Οταν ανεγέρθηκε το 1972, καλωσορίστηκε ως ο πρώτος εκπρόσωπος του ιαπωνικού «μεταβολισμού», του αρχιτεκτονικού ρεύματος που προσέγγιζε τα κτίρια σαν διαρκώς μεταβαλλόμενες οντότητες.
Ο εμπνευστής του, ο αρχιτέκτονας Κίσο Κουροκάουα, σχεδίασε τα διαμερίσματά του (140 συνολικά, με εμβαδόν 10 τ.μ. και πλήρη οικοσκευή), έτσι ώστε να φιλοξενούν προσωρινά κατοίκους των προαστίων που εργάζονταν στο κέντρο.
Το σχέδιο προέβλεπε επίσης ότι τα διαμερίσματα-κάψουλες θα αντικαθίστανται κάθε 25 χρόνια, όμως ο Πύργος Νακαγκίν του Τόκιο, αφημένος στην τύχη του λόγω υψηλού κόστους συντήρησης, μπορεί να μην αντέξει ούτε μέχρι την άνοιξη: οι φθορές του είναι τόσο απειλητικές για την ασφάλεια των ενοίκων και των πεζών, ώστε παρά τις προσπάθειες μιας καμπάνιας διάσωσης, ενδέχεται να κατεδαφιστεί.