Η ανακάλυψη των ημερολογίων της Πατρίσια Χάισμιθ είναι αντάξια της λογοτεχνικής της διάνοιας. Μυστηριώδης και η ίδια όπως οι ιστορίες της, δύστροπη και μοναχική, είχε κρύψει τις προσωπικές σημειώσεις της σε μια ντουλάπα. Για όποιον τις ανακάλυπτε φρόντισε να συνοδεύονται με ρητές οδηγίες ανάγνωσης. Τις βρήκε η πιστή της εκδότρια Αννα φον Πλαντ, μετά τον θάνατο της συγγραφέως το 1995, και για χρόνια συμπλήρωνε αυτό το πολύτιμο, αδημοσίευτο υλικό. Η έκδοση «Patricia Highsmith: Her Diaries and Notebooks: 1941-1995», η οποία πρόσφατα κυκλοφόρησε στη Βρετανία για τα 100 χρόνια από τη γέννησή της, φωτίζει επιτέλους τον γρίφο Χάισμιθ και δίνει στον αναγνώστη την πληρέστερη εικόνα μιας συγγραφέως που αναγνωρίζεται πλέον ως μία από τις σημαντικότερες μοντερνίστριες της γραφής.
Τρεις για έναεκατομμύριο ευρώ
Η αινιγματική Κάρμεν Μόλα δεν μπορούσε παρά να αποκαλύψει την ταυτότητά της προκειμένου να παραλάβει το βραβείο Planeta, τη σημαντικότερη διάκριση της ισπανικής λογοτεχνίας, με το οποίο τιμήθηκε το μυθιστόρημά της «La Bestia». Οταν ήρθε η ώρα της απονομής, το κοινό είδε ότι επρόκειτο εντέλει για τρεις άντρες συγγραφείς, τον Χόρχε Ντίαθ, τον Αγκουστίν Μαρτίνεθ και τον Αντόνιο Μερθέρο, οι οποίοι υπέγραφαν με το ψευδώνυμο της Μόλα. Τα μυθιστορήματά τους –δύο, κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος– εντάσσονται με επιτυχία στην πλούσια και χαρακτηριστική ισπανόφωνη αστυνομική λογοτεχνία. Σημειώνουμε ότι το βραβείο Planeta συνοδεύθηκε φέτος, στα 70ά του γενέθλια, από ένα από τα μεγαλύτερα χρηματικά έπαθλα: ένα εκατομμύριο ευρώ.
Μυστικά δωμάτια της αρχαιότητας
Τολμηρή και πρωτότυπη θεματικά η νέα έκδοση των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης (ΠΕΚ) στη σειρά με τίτλο «Διάλογοι με την αρχαιότητα», που διευθύνει ο καθηγητής Δημήτρης Ι. Κυρτάτας. Με τίτλο «Μήτε άρρεν μήτε θήλυ. Ιστορίες ευνούχων στην αρχαιότητα», ο τόμος σταχυολογεί κείμενα που ανήκουν σε εθνικούς και χριστιανούς συγγραφείς –τους Λουκιανό, Φιλόστρατο, Επιφάνιο Κύπρου, Βασίλειο Καισαρείας και Κύριλλο Αλεξανδρείας– σε νεοελληνική απόδοση, εισαγωγή και σχόλια του Σπύρου Ράγκου, καθηγητή Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας και Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών.