Η Ευγενία (Τζένη) Μακαριάδη γεννήθηκε στην Αθήνα. Εχουν εκδοθεί: το μυθιστόρημά της «Μύριαμ και Χάννα» (Λιβάνης, 2001), βραβευμένο από την Πανελλήνια Ενωση Λογοτεχνών, «Ψευδάνθρακας και άλλες ιστορίες» (διηγήματα) από τις εκδόσεις Βακχικόν. Διήγημά της διακρίθηκε στον πανελλήνιο θεματικό διαγωνισμό «Hotel XXX – Ασεμνες Ιστορίες» (Πατάκης, 2018). Διηγήματά της επίσης έχουν δημοσιευθεί σε τοπικές εφημερίδες και διαδικτυακά περιοδικά. Πρόσφατα κυκλοφόρησε «Το ράγισμα» (διηγήματα) από τις εκδόσεις Βακχικόν.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Την «Ανωμαλία» του Ερβέ Λε Τελιέ, την «Αυτοχειρία» του Εντουάρ Λεβέ και το «Χάθηκε βελόνι» του Χρήστου Αρμάντο Γκέζος.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Καμία, αλλά για να απαντήσω στην ερώτηση, μου αρέσει ο χαρακτήρας της μαμάς του Λάννυ στο βιβλίο του Μαξ Πόρτερ «Λάννυ», για την τόλμη, την αγάπη που τρέφει στο παιδί της, το ανοιχτό της μυαλό.
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Τους Αντον Τσέχοφ, Φραντς Κάφκα, Πέτερ Χάντκε, Μένη Κουμανταρέα, Μάρω Δούκα, Γιώργο Σκαμπαρδώνη, Κανγκ Χαν και πολλούς άλλους.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
«To κακό με εκπλήσσει / Η λήθη μου λείπει / Το γέλιο με σώζει» και «Ο κανόνας με εξυπηρετεί / Ο περιορισμός με κεντρίζει / Ο καταναγκασμός με αφανίζει», τρίστιχα του Εντουάρ Λεβέ. Επίσης, «Η καθημερινή μας πολυλογία όλη μας τη ζωή είναι σαν να έχει έναν και μοναδικό σκοπό που ποτέ δεν θα τον πούμε απευθείας. Να εξαπατήσουμε τον θάνατο, να τον στείλουμε σε λάθος μονοπάτι, να κάνουμε ένα κόλπο την τελευταία στιγμή. Ο θάνατος όμως δεν παίρνει από λόγια. Κατά πάσα πιθανότητα είναι κουφός (σαν εμένα). Από αυτό προέρχεται και η εξαιρετική δικαιοσύνη του», Γκεόργκι Γκοσποντίνοφ.
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
Τα «Ποιήματα» του Γ. Βιζυηνού.
Και ποιο είναι το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;
Τη «Φόνισσα» του Παπαδιαμάντη.
Σηματοδοτεί ή συμβολίζει κάτι το «Ράγισμα» του τίτλου στο βιβλίο σας;
Είναι ένα ράγισμα στο παράθυρο του ήρωα, η θραύση του και συνάμα η ηθική μείωση ή ο κατακερματισμός της προσωπικότητας του ήρωα.
Σε ευρύτερο πλαίσιο, το ράγισμα είναι ως έννοια και βίωμα κομβικής σημασίας στις ζωές μας;
Νομίζω ότι είναι εκείνο το στοιχείο του υποκριτικού καθωσπρεπισμού που ραγίζει στόχους και όνειρα ανθρώπων με ελεύθερο πνεύμα.
Υπάρχει ένα κοινό στοιχείο που να δένει και τα τρία σας βιβλία;
Ο τόπος, ο χρόνος, θεματικά επικεντρώνονται στην απαξίωση ανθρώπου σε άνθρωπο, στη δύσκολη επιβίωση, στην έκφραση, στον πολιτισμό, στην ελευθερία.
500 λέξεις με την Ευγενία (Τζένη) Μακαριάδη
1' 55" χρόνος ανάγνωσης
