Beyoncé
Renaissance
Parkwood/Columbia
Στο άλμπουμ «Renaissance» η Μπιγιονσέ ενσωματώνει τη μουσική της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας των μαύρων και των Λατινοαμερικανών.
Το 2020, σε μια λίστα με τις επιδραστικότερες γυναίκες των τελευταίων 100 ετών, το περιοδικό ΤΙΜΕ είχε συμπεριλάβει πέντε από τον χώρο της μουσικής: Μπίλι Χόλιντεϊ, Αρίθα Φράνκλιν, Μαντόνα, Σινέντ Ο’Κόνορ και Μπιγιονσέ. Η επιλογή της τελευταίας δεν έμοιαζε υπερβολική: όταν το ημερολόγιο έγραφε ακόμα 2014, η τραγουδίστρια είχε εμφανιστεί σε μια συναυλία με ένα τεράστιο «Feminist» στο φόντο. Νωρίτερα, μουσικοί όπως οι Κάνιε Γουέστ και Drake είχαν υιοθετήσει το ερμηνευτικό στυλ της, με τρόπους κρίσιμους για τη σύγχρονη r’n’b σκηνή. Στο μάρκετινγκ, η Μπιγιονσέ είχε επίσης βάλει το λιθαράκι της, με την απροειδοποίητη κυκλοφορία του πέμπτου άλμπουμ της το 2013 να εισάγει τον παράγοντα του απρόοπτου στο παιχνίδι. Κι ένας κριτικός θα έφτανε τελικά να πει ότι η Αμερικανή είναι «η λογική εξέλιξη ενός αιώνα ποπ μουσικής».
Είτε πάντως επηρέαζε είτε ψυχανεμιζόταν τις τάσεις, η Μπιγιονσέ έκανε κατά δήλωσή της και κάτι άλλο: δεχόταν επιρροές. Από τον Μάικλ Τζάκσον, την Τίνα Τέρνερ, την Νταϊάνα Ρος και τη Γουίτνεϊ Χιούστον, τη Μαντόνα ή την Ντόνα Σάμερ. Δεχόταν επίσης επιρροές από μουσικά και χορευτικά ρεύματα και κουλτούρες, των μαύρων και των Λατινοαμερικανών κυρίως. Δεν γνωρίζουμε αν η 40χρονη σήμερα τραγουδίστρια στράφηκε στη μουσική συνεχίζοντας κάποια ταξική ή προγονική παράδοση, ξέρουμε όμως ότι η επιλογή της εντυπωσίασε πολλούς: μια δασκάλα χορού που σε ένα μάθημα άρχισε να μουρμουρίζει ένα τραγούδι και η νεαρή Μπιγιονσέ το ολοκλήρωσε εντυπωσιακά· τον πατέρα της, που όταν η κόρη του άρχισε να σαρώνει τους διαγωνισμούς ταλέντων στη γενέτειρά της, το Χιούστον, αποφάσισε να μανατζάρει το γκρουπ της, Girls Tyme, οδηγώντας το στην επιτυχία που θα απολάμβανε ως Destiny’s Child· το mainstream ακροατήριο, που μέχρι σήμερα αποδέχεται κομμάτια της Μπιγιονσέ όπως το «Crazy in love» και «All the single ladies» ως αγέραστα. Η κοινότητα της οποίας τη μουσική ενσωματώνει η Μπιγιονσέ στο τελευταίο της άλμπουμ, «Renaissance», είναι κυρίως η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα των μαύρων και των Λατινοαμερικανών, που έχουν επιστρατεύσει τον χορό και τη μουσική ως συγκολλητική και προστατευτική ουσία τους και δευτερευόντως η ευρύτερη κοινότητα όλων όσοι ένιωσαν κάποτε τη χαλάρωση, την παρηγοριά και την αυτοπεποίθηση που προσφέρει ένας ξέφρενος χορός. Το διαπιστώνει κανείς στις πάμπολλες house αναφορές του άλμπουμ (μια μουσική που ανέκαθεν είχε συμπεριληπτικό χαρακτήρα), στα samples του, στα ντίσκο και φανκ περάσματά του, σε κομμάτια που αποπνέουν γυναικεία αψηφισιά και σιγουριά, όπως «I’m That Girl», «Cozy», «Break My Soul» κ.ά.
Η Μπιγιονσέ τα ερμηνεύει με τη συνήθη βελούδινη αλλά και αεράτη, άπιαστη φωνή της, που εδώ μοιάζει ασυγκράτητη στην ενσωμάτωση όποιου ερμηνευτικού στυλ απαιτεί η περίσταση. Κατά βάση βέβαια, η ανάγκη δημιουργίας του άλμπουμ μία είναι και την είχε συνοψίσει η τραγουδίστρια σε συνέντευξή της: «Ηθελα να δημιουργήσω ένα μέρος», είχε πει, «όπου θα μπορεί κανείς να ουρλιάξει, να αφεθεί, να νιώσει ελεύθερος».
B-side
Τη δυνατότητα να εκδίδουν NFTs (μη αντιγράψιμα ψηφιακά αντικείμενα) προσφέρει πλέον στους διοργανωτές συναυλιών που συνεργάζονται μαζί της η Ticketmaster. Η αμερικανική εταιρεία, που δραστηριοποιείται στη διανομή και πώληση εισιτηρίων σε παγκόσμιο επίπεδο, ανακοίνωσε ότι συνεργάζεται ήδη με την πλατφόρμα «Flow», μέσω της οποίας το κοινό θα μπορεί να αγοράζει τα NFTs πριν, κατά τη διάρκεια ή και μετά τις συναυλίες και έπειτα να τα αξιοποιεί ως ψηφιακά σουβενίρ ή και για να απολαμβάνει ειδικά προνόμια κ.ά.
