Η Κατερίνα Τζωρτζακάκη είναι ψυχολόγος και συγγραφέας. Συνδυάζει τις δύο ιδιότητές της και συντονίζει εργαστήρια δημιουργικής έκφρασης για παιδιά, εφήβους και ενηλίκους στο πλαίσιο της τυπικής εκπαίδευσης και της ειδικής αγωγής. Εχει γράψει δύο βιβλία για τη γονεϊκότητα μαζί με την ψυχολόγο Γεωργία Τσούμπα, ένα μυθιστόρημα, νουβέλες και διηγήματα, και είναι και αρθρογράφος. Το τελευταίο της βιβλίο, «Η καλή νεράιδα», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
«Γλυκιά εκδίκηση» του Γιούνας Γιούνασον, «Σας αρέσει ο Μπραμς» της Φρανσουάζ Σαγκάν, «Νουβέλες» του Τολστόι, «Μια στάλα λόγος» της Γεωργίας Γιαννιού.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Ο Οδυσσέας. Επίμονος, βρίσκει λύσεις, αντέχει γιατί έχει ένα όνειρο.
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους ποιητές ή συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Η πιο ωραία ερώτηση που μου έχουν κάνει! Από ποιητές, Λειβαδίτη και Καβάφη. Από συγγραφείς, Τολστόι, Τσέχοφ, Μάρκες και τους σύγχρονους, Ντέιβιντ Λοτζ και Φρέντρικ Μπάκμαν λόγω του χιούμορ τους. Και από τον χώρο της ψυχολογίας, Αντλερ και Φραν-σουάζ Ντολτό.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Ο Αντλερ το 1930 πρότεινε την κατάργηση των βαθμών στα σχολεία.
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
«Η κυρία με τις καμέλιες».
Και ποιο είναι το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;
Δεν διαβάζω πολλές φορές το ίδιο βιβλίο.
«Δεν είναι εύκολο να ανατρέπεις τους ρόλους που πήρες στην πατρική σου οικογένεια». Ενα σχόλιο για τη φράση.
Στις οικογένειες όπου μεγαλώσαμε πήραμε ρόλους, ίσως από μωρά. «Το καλό παιδί», «το μαύρο πρόβατο», «ο δυνατός», «ο ευαίσθητος» κτλ. Για να τους αποτινάξουμε, όταν μας βλάπτουν, πρέπει να κάνουμε μια μικρή επανάσταση ή έστω να τους διαπραγματευθούμε.
Είναι η επικοινωνία το μέσον που θα βγάλει τον άνθρωπο του 21ου αιώνα από τα δεινά και τις εσωτερικές του συγκρούσεις;
Ο άνθρωπος του 21ου αιώνα οφείλει να επικοινωνήσει πρώτα με τον εαυτό του, μετά με τους αγαπημένους του και φυσικά και με την κοινωνία, στην οποία ζει. Ο ατομικισμός, μέσα στον οποίο μεγαλώσαμε, δεν θα φέρει ποτέ ευτυχία.
Πόσο εφικτό είναι να βρούμε την «καλή νεράιδα» που θα θεραπεύσει ψυχικές και σωματικές αναπηρίες;
Η καλή νεράιδα είναι μέσα μας. Είναι το κομμάτι που μέσα στη δυσκολία επιλέγει την ψυχραιμία και την ευγνωμοσύνη. Είναι η φωνή όσων μας αγάπησαν, είναι τα όσα διαβάζουμε και μας ξυπνάνε, είναι οι καλές μας πράξεις που επιστρέφουν.
Επιμέλεια: Αλεξάνδρα Σκαράκη