλλάζει; Οχι βέβαια· μια ματιά στις πολιτιστικές εκδηλώσεις διεθνούς εμβέλειας που έχουν ήδη παρουσιαστεί (ή θα παρουσιαστούν) στην Ελλάδα την τρέχουσα θερινή σεζόν, αρκεί: η συναυλία του Θεόδωρου Κουρεντζή και της ορχήστρας musicAeterna στους Δελφούς που συνδιοργάνωσε το Μέγαρο Μουσικής, η πρόσκληση του Ζούμπιν Μέτα στο Ηρώδειο, επίσης από το Μέγαρο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, η παρουσίαση της νέας κολεξιόν του οίκου Ντιόρ στο Καλλιμάρμαρο, αλλά και η προγραμματισμένη για τον Αύγουστο εμφάνιση των Μπράιαν και Ρότζερ Ινο μοιάζουν να επανατοποθετούν την Αθήνα στον διεθνή πολιτιστικό χάρτη.
Το βράδυ της περασμένης Τετάρτης, όποιος βρισκόταν έξω από το Καλλιμάρμαρο μπορούσε να διαπιστώσει ότι κάτι εξίσου μεγάλο ετοιμάζεται εδώ. Ενώ στην είσοδο κυριαρχούσαν πελώρια φορτηγά γεμάτα με ηχητικό εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας, από το εσωτερικό του σταδίου ακούγονταν άριες, κορώνες, αρπίσματα και δοξαριές, μελωδίες και ρυθμοί που ένας γνώστης θα αναγνώριζε ότι προέρχονταν από διάσημες ιταλικές όπερες του 19ου αιώνα. Οχι οποιουδήποτε συνθέτη, αλλά του Τζιουζέπε Βέρντι· τον τιμά αύριο στις 9.30 μ.μ. η Εθνική Λυρική Σκηνή με το «All Star Γκαλά Βέρντι», που διοργανώνεται με αφορμή τη συμπλήρωση 150 ετών από την πρεμιέρα της «Αΐντα» στην Οπερα του Καΐρου, το 1871, και φέρνει στη σκηνή του Καλλιμάρμαρου μερικά από τα μεγαλύτερα διεθνή ονόματα του λυρικού θεάτρου: την οπερατική ντίβα του 21ου αιώνα Αννα Νετρέμπκο, την κορυφαία μέτζο της εποχής μας Ανίτα Ρατσβελισβίλι, τον διακεκριμένο τενόρο Γιουσίφ Εϊβάζοφ και τον επίσης κορυφαίο Ελληνα βαρύτονο Δημήτρη Πλατανιά. Θα ερμηνεύσουν διάσημες άριες και ντουέτα από την «Αΐντα», τη «Δύναμη του πεπρωμένου», τον «Τροβατόρε», τον «Οθέλλο», τον «Ριγολέτο» κ.ά., συνοδεία της Ορχήστρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, υπό τη διεύθυνση του Γάλλου αρχιμουσικού Φιλίπ Ογκέν.
Ποιες είναι άραγε οι ιδιαιτερότητες μιας τέτοιας πολιτιστικής εκδήλωσης για μια διεθνούς φήμης ερμηνεύτρια σαν την Ανίτα Ρατσβελισβίλι; «Το Καλλιμάρμαρο είναι ένας πανέμορφος, ιστορικός χώρος, για τον οποίο ήδη έχω διαβάσει πολλά – φιλοξένησε τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες», λέει η Γεωργιανή μονωδός στην «Κ» κατά τη διάρκεια μιας ανάπαυλας από την πρόβα και συνεχίζει: «Η συμμετοχή μου σε ένα γεγονός σαν αυτό με κάνει πολύ ευσυγκίνητη. Ο χώρος σε εμπνέει να συνδεθείς με τους ρόλους που ερμηνεύεις και να μεταδώσεις αυτό το συναίσθημα και στο κοινό». Αραγε θεωρεί η Ανίτα Ρατσβελισβίλι ότι πολιτιστικές εκδηλώσεις σαν αυτήν επιβεβαιώνουν τη θέση της Ελλάδας στο παγκόσμιο σύγχρονο λυρικό θέατρο; «Οπωσδήποτε», αποκρίνεται. «Εδώ και μερικά χρόνια, η Ελλάδα είναι μέρος του κόσμου της διεθνούς όπερας και των μεγάλων αιθουσών. Η Εθνική Λυρική σκηνή είναι ευθυγραμμισμένη μαζί τους και προσφέρει παραστάσεις υψηλής ποιότητας. Εύχομαι η Ελλάδα να πηγαίνει όλο και ψηλότερα και να γίνει μια από τις καλύτερες χώρες για παραστάσεις όπερας και κλασικής μουσικής».
Λίγο αφότου έχει ερμηνεύσει μια άρια από τον «Ριγολέτο», μία από τον «Οθέλλο» και ένα τρίο από τον «Τροβατόρε», ο Δημήτρης Πλατανιάς αφήνει τη σκηνή και μιλάει στην «Κ» για τις τεχνικές απαιτήσεις ενός τέτοιου εγχειρήματος. «Ενα γκαλά είναι πιο περίπλοκο από το να είσαι συγκεντρωμένος σε μία όπερα», λέει. «Οταν μπαίνει στη μέση και το μικρόφωνο, το πράγμα αλλάζει εντελώς. Ειλικρινά, έχω περισσότερο άγχος όταν τραγουδάω με υποβοήθηση. Κατά τα άλλα, ο τρόπος ερμηνείας και σκέψης παραμένει ο ίδιος». Τι πιστεύει εκείνος για τις δυνατότητες της χώρας στη διοργάνωση μεγάλων πολιτιστικών εκδηλώσεων; «Αν ο κόσμος μπορεί να πληρώσει, τεχνικά γίνεται», απαντά ο Ελληνας βαρύτονος. «Το θέμα είναι πόσες εκδηλώσεις αντέχει και η Ελλάδα. Νομίζω ότι αντέχει μία-δύο τέτοιες συναυλίες τον χρόνο. Αρκεί, βεβαίως, να υπάρχει και η απαιτούμενη βοήθεια».
Η συγκεκριμένη συναυλία είναι ιδιαίτερα απαιτητική τεχνικά, αλλά και οικονομικά μιλώντας. Από την 1η Ιουλίου που έπιασαν δουλειά, οι άνθρωποι της παραγωγής κλήθηκαν να διαμορφώσουν έναν εντελώς άδειο χώρο. Τοποθέτησαν ηχεία, τρεις γιγαντοοθόνες, έστησαν τουαλέτες και καμαρίνια (εξοπλισμένα με τους απαραίτητους για τη φωνή των ερμηνευτών υγραντήρες), ενώ αναμένεται να καλύψουν με μοκέτες το στάδιο και να τοποθετήσουν 10.000 καρέκλες ή μαξιλάρια για το κοινό. Μέχρι και η φύλαξη του χώρου αυξήθηκε, για προληπτικούς λόγους, μιας και οι νυχτερινές πρόβες προσελκύουν παρέες αγοριών και κοριτσιών που απολαμβάνουν τις μελωδίες του Βέρντι από τα όρια του λόφου του Αρδηττού. Την ίδια στιγμή, οι τεχνικοί, οι κατασκευαστές σκηνής, οι ηχολήπτες, οι βοηθοί παραγωγής, οι επιμελητές ορχήστρας και τόσες ακόμη ειδικότητες, δεν σταματούν να μεταφέρουν, να βιδώνουν ή να μιλούν σε ασυρμάτους. Στο μεταξύ, οι μουσικοί μπορεί να δοκιμάζουν την εισαγωγή της «Δύναμης του πεπρωμένου», ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Λυρικής Γιώργος Κουμεντάκης ίσως μεριμνά για την ποιότητα του ήχου μαζί με τον χειριστή της κονσόλας και ο μαέστρος Φιλίπ Ογκέν έχει κάθε δικαίωμα να ζητάει από την ορχήστρα, σε σπαστά ελληνικά, να παίξουν το κομμάτι «άλλη μία φορά, παρακαλώ».
Τα φώτα δείχνουν μαγικά. Τα επιβλέπει ενόψει της αυριανής βραδιάς ο Γιώργος Τέλλος, ο οποίος προ μηνών ολοκλήρωσε και την ανανέωση του πλήρους φωτισμού του Παναθηναϊκού Σταδίου, αναδεικνύοντας πλέον το μάρμαρο, αλλά και τα δέντρα του Αρδηττού, με φωτιστικά συστήματα που όσο πέφτει η νύχτα εκπέμπουν ένα γλυκύτερο φως. Για το «All Star Γκαλά Βέρντι», ο Γιώργος Τέλλος επιστράτευσε 400 φωτιστικά σώματα, που δικαιολογούνται με δεδομένο το μέγεθος του χώρου. «Το γκαλά έχει μια λαμπρότητα, συγκεντρώνει καταξιωμένους καλλιτέχνες και αποτελεί μια γιορτή, ειδικά αν πραγματοποιείται σε έναν ανοιχτό χώρο, μετά μια τέτοια περίοδο. Αυτή τη λαμπρότητα καλούμαστε να αγκαλιάσουμε με τον φωτισμό, χωρίς να φλυαρούμε, ώστε να αναδείξουμε με τον καλύτερο τρόπο τη βραδιά», εξηγεί στην «Κ». Ποια είναι η δική του γνώμη για τις δυνατότητες της χώρας να διοργανώνει μεγάλες πολιτιστικές εκδηλώσεις; «Εχουμε πολύ ταλαντούχους ανθρώπους στην τέχνη, στην οργάνωση και, τα τελευταία χρόνια, στον τεχνολογικό εξοπλισμό», καταλήγει ο Γιώργος Τέλλος. «Ταξιδεύω πολύ και κάθε φορά συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο ότι δεν υστερούμε σε τίποτα. Πολύ θα ήθελα να οργανώσουμε και ένα φόρουμ, ώστε οι Ελληνες καλλιτέχνες από κάθε πεδίο –και από τον φωτισμό– να γίνουν εξαγώγιμο αγαθό».