Τα «μαγικά μαξιλάρια» πάνε όπερα

Τα «μαγικά μαξιλάρια» πάνε όπερα

Eνα βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά που γίνεται όπερα στην ΕΛΣ

3' 14" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ξεκίνησε σαν μυθιστόρημα για παιδιά και για νέους, μεταφράστηκε σε διάφορες γλώσσες, κέρδισε ουκ ολίγα βραβεία, μέχρι που ανέβηκε και στο θέατρο δύο φορές. Iσως γιατί το βιβλίο «Τα μαγικά μαξιλάρια» δεν είναι απλώς ένα από τα καλύτερα του Ευγένιου Τριβιζά, αλλά και ένα έργο τόσο πλούσιο σε χαρακτήρες, συναισθήματα και φανταστικούς κόσμους, που γοητεύει σε κάθε εκδοχή του.

Από την ερχόμενη Κυριακή και έως τις 19 Δεκεμβρίου θα παρουσιάζεται στην Εθνική Λυρική Σκηνή με τη μορφή όπερας για όλη την οικογένεια. Είναι λοιπόν και το ιδίωμα του λυρικού θεάτρου ταιριαστό με το έργο; Η ίδια η υπόθεσή του δίνει μια απάντηση, διεγείροντας τη φαντασία: ο άπληστος βασιλιάς της Ουρανούπολης, Αρπατίλαος ο Πρώτος, καταργεί τις γιορτές, ώστε οι κάτοικοί του να δουλεύουν πιο εξαντλητικά στα σμαραγδωρυχεία και τα πλεκτήρια συρματοπλεγμάτων· εκείνοι διαμαρτύρονται και ονειρεύονται την ελευθερία τους, όμως ο βασιλιάς, συμβουλευόμενος έναν πονηρό αυλικό και έναν καταχθόνιο μάγο, τους στερεί τα όνειρα, αναγκάζοντάς τους να κοιμούνται σε μαξιλάρια που προκαλούν εφιάλτες· και ενώ η συγκομιδή σμαραγδιών και συρματοπλεγμάτων αυξάνεται, η αντίσταση ξεκινάει από ένα μικρό σχολείο, του οποίου οι μαθητές και ο εμπνευσμένος δάσκαλος διεκδικούν το δικαίωμα να ονειρεύονται.

Μουσική άνοιξη

Ιδού πώς ένιωσε ο άνθρωπος που έγραψε τη μουσική των «Μαγικών μαξιλαριών»: «Oλη η διαδικασία», λέει στην «Κ» ο συνθέτης και πιανίστας Γιώργος Δούσης, «ήταν γεμάτη με πολλή χαρά. Παρ’ όλο που το έργο έχει και στιγμές απογοήτευσης, λύπης ή στενοχώριας, τις οποίες φώτισα –όταν για παράδειγμα τα παιδιά δεν ξέρουν πώς να φτάσουν στη δική τους επανάσταση–, όλα αυτά μου δημιουργούσαν ένα αίσθημα χαράς.

Από την ερχόμενη Κυριακή και έως τις 19 Δεκεμβρίου «Τα μαγικά μαξιλάρια» θα παρουσιάζονται στην Εθνική Λυρική Σκηνή για όλη την οικογένεια.

Γιατί καταπιανόμουν με κάτι που ήξερα ότι θα οδηγήσει στη λύτρωση και τη νίκη. Στα μουσικά θέματα και τις εικόνες που αφορούν τις δύσκολες στιγμές, έβαλα και ένα περιτύλιγμα ευφορίας και “μουσικής άνοιξης”, αν μου επιτρέπεται ο όρος. Το ίδιο το έργο με οδήγησε σε μια προσωπική ευφορία, μια προσωπική άνοιξη. Στο μεγαλύτερο μέρος της επίσης, η μουσική γράφτηκε στη διάρκεια του εγκλεισμού, κάτι λυτρωτικό. Hταν η προσωπική μου επανάσταση στον εγκλεισμό».

Υπεύθυνος για το λιμπρέτο της οπερετικής εκδοχής των «Μαγικών μαξιλαριών» είναι ο Ευγένιος Τριβιζάς, ο οποίος στο συνοδευτικό του έργου σημείωμα θυμίζει τα λόγια του εμπνευσμένου δασκάλου, που με τους μαθητές του αντιστέκεται στον άπληστο βασιλιά: «O,τι κι αν σας πάρουν / πάντα κάτι μένει / που κανείς δεν το αγγίζει/ κανείς δεν σας το παίρνει! Ελπίδα, όαση, παρηγοριά σας, / θησαυρός στη συμφορά σας / μένουνε τα όνειρά σας!». Τον δάσκαλο υποδύεται ο μονωδός της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Νικόλας Μαραζιώτης, ενώ στη διανομή βρίσκουμε ακόμα τον Νίκο Κοτενίδη, τον Διονύση Μελογιαννίδη, τον Γιώργο Ματθαιακάκη κ.ά.  Στην παραγωγή συμμετέχει μικρό ορχηστρικό σύνολο υπό τον αρχιμουσικό Νίκο Βασιλείου, η Κωνσταντίνα Πιτσιάκου διευθύνει την Παιδική Χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, τα σκηνικά και τα κοστούμια υπογράφουν αντίστοιχα η Τίνα Τζόκα και η Ιωάννα Τσάμη, ενώ η Δήμητρα Μητροπούλου ανέλαβε την κινησιολογία και ο Γιώργος Τέλλος τους φωτισμούς.

Η νίκη του καλού

Το γενικό σκηνοθετικό πρόσταγμα έχει η Νατάσα Τριανταφύλλη, χωρίς αυτό να την απομακρύνει από οτιδήποτε ονειρικό. «Η δική μου τέχνη», λέει η σκηνοθέτις, «είναι συνθετική. Καλούμαι να πάρω τα όνειρα που υπάρχουν στις λέξεις του Ευγένιου Τριβιζά, τις αισθήσεις που υπάρχουν στη μουσική του Γιώργου Δούση, το ταλέντο και τη χροιά της φωνής των τραγουδιστών, τον προσωπικό μου στοχασμό και να τα συνθέσω σε ένα καινούργιο όνειρο που λέγεται “παράσταση”.

Σε αυτό το όνειρο όλα είναι μπολιασμένα με τα παραπάνω υλικά, δεν πρόκειται για κάτι που υπάρχει μόνο στη σκέψη μου. Και επειδή στα δικά μου όνειρα πάντα βλέπω τα πράγματα πιο ενωτικά –στη φαντασία μου ίσως ενώνονται περισσότερο από ό,τι στην πραγματικότητα– το δικό μου όνειρο για τα “Μαγικά μαξιλάρια” έχει να κάνει με τη νίκη του καλού, με το να μπορούν τα πράγματα να πάνε παρακάτω και να είμαστε περισσότερο μαζί από αυτό που νομίζουμε ότι είμαστε».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή