Η Ελλη έχει μια «υπερδύναμη», να ακούει τις σκέψεις των άλλων που συνήθως είναι αρνητικές, κάτι σαν «ηχώ» μέσα στο κεφάλι της. Ο σύνδεσμός της με τον έξω κόσμο είναι η σπιτονοικοκυρά της, η οποία της κάνει τα ψώνια και της αφήνει έτοιμο φαγητό. Εκείνη ζει μόνη της, στην ασφάλεια του σπιτιού της, και δημιουργεί άλλους κόσμους στον υπολογιστή της. Μέχρι που ο Μάνος, ένας κομίστας, μετακομίζει στο απέναντι διαμέρισμα και η καθημερινότητά του συνδέεται με τη δική της.
Ισως το πιο οικείο που αντηχεί στη μοναξιά που νιώθει η πρωταγωνίστρια του μικρού μήκους animation του Σέργιου Κοτσόβουλου να είναι το αίσθημα της απομόνωσης που ζήσαμε όλοι, λίγο ή πολύ, κατά τη διάρκεια των πανδημικών lockdowns. Αν και το «Εcho» γράφτηκε μέσα στην πρώτη καραντίνα του κορωνοϊού, και ο Θεσσαλονικιός δημιουργός του επηρεάστηκε από τους περιορισμούς της πανδημίας και την υποχρεωτική τηλεργασία, η ταινία μιλάει για τα ευρύτερα θέματα της ψυχικής υγείας, την αποξένωση και περιθωριοποίηση του ατόμου, αλλά και την ανάγκη για επικοινωνία που υπάρχει ακόμη και στις πιο σκοτεινές στιγμές. «Η υπερδύναμη της Ελλης είναι στην πραγματικότητα μια φοβία που πιθανόν να έχει προκληθεί από ένα παιδικό τραύμα και γι’ αυτό στην ταινία έχουμε δημιουργήσει και μια αναδρομή στο παρελθόν της», μας λέει.
Ο Μάνος, ο έτερος πρωταγωνιστής της ταινίας με τη φωνή του ηθοποιού και κωμικού Δημήτρη Δημόπουλου, είναι έως ένα βαθμό το αντίθετο της Ελλης, αλλά δεν είναι τυχαίο που και εκείνος ασκεί ένα μοναχικό επάγγελμα, όπως λέει ο σκηνοθέτης της ταινίας, που μάλλον δεν θέλει να κάνει τα πράγματα πολύ εύκολα για τους χαρακτήρες του. «Το σπίτι του Μάνου είναι πιο καθαρό από αυτό της Ελλης, που είναι χαοτικό. Από την άλλη, όμως, είναι και αυτό υπερβολικά τετραγωνισμένο και τακτοποιημένο σε σημείο ψυχαναγκασμού», σημειώνει. Για τη δημιουργία του συναισθήματος της απομόνωσης και της ρουτίνας, μας λέει, χρησιμοποίησε διάφορα εργαλεία, όπως την τεχνική του split screen, τα επαναλαμβανόμενα πλάνα και τις διαφορετικές χρωματικές παλέτες που θα δούμε όταν η ταινία κάνει πρεμιέρα και στις ελληνικές αίθουσες. Πάντως, από το τρέιλερ ακόμα, φαίνεται η πολύ καλή δουλειά που έχει γίνει με τη μουσική επένδυση της ταινίας που φέρει την υπογραφή του Αντώνη Παλάσκα των «Στέρεο Νόβα».
Ο Σέργιος Κοτσόβουλος δημιούργησε τους χαρακτήρες με στοιχεία του εαυτού του και ανθρώπων του περιβάλλοντός του.
Ελληνική δυναμική
Το «Echo» είναι η πρώτη μικρού μήκους animation ταινία για τον Σέργιο Κοτσόβουλο, ο οποίος είναι γνωστός στον χώρο της δια-φήμισης. Αν και πρόκειται για το ντεμπούτο του στο καλλιτεχνικό animation, η εντεκάλεπτη ταινία του διαγράφει εξαιρετική πορεία σε φεστιβάλ του εξωτερικού, καθώς έφυγε με βραβεία από τα φεστιβάλ animation του Λος Αντζελες και των Καννών, σε μια στιγμή που οι ελληνικοί θεσμοί αρχίζουν και προσέχουν περισσότερο αυτό το είδος τέχνης. Πράγματι, το «Echo» ξεκίνησε με τη χρηματοδότηση του ΕΚΚ και στην πορεία έγινε μια συμπαραγωγή τριών χωρών (Ελλάδας, Ιράν, Καναδά) και σήμερα συμμετέχει σε δύο φεστιβάλ του εξωτερικού που θεωρούνται προθάλαμος για τη βραχεία λίστα των Οσκαρ του 2023. Εκτός των άλλων, η επιτυχία του «Εcho» αντηχεί στη δυναμική του ελληνικού animation και των Ελλήνων καλλιτεχνών που προωθεί με επιμονή εδώ και χρόνια η ASIFA Hellas. «Το ελληνικό animation στεκόταν πάντα πολύ καλά σε παγκόσμιο επίπεδο στον χώρο της διαφήμισης και γι’ αυτό είχαμε και μεγάλες επιτυχίες. Τώρα μπορούμε να υπηρετήσουμε και εμείς ένα καλλιτεχνικό όραμα, να πούμε τις ιστορίες μας», καταλήγει.
Tο «Εcho» θα κάνει πρεμιέρα τον Ιούνιο στο Psarokokalo International Short Film Festivalτης Αθήνας.