Πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια γεννήθηκε ένας πλανήτης διαφορετικός (πιθανότατα) από οποιονδήποτε άλλο. Η απόσταση από το πλησιέστερό του άστρο, ιδανική για την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή, ευνόησε στην επιφάνειά του το θαύμα που λέγεται ζωή και το διατήρησε. Στο μεταξύ (και με αυτό εννοούμε δισεκατομμύρια χρόνια), ο φλοιός του πλανήτη διαμορφώθηκε από τις κινήσεις των τεκτονικών πλακών του, ενώ ειδικά οι ωκεανοί του (που για να δημιουργηθούν χρειάστηκαν βροχές εκατομμυρίων ετών) θα λειτουργούσαν και ως αναπόσπαστο μέρος του θερμοστάτη του. Και όμως, θα έφτανε μια στιγμή που ο πλανήτης αυτός θα κινδύνευε.
Είναι μάλλον γνωστά τα παραπάνω, όμως άλλο να τα διαβάζει κανείς και άλλο να τα βλέπει σαν να συμβαίνουν μπροστά του, σε έναν εντυπωσιακό θόλο με συνολική επιφάνεια σχεδόν ενός στρέμματος. Ο λόγος για το Νέο Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου, που από την ερχόμενη Παρασκευή θα προβάλλει την καινούργια του παράσταση, με τίτλο «Ιστορία της Γης»: στα σαράντα λεπτά της, ο θεατής (από δέκα ετών και άνω) μπορεί να παρακολουθήσει εκείνον τον «διαφορετικό» πλανήτη να ξεκινά ως ρευστό πλανητοειδές, να αποκτά δορυφόρο, οροσειρές, ηφαίστεια και ωκεανούς, να κλονίζεται από σεισμούς, αλλά και να μεταβάλλει τη θερμοκρασία του, όχι μόνο από φυσικά αίτια, αλλά και εξαιτίας της υπερεκμετάλλευσης της φύσης από τον άνθρωπο. Ολα αυτά με γλώσσα κατανοητή, που δεν χάνει σε ουσία και επιστημονική βαρύτητα.
«Αυτό που μας ενδιαφέρει στο Πλανητάριο είναι να δώσουμε στο κοινό τη γνώση ή καλύτερα την αίσθηση της θέσης του ανθρώπου στον χώρο και στον χρόνο, δηλαδή τη θέση του ανθρώπου στο σύμπαν», έλεγε στη χθεσινή παρουσίαση της παράστασης «Ιστορία της Γης» ο διευθυντής του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου, δρ Μάνος Κιτσώνας, εξηγώντας κατόπιν τη σημασία μιας τέτοιας γνώσης στην εποχή της κλιματικής αλλαγής και των ταξιδιών στο Διάστημα. Προκειμένου η γνώση αυτή να μεταδοθεί με τον καλύτερο τρόπο, στην «Ιστορία της Γης» χρησιμοποιήθηκαν, για πρώτη φορά από το Ιδρυμα Ευγενίδου, μερικές από τις πιο πρωτοποριακές τεχνικές ζωντανών γυρισμάτων. Τη σκηνοθετική επιμέλεια είχε ο Παναγιώτης Σιμόπουλος, τη σύνθεση της μουσικής ανέλαβε ο Αναστάσιος Κατσάρης, τη διεύθυνση φωτογραφίας ο Ηλίας Μπαλντάς και την αφήγηση ο ηθοποιός Αρις Γεροντάκης.
Σύμβουλος παραγωγής ήταν ο Διονύσης Σιμόπουλος, ενώ η παράσταση συνοδεύεται από δύο εκπαιδευτικούς οδηγούς με την υπογραφή του δρος Αλέξη Δεληβοριά, που είναι διαθέσιμοι στο eef.edu.gr. Εχει στα αλήθεια εκπαιδευτικό χαρακτήρα το εγχείρημα, όχι όμως με τον προφανή τρόπο. «Πρέπει να ξανακοιτάξουμε τη Γη», έλεγε χθες ο κ. Κιτσώνας, «να εξασφαλίσουμε μέσα από τη γνώση του παρελθόντος και της ιστορίας της ότι θα μπορέσει να προστατευθεί από τις δικές μας δραστηριότητες. Δεν έχει νόημα να λέμε σε μια παράσταση “μην ξοδεύετε νερό, μην ξοδεύετε ενέργεια”. Θα πρέπει ο καθένας να καταλάβει την αξία του νερού και της ενέργειας, τη μοναδικότητά τους στη Γη, για να τα προστατεύσει».