Η Εύα M. Μαθιουδάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες στην Αθήνα και στο Αμβούργο. Εργάζεται στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Εχει εκδώσει τη νουβέλα «Αυτός ο ένας, ο Αρίστος» (Γαβριηλίδης, 2014)· τη συλλογή διηγημάτων «Μικρά πείσματα» (Το Ροδακιό, 2017) και σε συνεργασία με τον Κωστή Σχιζάκη, το μυθιστόρημα «Ο φταίχτης» (Καστανιώτης, 2019). Αρθρα της για την ελληνική χλωρίδα δημοσιεύονται σε ηλεκτρονικά και έντυπα περιοδικά. Από το 2020 συνεργάζεται με το περιοδικό «Γαστρονόμος» της «Κ». Από τις εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφόρησε πρόσφατα το μυθιστόρημα «Μέρες της Κηφισιάς».
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
«Ο Προυστ αντίδοτο στην κατάρρευση» του Γιόζεφ Τσάπσκι, την ποιητική συλλογή «Φλου» της Ειρήνης Μαργαρίτη και τον «Σπασμένο καθρέφτη» της Μερσέ Ροδορέδα.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
O Φέλιξ Κρουλ του Τόμας Μαν, γιατί δεν θα καταφέρω να του μοιάσω ποτέ.
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους ποιητές ή συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Τον Ρεμπό, τον Γκέοργκ Τρακλ και τον Καρυωτάκη. Είναι κρίμα που δεν γνωρίστηκαν αυτοί οι τρεις!
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Ξαναδιαβάζοντας Ε. Χ. Γονατά, συνειδητοποίησα ότι τα πρώτα χρόνια της ζωής μου ζούσα σ’ ένα σπίτι δίπλα στο δικό του κι έπαιζα με τα σκυλιά του. Ανάμνηση που συμπεριέλαβα στις «Μέρες της Κηφισιάς».
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
Tον «Φάουστ» του Γκαίτε.
Και ποιο είναι το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;
Είναι το μυστικό μου, μιας και προσπαθώ να το αποστηθίσω. Θα ήθελα κάποια μέρα να μπορέσω να σας το απαγγείλω.
Με ποιον τρόπο τα οικογενειακά μυστικά στιγματίζουν τη ζωή της ηρωίδας σας;
Η Ισμήνη ανακαλύπτει σχετικά αργά την πραγματική της καταγωγή. Δέχεται ένα σοβαρό πλήγμα, αλλά θα βρει δύναμη και τρόπους να ολοκληρωθεί συναισθηματικά.
Η Ισμήνη του βιβλίου τι άνθρωπος είναι και τι ψάχνει να βρει;
Ενα κορίτσι που οι συνθήκες το βοήθησαν να μορφωθεί και να ανέλθει κοινωνικά, που αναζητάει μέσα του αλήθεια και αγάπη. Η δεκαετία του ’50 είναι μια σχετικά παρειλημμένη δεκαετία που μας αφορά πολύ περισσότερο από ό,τι συνειδητοποιούμε, είναι τα όνειρα, τα νιάτα των γονέων μας.
Τι σήμαινε Κηφισιά του ’50 και του ’60;
Ενα δροσερό, καταπράσινο προάστιο που παρέμενε τόπος παραθερισμού μεγαλοαστικών οικογενειών, αλλά και μόνιμης κατοικίας φτωχών ανθρώπων που, αφήνοντας πίσω τους τον πόλεμο και τις συνέπειες της Μικρασιατικής Καταστροφής, ατένιζαν με αισιοδοξία το μέλλον.